صنایع بورسی در بهار و چشم‌انداز پیش رو (بخش دوم) پس از دو | Bourseon
صنایع بورسی در بهار و چشم‌انداز پیش رو (بخش دوم)
پس از دو صنعت مورد توجه پالایشی و خودرویی سایر گروه نیز اتفاقات جالبی را تجربه کردند. برای مثال در گروه پتروشیمی یکی از نگرانی‌ها افت شدید حاشیه سود ناخالص شرکت‌ها بود.
ساز ناکوک پتروشیمی‌ها
سودآوری شرکتهای پتروشیمی در زمستان عمدتا کمتر از انتظارات بود. بخشی از این موضوع به واسطه تغییر فرمول قیمت‌‌گذاری مبین و بفجر بود که در نتیجه آن پتروشیمی‌های حوزه عسلویه و ماهشهر در فصل پالایشی اصلاحیه هزینه یوتیلیتی به صورت یک‌جا منعکس کردند و همین موضوع باعث شد که سود شرکتهای پتروشیمی‌از اعداد مورد انتظار کمتر باشد. اما در کنار این موضوع عدم افزایش متناسب قیمت فروش محصولات با قیمت خوراک نیز باعث شده بود که حاشیه سود ناخالص این شرکت‌ها افت محسوسی داشته باشد. برای مثال شاراک با جهش قیمت خوراک (نفتا) در زمستان مواجه شده بود در حالی‌که قیمت محصولات رشد هماهنگی نداشت. همین موضوع باعث شده بود که حاشیه سود ناخالص شاراک در زمستان کمتر از ۱۲ درصد باشد در حالی‌که حاشیه سود شرکت در فصل پاییز ۱۴۰۰ بیش از ۲۵ درصد بود. در همین خصوص نکته نگران‌کننده برای شاراک ادامه رشد قیمت خوراک در فصل بهار است که حتی می‌تواند سودآوری کمتر از انتظار برای این شرکت رقم بزند.
زاگرس علاوه بر این‌که با جهش قیمت یوتیلیتی بخش قابل توجهی از سود خود را به مبین بخشید در عین حال افزایش قیمت گاز و عدم افزایش متناسب قیمت متانول با دیگر شاخص‌های انرژی جهان سود این شرکت را به شدت کاهش داد. در سطوح کنونی قیمت متانول نسبت قیمت به درآمد زاگرس به صورت قابل توجهی بالا به نظر می‌رسد. برای دیگر گروه پتروشیمی خوراک گاز طبیعی اما وضعیت بهتر بود. این شرکت‌ها نیز گرچه با جهش قیمت یوتیلتی با کاهش سود همراه شدند (به خصوص شپدیس) اما به صورت کلی سطوح بالای قیمت اوره عاملی برای جذابیت سهام این گروه بود. در گزارش‌های پیشین نیز اشاره شد که اگر میانگین قیمت اوره حتی در سطح ۴۵۰ دلار بر تن قرار گیرد این گروه همچنان می‌توانند وضعیت مناسب سودآوری را منعکس کنند.
به نیما توجه کنید
برای کل گروه کالایی قیمت نرخ نیما و فروش ارز صارداتی از اهمیت بالایی برخوردار است. شنیده‌ها از افزایش نرخ فروش ارز صادراتی توسط صادرکنندگان غیرنفتی نظیر پتروشیمی‌ها خبر می‌دهد که از قیمت میانگین نیما بالاتر است. همین موضوع برای شرکتهای پتروشیمی نیز می‌تواند اثر مثبت را داشته باشد. برای مثال با توجه به تعیین سقف قیمت برای خوراک گاز افزایش نرخ فروش ارز صادراتی می‌تواند اثر مضاعفی بر رشد سود خالص داشته باشد. به طور کلی اما برای پتروشیمی‌ها باید به مواردی مانند شتاب بیشتر افزایش هزینه خوراک نسبت به قیمت محصول، افزایش هزینه یوتیلیتی، مالیات بر صادرات مواد خام و نیمه‌خام توجه داشت.
اثر منفی کاهش سود پتروشیمی‌ها بر مبین و بفجر
همان‌طور که اشاره شد صورت مالی زمستان پتروشیمی‌ها که در هفته‌های گذشته منتشر شد خبر از افت حاشیه سود و نرخ بازده داخلی این شرکت‌ها برای سال ۱۴۰۰ می‌داد. از آن‌جا که سودآوری مبین و بفجر تابعی از سود عملیاتی شرکتهای پتروشیمی مجاور است بر این اساس احتمال افت بعضا محسوس سودآوری این شرکت‌ها برای سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ وجود دارد. البته برخی کارشناسان نظر متفاوتی نسبت به این موضوع دارند. به هر حال جهش هزینه یوتیلتی شرکتهای پتروشیمی‌که منجر به کاهش سود عملیاتی این شرکت‌ها شد می‌تواند اثر منفی محسوسی بر سودآوری بفجر و به خصوص مبین داشته باشد. در کنار این موضوع باید به افزایش هزینه سوخت گازی نیز توجه شود.
در کنار این موارد ریسک دیگری که باید برای دو تامین‌کننده یوتیلیتی پتروشیمی مطرح کرد عدم پرداخت مالیات است. در حالی‌که با اعمال مالیات بر صادرات مواد خام دیگر تقریبا تمامی پتروشیمی‌ها مالیات می‌دهند همچنان شرکتهای مبین و بفجر از معافیت مالیاتی ۲۰ ساله مناطق محروم استفاده می‌کنند. زمانی‌که تمامی پتروشیمی‌ها در حال پرداخت مالیات بر سود خود هستند نمی‌توان انتظار داشت این معافیت مالیاتی دو شرکت یوتلیتی دوام طولانی‌مدتی داشته باشد.
