تسهیلگری رشد فردی در ازدواج

2018-12-11 22:00:53 @correctselection
پنج افسانه رایج در ازدواج

از نظر «راس هریس» مشاور و درمانگر معروف؛ افسانه های زیر در ازدواج رایج است :
@correctselection
تو من را کامل میکنی

تو همسر ایده ال من هستی

تو من را خوشبخت میکنی

تو نیمه گمشده من هستی

من تو را تغییر می دهم
@correctselection
راس هریس میگوید اینها افسانه اند. اگر با این تفکرات میخواهید ازدواج کنید، هیچ وقت ازدواج نکنید، چون وقتی واقعیت با انتظارات شما جور در نمی آید دچار سرخوردگی میشوید.
@correctselection
میخواهم به شما بگویم عشق و درد مثل دو روی یک سکه هستند.
عشق را یک گلزار در نظر بگیرید، حالا که وارد این گلزار شدید دو انتخاب دارید :
@correctselection
شروع کنید با خارهای گلزار گلاویز شدن که آنها را از بین ببرید (همسرم را درستش می کنم، تغییرش میدم) که قطعا نمیتوانید همه خارها را از بین ببرید و فقط خودتان را زخمی می کنید، ضمن اینکه از بودن در گلزار هم لذت نمی برید.
‌@correctselection
گلزار را با خارهایش بپذیرید، شاید یک مقدار خارها اذیتتان کنند، اما در کل، بودن در گلزار میتواند تجربه لذت بخشی برایتان باشد. باز کردن / نظر دهید

2018-12-03 23:27:23 دوستان محترم جهت استفاده مفیدتر از مطالب کانال لطفا از متنهای اول شروع به مطالعه بفرمایید باز کردن / نظر دهید

2018-12-02 00:06:24 اشتباه بزرگ قبل از ازدواج این است که تصور کنید؛میتوانید شخصی بدون ضعف و نقص رابیابید
و اشتباه بزرگتر این است که تصور کنید؛میتوانید ویژگی‌های طرف مقابلتان را تغییردهید
@correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-12-02 00:03:10 راه و رسم #واسطه_گری در ازدواج
@correctselection
بعضی از افراد واسطه گرهای خوبی برای #ازدواج نیستند چون روش صحیح معرفی کردن 2 نفر برای ازدواج با یکدیگر را بلد نیستند. در چنین مواقعی، این واسطه گری نه تنها فایده ای ندارد بلکه باعث ایجاد ناراحتی هم می شود. در قدم اول، خانواده ها باید ببینند چه فردی و با چه خصوصیات اخلاقی واسطه ازدواج آن ها و فرزندشان شده است. در ادامه چند توصیه به افرادی که می خواهند واسطه ازدواج دیگران بشوند، ارائه می شود.

با نظر خودتان، دیگران را به هم وصل نکنید:
آنچه را دو طرف می خواهند در اختیارشان قرار دهید نه آن چیزی که شما فکر می کنید آنها می خواهند. بنابراین باید شناخت کافی از خانواده ها و #دختر و #پسر داشته باشید و به صرف آنکه سن و سال دختر و پسری متناسب بود آنها را به هم معرفی نکنید.

بیش از حد تعریف نکنید:
افرادی که می خواهند واسطه ازدواج دیگران شوند، باید به جای تعریف، تحسین، نصیحت و حاشیه پردازی درباره شخصیت افراد، فقط و فقط اشخاص مناسب را به خانواده طرفین معرفی کنند.
@correctselection
اول با پسر صحبت کنید:
در صورت امکان، واسطه ها اول با پسر صحبت کنند و نظر او را درباره دختر جویا شوند. اگر پسر از مشخصات اولیه و ظاهری دختر و خانواده اش خوشش آمد، آن وقت مسئله را با دختر و خانواده اش در میان بگذارید. بعد از این که پسر نظر مثبتش را اعلام کرد، فردی که واسطه ازدواج شده است نباید قول برقراری این ازدواج را بدهد بلکه باید به پسر بگوید که این مورد را با خانواده آن ها هم مطرح می کند. اگر موافق بودند شماره منزل شان را به خانواده ات خواهم داد.

