سجده بر قبر حسین ‹ع› تا زمین هفتم را نور باران می‌کند و کسی که تسبیحی از خاک مرقد حسین (ع) را با خود داشته باشد، تسبیح گوای حق محسوب می‌شود اگر چه با آن تسبیح هم نگوید.
وسائل الشیعه ج ۳، ص ۶۰۸ من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۶۸
امام کاظم علیه السلام در ضمن حدیثى که از رحلت خویش خبر می‌داد، فرمود:
«و لا تأخذوا من تربتى شیئا لتبرکوا به فأن کل تربه لنا محرمه الا تربه جدى الحسین بن على ‹ع› فأن الله عزوجل جعل‌ها شفاء لشیعتنا و أولیائنا»
چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید؛ چرا که خوردن هر خاکى جز تربت جدم حسین (ع) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت کربلا را براى شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است.
جامع احادیث الشیعه ج ۱۲، ص ۵۳۳ من لایحضره الفقیه ، ج۱ ، ص۲۶۸
«لا تستغنى شیعتنا عن أربع: خمره یصلى علی‌ها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحه من طین قبر أبى عبد الله ‹ع› فِيهَا ثَلاَثٌ وَ ثَلاَثُونَ حَبَّةً مَتَى قَلَّبَهَا ذَاكِراً لِلَّهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعِينَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَّبَهَا سَاهِياً يَعْبَثُ بِهَا كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ عِشْرِينَ حَسَنَةً.»
پیروان ما از چهار چیز بىنیاز نیستند: ۱ ـ سجادهاى که بر روى آن نماز خوانده شود. ۲ ـ انگشترى که در انگشت باشد. ۳ ـ مسواکى که با آن دندان‌ها را مسواک کنند. ۴ ـ تسبیحى از خاک مرقد امام حسین (ع) كه داراي ۳۴ دانه باشد و به وسيله آن ذِكر گويد، كه خداوند متعال در مقابل هر دانه آن چهل حَسَنِه در نامه اعمالش ثبت مي‌نمايد; و چنانچه آن را دست گيرد بدون آن كه ذِكری و دعائی بخواند ۲۰ حسنه به او داده می‌شود.
تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۷۵ بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۳، ص ۱۳۵
