دیر زمانی است قورباغه شده ایم فرانسوی ها، برای طبخ قورباغه، | دیدگا: کانال رسمی خالد توکلی

دیر زمانی است قورباغه شده ایم

فرانسوی ها، برای طبخ قورباغه، آن را کباب نمی کنند، بلکه آن را در دیگ مملو از آب سرد قرار داده و آن دیگ را روی آتش قرار می دهند. قورباغه، موجودی دو زیست و خونسرد است و بدن آن روشی متفاوت برای گرم کردن خود ندارد. اگر شما یک قورباغه را داخل ظرفی از آب جوش بیندازید، قورباغه بلافاصله تلاش می کند تا از داخل آن به بیرون بجهد. اما اگر قورباغه را داخل ظرف آبی با حرارت معمولی بیندازید، وی در آن باقی می ماند. حال اگر ظرف آب را برروی شعله بگذارید و بتدریج دمای آب را افزایش دهید، اتفاق بسیار جالبی رخ می دهد. زمانی که درجه حرارت آب تا حدود ۳۰ درجه سانتیگراد بالا می رود، قورباغه هیچ عملی انجام نمی دهد. در واقع تمامی نشانه ها دال بر این است که او از وضعیت خود راضی است. با افزایش تدریجی درجه حرارت، قورباغه سست تر و سست تر می شود تا آنجا که دیگر قادر به بیرون آمدن از ظرف نمی باشد. علی رغم اینکه هیچ مانعی برای خروج از ظرف وجود ندارد، قورباغه در همانجا می ماند تا در نهایت بپزد و بمیرد.
چرا چنین اتفاقی رخ می دهد؟ به خاطر اینکه ساختار درونی قورباغه به نحوی است که خطر را تنها در مواردی که اتفاق ناگهانی در محیط اطرافش رخ می دهد، تشخیص می دهد و نه در مواردی که خطر به صورتی آرام و تدریجی گسترش می یابد.
جامعه شناسان از همین قاعده استفاده کردند و با بررسی جوامع بشری در طول تاریخ نتیجه گرفتند. انسانها با عادت کردن به شرایط به یک قورباغه ی پخته تبدیل می شوند.

اﮐﺜﺮ ﻣﺎ در ﻣﻮاجهه ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ و ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ، ﺗﻮان ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزﻩ ی ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽ دﻫﯿﻢ. ﮔﻮﯾﺎ ﻫﻤﻪ ی آﻧﻬﺎ را ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﯾﻢ و ﺷﺮاﯾﻂ و ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎ را ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻤﺎم ﺑﺪی هاﯾﺸﺎن، ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﮔﺮﯾﺰ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﭼﺎرﻩ ای ﺟﺰ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪن نمی بینیم.

حال وروز این روزها وسالهای ما !
گرانی های مفرط ، اخبارهای ناراحت کننده ، مرگ و میرهای دسته جمعی ، یورش طالبان و... گاهی خمیازه ای می کشیم یا غرغر می کنیم و تسلیم شرایط می شویم .
نه تنها حوصله خواندن کتاب نداریم بلکه حوصله خواندن یک کپشن اینستاگرامی را که چه عرض کنم حتی حوصله دیدن یک پست یا نماهنگ آگاهی بخش را هم نداریم .
بی خیالی و بی توجهی به دنیای پیرامونی خود ، نتیجه فرورفتن در اعماق آب جوش است .
ما را پخته اند و شاید در حال مردن ؛
به تنها چیزی که فکر می کنیم فکر نکردن است .
بی خیال به آنچه اطراف ما می گذرد وبر سر ما می آید !

آیا این آهسته مردن ، در تاریخ سابقه دارد ?
نویسنده کتاب: پیترسنگه استادممتاز دانشگاه ام.آی تی و مترجم هوشنگ عزتی امینی