امروز سه‌شنبه 3 اسفند در روزنامه سازندگی (گروه ادبیات) می‌خوان | داستان ايرانی
امروز سه‌شنبه 3 اسفند در روزنامه سازندگی (گروه ادبیات) می‌خوانید:
نادیا حقدوست: ماکسیم گورکیِ بالکان (دو کتاب از پانائیت ایستراتی نویسنده نامدار رومانیایی به فارسی منتشر شد)
پانائیت ایستراتی نویسنده شهیر رومانیایی‌فرانسوی که به «ماکسیم گورکی بالکان» مشهور است و مورد ستایش نویسنده‌های بزرگی چون رومن رولان و نیکوس کازانتزاکیس، نامی شناخته‌شده در ایران نیست، اما به‌تازگی دو رمان «وداع با کودکی‌ام» و «صیاد اسفنج» با ترجمه صابر مقدمی در نشر ناهید از این نویسنده منتشر شده است. نیکوس کازانتزاکیس، که خوب می‌دانست چگونه باید انسان‌هایی نظیر ایستراتی را ارج نهاد در مه 1923 برای او این‌گونه نوشت: «تو همچون شعله هستی، همه آنچه شعله می‌فهمد با تمام وجود درک می‌کنی؛ ماموریت تو ارائه تئوری از نظریه‌های مختلف نیست، بلکه سوختن و سوزاندن است. تو می‌سوزی و می‌سوزانی، کمتر انسانی روی زمین از عهده انجام و اتمام این تکلیف برمی‌آید.» خوانندگان ایستراتی قطعا این حرف‌های کازانتزاکیس را تأیید می‌کنند...
رضوان متین: گم‌شدن در میهن (بختیار علی در «دریاس و جسدها» از تکرار تاریخ در خاورمیانه می‌گوید)
بختیار علی در این کتاب نشان می‌دهد آنچه در شرق بیشتر از هر جای دنیا آدم می‌کُشد گلوله نیست؛ بلکه اوهامی است که از قامت اسطوره ها سربرمی‌آورد تا تاریخ برای هزارمین‌بار تکرار شود. او نتیجه قیام‌های بی‌اندیشه را نشان می‌دهد که در انتها گورستان‌هایی را تشکیل می‌دهند که اشباح آن تا سال‌ها در شهر پرسه می‌زنند و خرافات و خیالات مردم را بارور می‌کنند. این اثر سراسر روایت است؛ روایتی از کرامت به‌یغمارفته مردمان شرق که تنها مرگ برایشان جاودانگی می‌آورد...
