تربیت کودک و نوجوان⁦👨‍👩‍👧‍👦

2023-07-02 13:05:39 آزادی از درون مغز تو آغاز می شود
چه بسیار انسان ها که  دست و پایشان
بسته نیست اما زندانیه افکار خویشند...

درود یکشنبه تون بخیر
@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-07-01 10:12:13 کنترل هیجانات را به کودکان آموزش دهید

هنگامی که به کنترل هیجان می‌رسیم، توانایی کنترل هیجانات شدید، کاملاً به سن و رشد کودک بستگی دارد. قبل از اینکه کودک به سن 24 ماهگی برسد و حتی گاهی تا سن 36 ماهگی، توانایی کودک در خودداری از انجام برخی رفتارها بطور عمده کم است.
این موضوع به این معنی نیست که شما نمی‌توانید به آن‌ها آموزش دهید که چگونه هیجان خود را مدیریت کنند. هنگامی که آن‌ها دوره پیش دبستانی را شروع می‌کنند، بسیاری از کودکان مهارت‌های مورد نیاز جهت شروع آموزش مدیریت هیجانات را دارند.
در اینجا چند مهارت مفید را بیان می‌کنیم که به کودک آموزش می‌دهد که هیجانات خود را مدیریت کنند:

تمرین تنفس عمیق. به کودک آموزش دهید که چگونه آرام و به آهستگی از طریق بینی نفس بکشد و سپس بازدم را از دهان خارج کند. (سعی کنید به آن‌ها بگویید که « یک گل را ببویند و سپس یک بالن را باد کنند» تا در انجام اینکار مهارت پیدا کنند) ممکن است لازم باشد که چندین بار، در زمان عصبانیت، اینکار را با او تمرین کنید، اما آن‌ها را تشویق کنید که در زمانی که نیاز دارند، این کار را خودشان به تنهایی انجام دهند.

برای آرام شدن، اعداد را بشمارید. به کودک یاد دهید که با شمردن اعداد، افکار ناخوشایند را از خود دور کند. شمردن سفال‌های سقف، تا ده شمردن، یا شمارش معکوس از 100، چند کار ذهنی است که می‌تواند از پریشانی‌شان بکاهد.

استراحت کنید. به کودکان اجازه دهید که زمانی برای استراحت به خودشان اختصاص دهند یا از معلم بخواهند که برای نوشیدن آب از کلاس خارج شوند یا هنگامی که نیاز دارند حواس خود را از موضوع ناراحت‌کننده دور کنند، چند دقیقه با خود خلوت کنند. برای کودکان توضیح دهید که می‌توانند، قبل از آنکه هیجان خود را به رفتارهای نادرست تبدیل کنند، اینکارها را انجام دهند. با این کار آن‌ها می‌توانند به راحتی تصمیم بگیرند که چه زمانی آماده هستند که نزد بقیه برگردند.

یک جعبه آرامش بخش تهیه کنید. جعبه‌ای را با لوازمی پر کنید که به آرام شدن کودک (یا شاد شدن) کمک می‌کند. کتاب‌های رنگ‌آمیزی و مداد شمعی، برچسب‌های معطر، تصاویری که کودک از آن‌ها لذت می‌‌برد و موسیقی آرام‌بخش، چیزهایی هستند که می‌توانند احساسات را درگیر کرده و به آن‌ها در مدیریت هیجان کمک کنند.

حل مشکل همراه با کودک. اگر هیجانات کودک منجر به ایجاد مشکلاتی برایشان می‌شود – ممکن است دیگران دوست نداشته باشند با آن‌ها بازی کنند، زیرا مدام گریه می‌کنند، یا نمی‌توانند در فعالیت‌های جسمانی شرکت کنند، چون در صورت باخت، عصبانی می‌شوند – برای بررسی و رفع چنین مشکلاتی با هم اقدام کنید. از آن‌ها بپرسید که چه ترفندی می‌تواند مؤثر باشد. ممکن است چند راه‌حل خلاقانه را با حمایت شما توسعه دهند.

