آیا آموزش در سازمان تامین اجتماعی هدفمند می باشد ؟! رسول نیر | بیمه اجتماعی
آیا آموزش در سازمان تامین اجتماعی هدفمند می باشد ؟!
رسول نیرومند
آموزش یک سلسله اقدامات هدفمند در جهت تسهیل در آموختن و انتقال دانش به منابع انسانی است، که نقش مهم و بسزایی در کارآمدی و به روز بودن نیروی انسانی و به دنبال آن تولید سود مازاد هر سازمان در قیاس با رقبا ایفا می کند. می توان گفت که آموزش یک فرآیند است و می بایست استراتژیک و هدفمند پیش برود تا که بتواند در نیل به اهداف سازمانی موثر واقع شود. حال سوال این است که در سازمان تامین اجتماعی که به دلیل ماهیت ارائه خدمات، کارکنان باید مجموعه ای از دانش های رفتاری و علمی را در مواجه با مراجعین خود بروز بدهند آموزش چگونه شکل می گیرد؟ و اساسا آیا آموزش ها در این سازمان بر مبنای نیاز آن و تقاضای نیروی انسانی صورت می پذیرد؟ اگر چنین است آیا شیوه ی ارائه ی این آموزش ها موجب ارتقای نیروی انسانی و رضایت مشتری و دستیابی به سود بیشتر شده است؟ احتمالا پاسخ اکثر کارکنان تامین اجتماعی به این سوال ها مشابه هم خواهد بود و آن ها حتی اگر آموزش های دریافتی از سازمان را به لحاظ محتوایی تایید نمایند ولیکن در خصوص نحوه ی ارائه درست و تاثیر آن در ارتقای منابع انسانی فاقد اثر بخشی لازم و صوری می دانند. به نظر می رسد آموزش های ساده ای که در گذشته و به دور از روش های نوین امروزی اتفاق می افتاد بسیار موثرتر واقع می شد. خدا بیامرزد مرحوم طهماسبی مسئول آموزش اداره کل خراسان را که در سالهای تصدی ایشان در آن اداره کل تمام افراد استخدام شده دارای ویژگی های مفیدی در سیستم اداری بودند،روزی ایشان در زمان آموزش های اداری بدو استخدام از بنده به عنوان یکی از کارمندان بدون سابقه خواست که بنابر اطلاعات اولیه راجع سازمان نکاتی را به دیگران گوشزد نمایم. بر حسب ارتباط با سازمان از طریق حسابرسی در آن زمان راجع انواع شرکتها و ماهیت مالکیت در آنها و حدود مسئولیت افراد برای همکاران توضیح دادم ،بعد از بیست سال بنابر ادعای یکی از همکاران آن آموزش کارا ترین دانش ها برای ایشان بود،اما چرا؟ جدای همه موضوعات از قبیل وجود نیاز و منطبق بودن با واقعیات و یا حتیوجود حس مشارکت ،آنروز جناب طهماسبی به ما آموختند آموزش یک فرآیند است که مدرس حتی اگر الزاما یکی از ویژگی ها و یا مهمترین آنها یعنی موضوع تدریس که آنروز قوانین تامین اجتماعی بود را نداشت به دلیل داشتن مجموعه رفتارهای مرتبط دیگر میشود ارتباط را برقرار کرد و به مهم ترین خواسته آموزش یعنی تفکر در تحلیل قوانین دست یافت. امروزه متاسفانه آموزش در سازمان امری فراموش شده است و متولیان امر هیچ برنامه ای برای آموزش و پرورش کارمندان ندارند،چون اگر کارمندان اطلاعات بهتری داشته باشند مطالبه گر خواهند شد و اساسا افرادی که مدرس هستند دارای ویژگی های تدریس نیستند و این به دلیل سالها بی توجهی به امر آموزش رخ داده است . اما اگر امروز سازمان به این امر توجه نماید میتواند ضمن اینکه ساختار منابع انسانی به دلیل بروز اطلاعات تغییر میکند به نوعی چالش جدیدی برای اجرای قوانین و نحوه اجرا بوجود میآید و سازمان به منابع جدید از منابع انسانی دست پیدا میکنند
