شَرم می کنم با ترازوی کودکِ گرسنه ی کنارِ خیابان سیری ام را وزن کنم! ای کاش یک ماه موظف بودیم از اذان صبح تا غروب آفتاب فقرا را سیر کنیم تا اینکه گرسنگی و تشنگی بکشیم و فقط رنج آنها را درک نماییم! هزاران بار افسوس که دیریست وامانده ایم در ظاهر دین! روزه داران هیچگاه حالِ گرسنگان را درک نخواهند کرد زیرا به افطار اطمینان دارند...! حسین پناهی @didban2020 201 viewsطهماسبی, 14:57