روش‌های تقویت خلق‌وخو را شناسایی کنید. با کودک خود صحبت کنید که چه کارهایی را دوست دارند هنگامی که شاد هستند، انجام دهند، این کارها می‌تواند شامل بازی کردن در بیرون از خانه، خواندن یک کتاب طنز یا خواندن آهنگ مورد علاقه‌شان باشد. این کارها را یادداشت کرده و به آن‌ها بگویید که این کارها، تقویت کننده روحیه هستند. هنگامی که احساس بدی دارند، آن‌ها را تشویق کنید تا یکی از آن کارها را انجام دهند تا بهتر با احساسات خود کنار بیایند.


نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-07-01 10:11:32 یکی از مضرترین تمایلاتی که من در طبیعت بشر دیده‌ام ناراضی بودن از حال و چشم‌داشت به آیندهٔ مجهول است. بجای اینکه از گلهای زیبایی که در کنار پنجره اتاقمان روییده است لذت ببریم در عالم رؤیا به گلستان سحرآمیزی که در کرانهٔ افق است چشم دوخته‌ایم.

بعضی چیزها در جهان خیلی مهم‌تر از دارایی هستند. یکی از آنها توانایی خوش بودن با چیزهای ساده است.

#آیین_زندگی
#دیل_کارنگی

درود اول هفته تون بخیر

@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-29 12:56:29 راه‌های کنترل هیجان در کودکان

کودک را با هیجان آشنا کنید

تشخیص و تعریف چگونگی احساس خود، برای کودک اهمیت دارد. درباره هیجانات به آن‌ها آموزش دهید و آنان می‌آموزند که احساساتی که به نظر غیرشفاف یا گیج‌کننده به نظر می‌رسد، در واقع هر کدام اسم دارند.
به آن‌ها بگویید که «الان ناراحت به نظر می‌رسی»، «آشفته هستی». با گفتن جملاتی مانند «ناراحت هستم که امروز نمی‌توانیم به دیدن مادربزرگ برویم» یا «تعجب کردم که آن پسرها امروز خیلی خودخواهانه رفتار کردند» برای هیجانات اسم مشخص کنید.
همچنین می‌توانید با گفتگو درباره شخصیت‌های کتاب یا برنامه تلویزیونی، با کودک درخصوص احساسات شروع به صحبت کنید. هر از گاهی سؤالاتی مانند «به نظر تو این شخصیت چه احساسی دارد؟» بپرسید، توانایی کودک برای تشخیص هیجانات با تمرین بهبود می‌یابد. بینش هیجانی می‌تواند به کودک کمک کند تا از نظر روحی قوی‌تر شده و  حتی هیجانات را عمیق‌تر درک کند.
سعی کنید به یاد داشته باشید که آموزش مدیریت هیجان، نیاز به آگاهی و مهارتی دارد که کودکان، هنوز در حال توسعه این مهارت هستند. با این حال، بروز هیجان افراطی در برخی از کودکان فقط یک خصوصیت مادرزادی است.
ممکن است تنها چیزی که آن‌ها نیاز دارند، کمی حمایت، هدایت و صبوری از طرف شما باشد، تا یاد بگیرند چگونه این هیجان را با روش صحیح مدیریت کنند. گاهی اوقات این روند می‌تواند سخت باشد، اما تلاشی که شما برای انجام اینکار صرف می‌کنید، می‌تواند برای کودک شما یک عمر تاثیرگذار باشد.
به یاد داشته باشید که این مسئله می‌تواند یک امتیاز قابل توجه در کنار خود داشته باشد: کودکانی که هیجان افراطی دارند، معمولاً همه هیجانات در آنان شدیدتر است. به بیان دیگر، هنگامی که کودکی با هیجان افراطی، حس خشم را با شدت بیشتری احساس می‌کند، ممکن است یک رهبر همدل یا پرشور نیز باشد. درحالیکه آن‌ها حس ناامیدی را در سطح 10 احساس می‌کنند، حس شادی و هیجان‌زدگی را نیز در همان سطح احساس می‌کنند.

