اوتیسم،ADHD و غیبت در مدرسه از عوامل خطر برای خودآزاری هستند. | ستاد علوم و فناوری های شناختی
اوتیسم،ADHD و غیبت در مدرسه از عوامل خطر برای خودآزاری هستند.
خلاصه: خطر آسیب رساندن به خود برای افراد در طیف اوتیسم سه برابر بیشتر از افراد دیگر است. علاوه بر این، محققان افزایش چهار برابری رفتارهای خودآزاری را برای مردان و زنان مبتلا به ADHD پیدا کردند. کودکانی که کمتر از 80 درصد در مدرسه حضور داشتند نیز سه برابر بیشتر در معرض خطر رفتارهای خودآزاری بودند.
تحقیقاتی که توسط کینگز کالج لندن و لندن جنوبی و بنیاد NHS Maudsley انجام شده است، عوامل مرتبط با خودآزاری را در بیش از 111000 نوجوان 11 تا 17 ساله مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.
این مطالعه نشان داد که خطر آسیب رساندن به خود برای پسران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) تقریباً سه برابر بیشتر از پسران بدون ASD است.
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک پیش بینی کننده قوی برای خودآزاری برای پسران و دختران با افزایش تقریباً چهار برابری خطر آسیب به خود در بین افراد مبتلا به ADHD است.
غیبت از مدرسه نیز با افزایش خطر آسیب به خود همراه بود: برای جوانانی که کمتر از 80 درصد حضور داشتند، خطر آسیب رساندن به خود سه برابر بیشتر بود.
این تحقیق بینش ارزشمندی را در مورد گروه هایی که بیشتر در معرض خطر هستند ارائه می دهد که نشان دهنده گام مهمی در توسعه استراتژی های پیشگیرانه برای آسیب رساندن به خود است.
دکتر جانی داونز، می‌گوید: «با پیوند دادن این مجموعه داده‌های در مقیاس بزرگ، ما توانسته‌ایم بفهمیم کدام گروه از جوانان ممکن است آسیب‌پذیرتر از دیگران در برابر آسیب‌رسانی به خود باشند. بسیار مهم است که ما از داده های محلی استفاده می کنیم، بنابراین می تواند هدف گیری ما از مداخلات سلامت روان در مدارس را بهبود بخشد.
خودآزاری در نوجوانان رایج است حدود 12 درصد از موارد خودآزاری نوجوانان در بخش های اورژانس دیده می شود و این افراد جوانانی هستند که بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند.
محققان داده‌های مربوط به حضور در بیمارستان برای آسیب رساندن به خود را به داده‌های آموزشی ربط دادند. درنتیجه بررسی عوامل آموزشی مانند حضور در مدرسه، نیازهای آموزشی ویژه و وضعیت غذای مدرسه و همچنین داده‌های مربوط به استفاده از خدمات بهداشت روان را فراهم کرد.
این مطالعه داده‌های 113286 جوان از چهار ناحیه در جنوب لندن را که بین سال‌های 2009-2013 جمع‌آوری شده بود، ارزیابی کرد.
با تجزیه و تحلیل داده‌های پایگاه ملی دانش‌آموزان درباره اینکه آیا کودکان نیازهای آموزشی ویژه برای ASD دارند یا خیر، نشان داد که پسران مبتلا به ASD نسبت به پسران بدون ASD در معرض خطر بیشتری برای خودآزاری قرار دارند. این الگو در بین دختران مبتلا به ASD مشاهده نشد، اما به طور کلی خطر آسیب به خود در دختران بیشتر از پسران بود (1.5٪ در مقایسه با 0.3٪ در پسران).
امیلی سیمونوف، روانپزشک می گوید: "ما می دانیم که بزرگسالان اوتیستیک میزان مرگ زودرس بالاتری دارند، از جمله افزایش نرخ خودکشی. رفتارهای آسیب‌رسان به خود، مانند آنچه در مطالعه حاضر بررسی شد، ممکن است پیش‌آهنگی برای اقدام‌های جدی‌تر برای خودکشی باشد، بنابراین شناسایی زودهنگام و مداخله پیشگیرانه زمانی که خودآزاری برای اولین بار ظاهر می‌شود بسیار مهم است.
افراد اوتیستیک اغلب در کنترل احساسات خود با مشکلات بیشتری روبرو هستند، که می تواند منجر به سطوح بالای پریشانی شود و به دلیل اختلالات ارتباطی که بسیاری از افراد اوتیستیک تجربه می کنند، متخصصان ممکن است سطح پریشانی و جدی بودن این رفتارها را درک نکنند.
دکتر امیلی ویدنال که این تحقیق را در زمانی که در کینگز بود انجام داد می گوید: «تحقیق ما نشان داده است که نوجوانانی که مدتی را دور از مدرسه گذرانده‌اند، چه از طریق طرد یا غیبت، افزایش خطر آسیب به خود را در مقایسه با جوانانی که بیشتر اوقات در مدرسه هستند دارند.
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک پیش بینی کننده قوی برای خودآزاری برای پسران و دختران با افزایش تقریباً چهار برابری خطر آسیب به خود در بین افراد مبتلا به ADHD بود.
این مطالعه همچنین نشان داد که کسانی که انگلیسی را به عنوان زبان دوم صحبت می‌کنند، نسبت به کسانی که زبان مادری انگلیسی است، در معرض خطر کمتری برای خودآزاری قرار دارند.
دکتر داونز می گوید:" نتایج نشان می دهد که جوانان ساکن لندن اما غیر انگلیسی زبان، مشکلات سلامت روانی کمتری دارند."
ممکن است مسائل دیگری در محل کار وجود داشته باشد که می‌تواند به این معنا باشد که این جوانان به خود آسیب می‌زنند و به خدمات مراجعه نمی‌کنند یا ناراحتی خود را از طریق روش‌های دیگری مانند استفاده از مواد ابراز می‌کنند. #آگاهي_از_مغز #اوتيسم #توجه @brainawareness https://neurosciencenews.com/asd-adhd-self-harm-20499/
