ایمان غده بدخیمی است که هیچ سیستمی نمی‌تواند از آسیب آن در اما | لیبراسیون/لیبرالیسم

ایمان غده بدخیمی است که هیچ سیستمی نمی‌تواند از آسیب آن در امان باشد و کسی که به آن تن در دهد دقیقاً در همان مسائلی که نیازمند بیشترین تعقل است به ایمان متوسل می‌شود. هنگامی که آدمی از تعقل رو به سوی ایمان می‌آورد، هنگامی که اعتقاد به مطلق بودن واقعیت را کنار می‌گذارد؛ آنگاه اعتقاد به مطلق بودن خودآگاهی خود را از دست می‌دهد و ذهن او به عضوی تبدیل می‌شود که دیگر نمی‌توان به آن اعتماد کرد. در این حالت ذهن تبدیل به همان چیزی می‌شود که تصوف‌گرایان می‌خواهند: ابزاری برای تحریف واقعیت.
ناتانیل براندن

فضیلت خودخواهی؛ برداشتی تازه از مفهوم خودخواهی، آین رند (به‌همراه چندمقاله از ناتانیل براندن) ترجمه پارسا بامشادی
@cafe_andishe95