احساسات مجزا درمقابل رفتارها

برای کودکان بسیار اهمیت دارد که یاد بگیرند چگونه هیجانات خود را با رفتار مناسب اجتماعی بیان کنند. به عنوان نمونه، جیغ کشیدن با صدای بلند در وسط فروشگاه یا لج‌بازی کردن در مدرسه رفتار مناسبی نیست.
به کودکان بگویید که هر هیجانی را می‌توانند حس کنند و مشکلی نیست اگر واقعاً احساس خشم یا ترس داشته باشند. اما این موضوع را برایشان شفاف‌سازی کنید که برای واکنش به این احساسات ناخوشایند، حق انتخاب دارند.
به عنوان مثال، در حالی که آن‌ها حق دارند از کسی عصبانی باشند، اما این موضوع به آن‌ها این حق را نمی‌دهد که به آن فرد آسیب برسانند. همچنین، می‌توانند به دلیل اینکه فروشگاه، بستنی مورد علاقه‌شان را ندارد، ناراحت باشند، اما به این معنی نیست که می‌توانند در حالی که گریه می‌کنند روی زمین بغلتند و دیگران را آزار دهند.
به جای هیجانات، رفتار کودک را تادیب کنید. به او بگویید، «به این دلیل که برادرت را زدی، از بازی کردن محروم میشوی»، یا اینکه «چون جیغ کشیدی و باعث آزار گوش‌های من شدی، تا آخر امروز نمی‌توانی با این اسباب‌بازی بازی کنی».

تایید کردن و درک کردن

گاهی اوقات والدین بطور غیرعمد، احساسات کودک را کوچک می‌شمارند. جملاتی مانند، «اینقدر ناراحت نباش. این موضوع آنقدرها هم مهم نیست.» به کودک نشان می‌دهد که احساساتش اشتباه هست. احساسات درست هستند – حتی اگر آن‌ها در نظر شما نامتناسب باشند.
اعم از اینکه شما فکر می‌کنید آن‌ها عصبانی، ناراحت، ناامید، شرمسار یا مایوس هستند، احساسات‌شان را نام‌گذاری کنید. اینکار نشان می‌دهد که شما احساسات‌شان را درک کرده و با آنان همدل هستید.
هنگامی که می‌گویید «می‌دانم که عصبانی هستی که امروز به پارک نمی‌رویم» این جمله بیان می‌کند که متوجه عصبانیت او هستید، اما کمی ناخوشایند به نظر می‌رسد.
به جای آن بگویید «می‌دانم از اینکه امروز به پارک نمی‌رویم عصبانی هستی. من هم، وقتی قادر به انجام کاری که می‌خواهم نیستم، عصبانی می‌شوم» این جمله اضافه شده، کودک را متقاعد می‌کند که همه افراد گاهی اوقات چنین احساساتی را ولو نه اغلب اوقات و نه به این شدت، تجربه می‌کنند.
در همین زمان، به کودک در درک این مسئله کمک کنید که این هیجانات می‌تواند زودگذر باشد و احساسی که آنان اکنون دارند، تا همیشه – یا حتی لزوماً بیشتر از چند دقیقه ادامه نخواهد داشت.
درک این موضوع که احساسات‌شان و همچنین گریه‌ کردن، گذرا هستند، به کودک کمک می‌کند که در میان لحظاتی که درگیر هیجان هستند، کمی آرام‌تر شوند.

نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-29 12:54:28 توصیه می‌کنم گاهی برای درمان، سراغ چیزهای ساده بروی.
رسیدگی به گلدان کوچک کنج اتاق، آشپزی، خواندن چند بیت شعر، شنیدن یک موزیک و حرف زدن با یک دوست.
توصیه می‌کنم روی جزئیات بِکر و مهجور مانده‌ی اطرافت بیشتر تمرکز کنی و در همه چیز، حتی تاریک‌ترینشان، دنبال نشانه‌‌های روشنی برای حیات بگردی.
توصیه می‌کنم همین حالا لبخند بزنی، به اطرافت نگاه کنی و اولین نشانه‌ای که تو را متصل می‌کند به زیستن، پیدا کنی.
زندگی همچنان زیباست
اگر در نقاط درست آن بایستیم و از زوایای سنجیده‌تری به جهان و اتفاقات آن نگاه کنیم.