خیلی اصرار نکنید:
خیلی ساده پیشنهاد خود را بگویید و اجازه دهید، خود افراد تصمیمات بعدی را بگیرند.
@correctselection
بگویید که شناخت صد در صد ندارید:
وقتی خانواده ها را به یکدیگر معرفی می کنید این را هم به خانواده های طرفین بگویید که من فقط شما را به هم معرفی کرده ام و شناخت خیلی کافی ندارم. خودتان باید هر تحقیقی لازم است انجام دهید.
@correctselection
بعد از معرفی کنار بکشید:
هندی ها یک ضرب المثل معروف دارند که می گوید : اجازه بدهید خودشان همدیگر را بشناسند . اطلاعات زیاد باعث می شود که آنها در ایجاد ارتباط خوب با یکدیگر بلنگند . او خودش بالاخره می فهمد که پدر و مادر آن دختر از هم جدا شده اند یا اینکه رنگ بور موهایش مال خودش نیست اما بگذارید این اطلاعات از طرف شما به آنها داده نشود.
@correctselection
ویژگی های واسطه مورد اعتماد
یک واسطه خوب و مطمئن باید متدین، عاقل، فهیم، دلسوز و خیرخواه باشد، معیارهای اصلی و حقیقی ازدواج را بشناسد، نقاط ضعف و قوت دو طرف را بداند، کاملا با خلقیات، روحیات، فرهنگ و مذهب خانواده‌ها آشنا باشد و بسیار سنجیده و عاقلانه طرفین را آگاه سازد.
در این شیوه آشنایی، واسطه‌ها به دلیل شناختی که از دو طرف دارند مهره اصلی انطباقات اولیه واقع شده و اقدام به معرفی افراد به یکدیگر می‌کنند. در این میان بسیاری از خانواده‌ها نیز تنها به صرف آشنایی، به فرد معرفی‌کننده بیشتر از فرد معرفی‌شونده اعتماد می‌کنند.
اما باید دانست فرد واسطه براساس نظام فکری، فرهنگی و مذهبی خود دو نفر را به هم معرفی می‌کند و ممکن است طرفین را به درستی نشناخته باشد، بنابراین نمی‌تواند تضمین‌کننده موفقیت در ازدواج باشد. در واقع جوان‌ها و خانواده‌هایشان باید بدانند پس از معرفی باید براساس اعتقادات و روحیات خود به تحقیق و بررسی بیشتری پرداخته و براساس آنچه می‌شنوند تصمیم نگیرند.

@correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-11-29 21:58:37 آنچه چشم ما را به ناهماهنگی‌ها و ناسازوارگی‌های معشوق می‌بندد و سبب می‌شود بی‌چون و چرا برای بودن با او روی سر و دست راه برویم، از کار افتادن بخشی از مغز ماست که مسئولیت قضاوت، چاره‌یابی، تحلیل سود و زیان و آینده‌نگری ما را بر عهده دارد. این بخش در لوب پیشانی ما واقع است. عشق آن را کور می‌کند و سبب می‌شود بر عیب‌های معشوق و هر آنچه ممکن است او را در چشم ما کوچک کند، چشم‌پوشی کنیم و انتقادهای خود از او را ساکت کنیم. در واقع مسئولیت آن چیزی که به خاطرش خودِ عاشق‌مان را واله و شیدا و دیوانه خطاب می‌کنیم، با غیرفعال‌شدن این بخش از مغزمان در برابر معشوق است.

بی‌سبب نیست که کسانی که موفق به جلب عشق از سوی کسی می‌شوند، کار خود را اصطلاحا «مخ‌زدن» می‌نامند. در «مخ‌زدن» این بخش از مغز است که از کار می‌افتد. اما به این مسئله توجه داشته باشیم که این از کار افتادن، دائمی نخواهد بود. سرانجام زمانی می‌رسد که شعله‌ی عشق فرومی‌کشد و لوب پیشانی مغز نیز از خواب بیدار می‌شود و چشم به روی معشوقِ دیروز می‌گشاید.

این چشم‌گشودن، حالا دیگر با قضاوت‌ها و تحلیل سود و زیان همراه خواهد بود. اگر عاشق در این چشم‌گشودن، چیزی برای ادامه‌ی دلبستگی در معشوق نبیند، کار آنها در این مرحله تمام خواهد شد. بنابراین اگر تصور می‌کنیم که مخِ کسی را زده‌ایم و اصطلاحا به تورش انداخته‌ایم، باید به این مسئله توجه داشته باشیم که روزی لوب پیشانی مغز او درباره‌ی ما به کار خواهد افتاد و چشمهایش به نقد و تحلیل ما باز خواهد شد. آیا در آن روز چیزی برای ادامه‌ی رابطه‌مان خواهیم داشت؟ یا باید در ناکامی از محبوبمان خداحافظی کنیم؟
https://t.me/correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-11-26 00:12:01 یونگ می‌گوید:«مادامی که شباهت مثبت و منفی به والدین، عامل تعیین کننده‌ در انتخاب عشق است، رهایی تصویر والدین و متعاقب آن کودکی، کامل نشده است.»

