جوانانِ نازنینی که امروز ما جوانانِ سال های دههٔ ۵۰ را سرزنش م | بیژن عبدالکریمی

جوانانِ نازنینی که امروز ما جوانانِ سال های دههٔ ۵۰ را سرزنش می کنند، و بی گمان به درستی سرزنش می کنند؛ چرا خود همان انجامیده های ما را می انجامند؟ می گویید: شما جوانانِ دههٔ پنجاه کور بودید ولی ما بیناییم. زمانه نشان داد که براستی ما کور بودیم. شما جوانانِ نازنین امروز، اندکی در بیناییِ خود درنگ کنید! نیندیشیده به آنچه می انجامید نبالید. زمانه شما را نیز می آزماید!
بیاییم با هم در این سخنِ ژرفِ کارل اشمیت بیندیشیم و درنگ کنیم. او می نویسد:
«کسی که در مورد افعال و کردارِ گذشتگان قضاوت های پسینی می کند. نسلِ بعدی چه بسا آنچه را که برای نسل گذشته آینده ای تیره و غیر قابل پیش بینی بوده تحول تاریخیِ کاملاً شفافی تلقی کند و از “کوری” آن نسل در شگفت باشد. آیندهٔ فردا به تعبیرِ درستِ ژولیَن فروند فقط گذشتهٔ آن روزی است که بعد از فردا دمیده است.»
[کارل اشمیت، الاهیاتِ سیاسی(۲)، ترجمهٔ لیلا چمن خواه، صفحهٔ ۱۳۶]

#خسرو_یزدانی
#تکانه

@khosrowchannel


به کانالِ فلسفیِ « تکانه » در تلگرام بپیوندید،
و نوشتار ها را به دیگر اندیشورزان نیز بفرستید!