درود عیدتون مبارک
آخر هفته تون بخیر

@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-28 12:02:51 در برابر شلختگی نوجوان خود چه باید بکنیم

 
بعضی از پدر و مادرها در مقابل نامرتب بودن اتاق و شلخته بودن فرزندشان بسیار حساس اند و موقعی که با او صحبت می کنند. فرزندشان شدیداً از خود دفاع می کند حال ما والدین چه باید بکنیم؟

1 – حد و مرز و قانون برای او تعیین کنید و در اجرای قانون جدی و قاطع باشید.
چون یک اتاق برای نوجوان دنیای خصوصی و شخصی اوست اگر واقعاً تحملش برای شما سخت است این حق و مسئولیت شماست که به فرزند خود علت مخالفت خود را با دلیل بیان کنید.
اما بیش از حد برای او قانون تعیین نکنید یعنی حاکمیت مطلق نباشید.

2 – پدر و مادر هیچ گاه نباید به نوجوان خود بگویند که ما پدر و مادر تو هستیم و باید از ما اطاعت کنی چون این نوع گفتارها نوعی تحکم و دستور است و رابطه فرزند و والدین را از بین می برد و یک نوع نزاع بین والدین و فرزند بوجود می آورد اما باید به او هشدار داد.

3 – هیچ وقت به جای او اتاقش را مرتب نکنید خصوصاً زمانی که در منزل نیست چون باعث از بین رفتن امنیت نوجوان شما می شود و وقتی نوجوان در اتاق یا دنیای شخصی خود احساس امنیت نکند به دنبال یافتن هویت وارد دنیای خارج می شود. در ضمن مرتب کردن و جمع کردن وسایل اتاقش وظیفه شما نیست و مسئولیت خود اوست.

4 – قبل از وارد شدن به اتاقش حتماً در بزنید و منتظر پاسخ او باشید نوجوانان معمولاً دوست دارند تنها باشند، با کسی در ارتباط نباشند. آنها معمولاً موزیک گوش می کنند و در اتاقشان را می بندند.
وقتی که شما در نزنید نوجوان احساس می کند که مورد حمله و هجوم شما قرار گرفته و قرار بود که شما او را غافلگیر کنید به همین خاطر گارد بیشتری گرفته و بیشتر تلاش می کند با بی هم ریختگی های بیشتر از خودش در برابر حملات غافلگیرانه شما محافظت کند.

5 – روی این موضوع (شلختگی های او) بیش از حد پا فشاری نکنید، حساس نباشید، عصبانی نشوید چرا که در نگاه نوجوان قدرت شما زیر سوال می رود.

6 – با او بحث و مجادله نکنید. چرا که موضوع آنقدر اهمیت ندارد. گمان نکنید که چون نوجوان شما از شما سرپیچی می کند سپس حتماً شما را دوست ندارد.
او تنها می خواهد مقاومت شما را امتحان کند.
پس کاری به کارش نداشته باشید.
و نکته آخر اینکه هیچ وقت او را تنبیه بدنی نکنید حتی برای هر موضوع مهمی که اتفاق افتاده است و یا حتی قانونی را زیر پا گذاشته است؛ زیرا تنبیه بدنی باعث می شود نوجوان احساس حقارت و آشفتگی کند و نه تنها ارتباط حال حاضر او با والدین از بین می رود بلکه در آینده نیز سست و ناپایدار خواهد شد.
در هر حال پدر و مادر باید آرام، صبور، با حوصله و با متانت باشند و در حالی که محبت و علاقه خود را نسبت به فرزند نوجوانشان ابراز می دارند در اختیار او باشند.
پدر و مادر باید بدانند که این تغییرات خلق و خوی و رفتاری کاملاً طبیعی است.
بنابراین پدر و مادر در حالی که به نوجوان خود استقلال و شخصیت می دهند نباید بدون چون و چرا تسلیم خواسته های او شوند بلکه باید رفتاری هوشمندانه و به آرامی با او برخورد کنند و قاطعیت در رفتارشان داشته باشند و او را از جهات مختلف راهنمایی کنند تا فرزند نوجوان آنها خود درک کند که والدینشان در جهت صلاح و حمایت او چنین رفتاری می کنند.


نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-28 12:01:54 وقتی از ته دل بخندی،

وقتی سپاسگزار آنچه که هست باشی،

وقتی برای شاد بودن،

نیاز به بهانه نداشته باشی...

آن زمان است که واقعا زندگی می کنی .