انتخاب عشق
بله. ما عشق‌مان را انتخاب می‌کنیم و بذرهایی را در ناخودآگاه‌مان می‌کاریم تا در لحظه‌ی مشخصی، درخت عشق بروید.
«یه زن(شوهر) می‌خوام عین مامانم( بابام ) باشه /نباشه.»
چهار جمله‌ی بالا را زیاد شنیده‌ایم. وقتی فردی ازین جملات استفاده می‌کند، یعنی انتخابش را انجام داده ولی هنوز او را ندیده است.
الگوی مادر مستبد و عروس مستبد یا بی‌دست و پا، این روزها خیلی شیوع دارد.
مواظب ذهنیت‌مان باشیم و آن را رشد دهیم که تا وقتی اسیر وقایع تلخ کودکی‌مان هستیم، رشدی برای روابط ما اتفاق نخواهد افتاد.

@correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-11-06 18:43:23 مبنای ازدواج عاشقانه، کشش غریزی و علاقه‌ قلبی دو نفر به یکدیگر است. در واقع، هر چه ازدواجِ دو نفر بی‌ملاحظه‌تر باشد (مثلا تازه همین سه ماه پیش با هم آشنا شده‌اند؛ یکی‌شان هیچ شغل و درآمدی ندارد، یا هر دو تازه ۱۹ سال‌شان تمام شده است) بهتر به نظر می‌آید. بی‌ملاحظگی به مثابه‌ عاملی برای جبران تمام خطاهای عقلانیت در نظر گرفته می‌شود، همان کاتالیزورِ شوربختی‌ها که دو طرف معامله طالب آنند. استفاده از اعتبار غریزه، واکنش هراس‌زده‌ای است در برابر قرن‌های متمادی استفاده از دلایل غیرمعقول.

هرچند ما فکر می‌کنیم در ازدواج به دنبال خوشبختی هستیم، اما قضیه به همین سادگی نیست. آنچه در حقیقت جست‌وجویش می‌کنیم، «بوی خوش آشنایی» است – که می‌تواند تمام نقشه‌هایی را که برای شادمانی و خوشبختی کشیده بودیم به‌هم بریزد. ما در واقع تلاش می‌‌کنیم همان احساسات و عواطفی را که در کودکی به‌خوبی با آنها آشنا بودیم، در روابط بزرگسالی‌مان بازآفرینی کنیم. عشقی که اکثر ما در کودکی و نوجوانی چشیده بودیم، اغلب تحت تاثیر مسائل دیگری خدشه‌دار شده بود: تجربه‌های منفی نظیر تمایل به کمک به بزرگسالی که لجام‌گسیخته و خارج از کنترل بود؛ یا احساس محرومیت از محبت یکی از والدین، یا ترس از عصبانیتش؛ یا نداشتن احساس امنیت کافی برای صحبت کردن از آرزوها و احساسات‌مان. پس بسیار منطقی‌ است که در بزرگسالی بعضی از کاندیداهای ازدواج را پس می‌زنیم: نه به خاطر اینکه برای ما نا‌مناسب‌اند، بلکه برای اینکه زیادی مناسب‌اند – زیادی متعادل، بالغ، فهمیده و قابل‌اعتمادند – در حالی‌که این همه درست بودن با احساسات قلبی ما بیگانه است. ما با افراد نامناسب ازدواج می‌کنیم، چرا که ربطی بین دوست‌داشته‌شدن و احساس خوشبختی کردن نمی‌بینیم.

ادامه دارد...
https://t.me/correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-10-31 11:16:51 همسر آینده‌ ما نیز خودآگاه‌تر از خودِ ما نیست. طبیعتا تلاش می‌کنیم او را بهتر بشناسیم. با خانواده‌اش رفت و آمد می‌کنیم. آلبوم عکس‌های قدیمی‌اش را نگاه می‌کنیم. با دوستان دوره‌ دبیرستان و دانشگاهش ملاقات می‌کنیم. تمام این کارها باعث می‌شود فکر کنیم که بررسی‌های لازم را انجام داده‌ایم. اما انجام نداده‌ایم. ازدواج در نهایت به یک قمار دونفره می‌انجامد. قماری سخاوتمندانه و سرشار از عشق و امید، بین دو نفری که هنوز خودشان را درست نمی‌شناسند چه رسد به اینکه طرف مقابل‌‌شان را بشناسند. دو نفری که به واسطه‌ این قمار، خودشان را به آینده‌ نامعلومی که محتاطانه از بررسی‌اش اجتناب کرده‌اند، گره زده‌اند.

