2021-12-21 13:02:16
فیلم با ساختار روایی خطی و در ۳ پرده برای بیننده به نمایش در‌می‌آید؛
پرده‌ی اول:
حل معما: در اولین نمای فیلم با گله‌ی اسب‌های رم کرده میان برف و کولاک مواجه می‌شویم شروعی که همان ابتدا بیننده را به کشف آن سوی دوربین وا می‌دارد، شروعی حساب شده با فصل سرما و فصل بره‌زایی در کوه‌های ایسلند با لوکیشن‌های سرد و مه گرفته، داستان اما از جایی آغاز می‌شود که یک زوج کشاورز ایسلندی که فرزند خود «آدا» را از دست داده‌اند، هنگام وضع حمل یکی از میش‌ها در اصطبل خانه خود متوجه چیز عجیبی می‌شوند، یکی از میش‌ها موجودی زاییده‌ست که هم انسان است و هم حیوان و یا به عبارتی نه انسان است و نه حیوان! کلوزآپ‌های هوشمندانه‌ی کارگردان بدون نشان دادن چهره‌ای از موجود تازه متولد شده خبر از چیزی عجیب می‌دهد، فضای وهم انگیز فیلم به همراه موسیقی خارق‌العاده‌اش به خوبی، وهم، غم و اندوه و سردرگمی این زوج را با مخاطبش به اشتراک می‌گذارد.
پرده‌ی دوم:
جدال : Hybrid یا بره-انسانِ تازه متولد شده به سرعت راه خود را به خانه‌ی انسان‌ها باز می‌کند و «آدا» نام می‌گیرد،
فضای امن فیلم، استفاده‌ی هوشمندانه از رنگ‌ها و عدم نمایش لوکیشن شب ابدا هیچ ترسی را از بره-انسان به بیننده منتقل نمی‌کند،
اما این که نگه‌داری از چنین موجودی سبب چه منفعتی برای خانواده می‌شود، سؤالی‌ست اینگوار آن را در جواب به برادرش «خوشبختی» پاسخ می‌دهد، خوشبختی‌ای از سمت خدا!
از آنجا که در اساطیر یونان ترکیب انسان و قوچ نمادی برای باروری است شاید بتواند به درک و چرایی این موضوع در فیلم کمک کند.
همچنین در این پرده جدالی بر سر «مادر بودن» خواهیم داشت، جدالی بر سر مادر بودنِ یک Hybrid که حالا هم انسان خواهانِ اوست هم مادر فیزیولوژیکی‌اش، میشِ جوانِ ماده.
جدالی میان انسان و حیوان.
پرده‌ی سوم و پایان:
رویارویی با حقیقت: غم و انزوایی که یوهانسون با استفاده از سکوتِ طبیعت، دیالوگ‌های کوتاه و موسیقی ملایم به بیننده نشان می‌دهد وسیله‌ایست تا از طریق آن بتواند مانع دیدن حقیقت توسط این زوج کشاورز شود،
حقیقتی که دیر یا زود گریبانِ والد‌های تازه را خواهد گرفت،
استفاده از سرما به عنوان نمادی از غم و اندوه، به درک بهتر بیننده از غمِ درونی کشاورزانِ جوان کمک می‌کند و به خوبی انزوا را به بینندگان القا می‌کند.
نکته‌ی قابل توجه دیگر در این پرده تعامل انسان و حیوان است، تعاملی که یوهانسون آن را بدون تردید و بدون هیچ اعجابی برایمان به تصویر کشیده است، تعاملی که همه چیز آن کاملا عادی‌ست.
در اینجا یوهانسون نوعی وابستگی مأنوس خود میان انسان و حیوان را با استفاده از قاب‌های بی‌نظیرش، جلوه‌های ویژه و موسیقی کم‌نظیرِ Þórarinn Guðnason به شکلی برایمان به تصویر کشیده که بی‌شک تجربه‌ای جدید و متفاوت را از تماشای یک فیلم برایمان رقم خواهد زد.
Lamb (2021) • Movie
----------
CiMDB
275 viewsZahra Moosavi, edited 10:02
C