درود روزتابستونی تون شاد
@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-27 12:17:34 تکنیک های کلیدی رابطه با فرزندان

چه کارهایی نکنیم؟

به عنوان والدین لازم است بدانید مهم ترین چیزی که برای حفظ آن نیاز به تلاش دارید،  “رابطه ی” شماست.
توهم کنترل کردن فرزندتان به بهای از دست دادن رابطه ی شما تمام خواهد شد و می تواند شرایط را بسیار آشفته و دشوار کند.
برای لحظه ای سکوت کرده و با خود فکر کنید “در طی روز چقدر سعی در کنترل نوجوانم دارم؟ “
بسیاری از امر و نهی ها، بکن و نکن ها، سرزنش ها و تهدیدهای ما در طی روز علت اصلی تداوم رفتارهای آزار دهنده ی نوجوان است.
بهتر است به عنوان شخص سوم، کمی دورتر ایستاده و ارتباط خود با فرزندتان را ارزیابی کنید. آیا شما مدام سعی در کنترل او دارید و او نیز دایما از پذیرش کنترل شما سرباز می زند؟
در بسیاری از موارد اتفاق دردسر آفرین همین مورد است. آیا شما بر رفتار فردی جر خودتان کنترل دارید؟ چگونه خواهید توانست فردی با تمایل شدید به استقلال آن هم در دوره ی نوجوانی که اوج تمایلات استقلال خواهانه است را تحت کنترل خود در آورید؟
پیشنهاد متخصصان روانشناسی نوجوانی آن است که کنترل گری را فراموش کنید و رویه ی ارتباطی خود را تغییر دهید. برای این کار نیاز دارید از خود بپرسید ” در طی روز چه میزان از ۷ عادت مخرب رابطه استفاده می کنم؟ “.
برای کنار گذاشتن این عادات، لازم است در ابتدا آن ها را بشناسید.

تخریب گران هفت ریشتری

براساس تئوری واقیت درمانی، هفت عادت زیر می تواند به راحتی آب خوردن و به شدت زلزله ای هفت ریشتری ارتباط شما را تخریب کند.
۱) انتقاد کردن
۲) غرغر کردن
۳) سرزنش کردن
۴) تنبیه کردن
۵) تهدید کردن
۶) گلایه و شکایت
۷) باج و رشوه دادن
 اما خواندن عبارات ۷ کلمه ای بالا اکتفا نمی کند و برای حل مسائل شما کافی نخواهد بود.
برای بهبود ارتباط تان لازم است لیستی از این عوامل در جایی مقابل دیدتان نصب کنید و در طی روز به بررسی این سوال بپردازید که “تخریب گران ارتباطی در رابطه ی شما چقدر فعال هستند؟”
پس از شناسایی این عوامل، می توانید گام بعدی را شروع کنید.
در این مرحله لازم است گله، شکایت، تهدید و.. را متوقف کنید و فعالیتی مناسب تر جایگزین آن کنید.

اگر سرزنش و تهدید نه، پس چه؟!

کلیدی ترین کلمه ای که برای تربیت نوجوانی سالم به آن احتیاج خواهید داشت ” رابطه ” است.
 اگر بتوانید رابطه ی خود با نوجوان را به درستی حفظ کنید، بیش از نیمی از مسیر را با موفقیت طی کرده اید.
ممکن است بگویید با تهیه ی چک لیست روزانه متوجه شده ام که در ارتباط با فرزندم زیادی غرغر می کنم، همواره در حال تهدید او هستم و یا بسیار سرزنش گر هستم.

می خواهم این رفتارها را تغییر دهم اما چگونه؟ اگر سرزنش و تهدید نکنم پس باید چه کاری انجام دهم؟
والدین که برای سال های طولانی بر اساس سیستم تخریبی با فرزندشان روبه رو شده اند، ممکن است برای تغییر عادات ارتباطی خود تا حد زیادی گیج شوند و احساس کنند تغییر ممکن نیست.
در اینجا نیاز دارید تا عادت های ۷ گانه ی تحکیم رابطه را جایگزین عادت های قبلی خود کنید.
این عوامل عبارتند از:
۱) حمایت کردن
۲) احترام گذاشتن
۳) تشویق کردن
۴) اعتماد کردن
۵) پذیرش نوجوان همان گونه که هست
۶)گوش سپردن
۷) گفت و گو درباره تفاوت ها و اختلاف ‌ها
منبع:ساینس دیلی


نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-27 12:16:13 کارهایی را که نباید در زندگی بکنی، بنویس. به بیان دیگر، تصمیم‌های حساب شده‌ای بگیر تا برخی چیزها را کلا نادیده بگیری و وقتی شرایطش پیش آمد، طبق لیستِ نبایدهایت رفتار کن.