در طول تاریخ مکتوب بشر، مردم به انواع و اقسام دلایل عاقلانه ازدواج ‌کرده‌اند: به خاطر اینکه قطعه زمین دختر کنار قطعه زمین پسر بود، خانواده‌ پسر کاسبی پررونقی داشت، پدر دختر رییس کلانتری شهر بود، برای حفظ تاج و تخت، یا چون خانواده‌های هر دو طرف به فرقه‌ مذهبی خاصی گرویده بودند. حاصل چنین ازدواج‌های عاقلانه‌ای انزوا، خیانت، خشونت، سنگدلی، و جیغ و فریادهایی بود که از پشت درهای بسته شنیده می‌شد. بعدها آشکار ‌شد که ازدواج عاقلانه به هیچ وجه منطقی نبوده؛ بلکه اغلب مصلحتی، کوته‌فکرانه، و فرصت‌طلبانه بوده است. به همین خاطر آنچه جایگزین آن شده – ازدواج عاشقانه – اعتبار زیادی برای خودش کسب کرده است.

ادامه دارد...https://t.me/correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-10-29 09:51:26 چرا با فرد نامناسبی ازدواج می‌کنید؟

#آلن_دوباتن:
ازدواج نامناسب، یکی از چیزهایی است که خیلی می‌ترسیم در زندگی‌مان پیش بیاید. برای اجتناب از آن تلاش زیادی می‌کنیم. با این‌حال، دست آخر همه همین کار را می‌کنیم: با کسی ازدواج می‌کنیم که مناسب ما نیست.

یکی از دلایل ازدواج نامناسب این است که ما خودمان مشکلات پیچیده‌ای‌ داریم که هر وقت می‌خواهیم به دیگران نزدیک‌تر شویم نمایان می‌شود. در واقع، ما فقط از دید کسانی که ما را خیلی خوب نمی‌شناسند، طبیعی و نرمال به نظر می‌رسیم. اگر در جامعه‌ای زندگی می‌کردیم که میزان آگاهی و خودشناسیِ افراد بالاتر بود، سوالِ مرسومی که در اوایل هر رابطه‌ای پرسیده می‌شد این می‌بود: «دیوانه‌بازی‌هات چه جوری است؟»

مثلا شاید وقتی کسی با ما مخالفت می‌کند از درون خیلی خشمگین می‌شویم؛ یا فقط مواقعی که کار می‌کنیم احساس آرامش داریم. شاید قلقِ خاصی برای نزدیکیِ عاطفی بعد از رابطه‌ی جنسی داریم، یا واکنش‌مان در برابر تحقیرشدن سکوتِ محض است. هیچ کس کامل نیست. اما مشکل اینجاست که ما به‌ ندرت قبل از ازدواج پیچیدگی‌هایِ رفتاریِ خودمان را وارسی می‌کنیم. هر وقت که رابطه‌های عادیِ دوستانه‌ به مرحله‌ تهدیدآمیزِ برملا کردنِ نقاط ضعف‌مان می‌رسد، طرف مقابل را مقصر می‌انگاریم، و از رابطه کناره‌گیری می‌کنیم. از طرفی دوستانمان هم آنقدر به ما اهمیت نمی‌دهند که زحمت روشنگری ذهن ما را بکشند. در نتیجه یکی از امتیازاتِ زندگیِ مجردی این است که فکر می‌کنیم زندگی مشترک با ما واقعا خیلی آسان است.

ادامه دارد... https://t.me/correctselection باز کردن / نظر دهید

2018-09-11 08:56:08 https://t.me/correctselection

ماجرایِ ازدواج
قبل از هر چیز
ارتباطِ دو تا بدن است
بعد از اینکه دو تا بدن
از نظر فیزیکی و جنسی
کاملاً به هم کشیده و کشانده می شوند
که این موضوع باعث می شود
ما بینِ این همه آدم
فقط یک نفر را انتخاب کنیم
حالا باید بقیه چیزها را چک کنیم که
خوب هستند یا نه.
درست مثل وقتی که شما قصد دارید
کفش بخرید
اول باید این کفش
اندازه پایِ شما باشد
تا بعد درباره قیمتِ آن
با فروشنده صحبت کنید
شما هرگز کفشی را نمی خرید که
کوچکتر یا بزرگتر باشد
فقط به صِرفِ اینکه
کفشِ قشنگی است
یا قیمتش مناسب است.
به همین جهت است که
من همیشه حرفم این بوده است که
اگر به یک کسی
از نظر فیزیکی و جنسی جذب نمی شوید
با او خداحافظی کنید
چون در این شرایط
ادامه رابطه و ازدواج حتماً اشتباه است. باز کردن / نظر دهید