روش بحث و مذاکره سیدمهدی ثریا انتشارات رشد. تهران. ۱۳۸۴ | کتابراه
روش بحث و مذاکره سیدمهدی ثریا انتشارات رشد. تهران. ۱۳۸۴ کتاب‌خوان: ناصر رضایی‌پور یادداشت 1803
(ص ۱۰۶ و ۱۰۷) نقش‌های «تبیینی» ۱. نظرخواهی جویاشدن و پرسش نظرها، عقیده‌ها، نکته‌ها و راه‌حل‌ها با مخاطب‌ساختن گروه به‌طور جمعی و یا افرادی که در بحث و مذاکره به هرعلتی مثل کم‌رویی یا کم‌اعتنایی و نظایر آن، شرکت فعال ندارد. با این کار، اطلاعات موجود اما عرضه‌نشده، عرضه‌خواهندشد.
۲. تعمیق لازم است عقاید ابرازشده و راه‌حل‌های پیشنهادی، به تجزیه و تحلیل گذاشته‌شوند تا افراد گروه درک عمیق‌تری از مسائل مطروحه و اقداماتی که خواهندکرد داشته‌باشند، لازم است با سؤالاتی، علت‌ها و دلایل اظهارات و پیشنهادها جستجوگردند.
۳. فعال‌سازی در بعضی موارد و در بعضی اشخاص، نظرخواهی‌های مستقیم یا غیرمستقیم، کارسازی لازم را ندارند و اشخاص ساکت، کمرو یا کم‌اعتنا را به شرکت فعال در مذاکرات نخواهدکشید. یکی از راه‌هایی که می‌تواند این اشخاص را به فعالیت و شرکت در بحث و مذاکره وادارد، کشیدن صحبت و رابطه‌دادن آن با علائق یا تخصص‌های آنان است؛ البته بدون آنکه مستقیماً از نان نظری خواسته‌شود.