یک‌ بار خوب فکر کن و تصمیمت را بگیر که سراغ چه چیزهایی، حتی اگر فرصتش بود، نروی. بیشتر درها ارزش وارد شدن ندارند، حتی اگر به نظر برسد چرخاندن دسته‌ی در بسیار ساده است.


#هنر_شفاف_اندیشیدن
#رولف_دوبلی

سلام و روزتون خوش


@childeducation باز کردن / نظر دهید

2023-06-26 11:33:45 چند راهکار آموزش نظم و انضباط به نوجوانان

قوانین مشخص داشته باشید

وظیفه هر پدر مادری این است که برای کودک و نوجوان خود قانون خاصی را مشخص کند. اگر قانونی که شما مشخص کرده اید روشن و واضح نباشد یا برای همه افراد خانواده وجود نداشته باشد، کودک شما، در درک این قانون دچار مشکل می شود.
 

هر چیز در جای خودش

می توانید با کمک تعدادی سطل و جعبه و برچسب گذاری آنها به فرزند تان بیاموزید هر چیز را در جای مخصوص خودش قرار دهد.
این راهکار در آموزش نظم و انضباط به فرزند تان می تواند بسیار موثر باشد.
 

الگوی خوبی باشید

معمولا فرزندان پدر و مادر خود را الگوی خود قرار می دهند و آنچه را که پدر و مادر انجام می دهند بیشتر از آن چه  که می گویند را تقلید می کنند.
اگر شما به نظم و انضباط در خانه اهمیت می دهید و هر وسایلی را در جای خود می گذارید، 50 درصد راه را با موفقیت طی کرده اید.
به جای تنبیه آنها وقتی که کار ناشایستی انجام می دهند بهتر جواب می دهد.
 

آشنا کردن کودکان با عواقب کارها

گاهی یک تلنگر برای کودکان و نوجوانان کافی است تا به خودشان بیایند و مسئولیت کاری را بر عهده بگیرند. برای مثال شما یک نوجوان را در نظر بگیرید که دائما انجام تکالیفش را فراموش می کند و یا وسایلش را در خانه جا می گذارد، تا وقتی که مادرش انجام تکالیفش را به او یاد آوری کند یا وسایلی را که در خانه جا گذاشته را برای او به مدرسه ببرد این نوجوان، این موضوع را نمی آموزد که هر روز باید وسایل خودش را جمع کند. اما اگر یک روز مادرش این کار را برای او انجام ندهد و او با معلمش مواجه شود درس خوبی را خواهد آموخت.
گاهی اوقات کودکان نیاز دارند تا با پیامد یک کار آشنا شوند تا از انجام آن کار اجتناب کنند.

یکی از آموزش های نظم و انضباط به کودک و نوجوان آموزش مسئولیت پذیری است. برای تقویت مسئولیت پذیری کارهای کوچک را به تدریج بر عهده نوجوان بگذارید تا آنها را انجام دهد.
 
• اگر نوجوان کمک های شما را قبول نکرد به خواسته اش احترام بگذارید ولی مشخص کنید که اتاقش تا چه زمانی باید مرتب شود.
 
• نوجوان در سن بلوغ دچار آشفتگی های درونی است پس در این مواقع در مورد نظم خیلی سخت گیر نباشید. زیرا در این سن صمیمیت و کاهش فاصله عاطفی باید برای والدین مهم باشد.
 
• اگر می خواهید چیزی را یادآوری کنید به صورت یک کلمه ای یاد آوری کنید و از نصیحت و مقایسه کردن او با دیگران پرهیز کنید.
 
• ممکن است نوجوان کمک های شما را نوعی بی احترامی تلقی کنند و آنها را تجاوز به حریم شخصی اش به شمار آورد.
 


نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation باز کردن / نظر دهید