بارگه مکث و تامل،نه قرارگاه ماندن
#علی_تقی‌پور
در راه کشف حقیقت یا زیستن خرد ورزانه،آرای هر اندیشمندی را باید به چشم بارگه‌ای دید برای مکث و تامل و آموختن، نه قرارگاهی برای ماندن و درجا زدن.
هر اندیشمندی که بتواند در ذهن مخاطبش پرسش برانگیزد و او را به سمت کشف حقیقتی تازه ترغیب کند، تاثیر مثبتی از خود بجا گذاشته.
در این چند روز، بر سر اختلاف آرامش دوستدار با روشنفکران دینی جدل‌های پوچی در فضای مجازی درگرفته که هیچ کدام ارزش مکث و تامل کردن را ندارد.
جمله‌ای از بودا وجود دارد که در آن حقیقتی زیبای نهفته که اگر درک شود، پوچی این تعصبات روشن‌تر می‌شود.
بودا خطاب به هواداران خود می‌گوید:« کسی که به یاری زورقی از رودخانه‌ای گذر کرده است، حق ندارد بدین بهانه که زورق زمانی برای او مفید بوده است آن را همیشه به دوش خود حمل کند. سخنان من نیز تنها همان زورق‌اند.حرف‌های مرا به قانون‌های خشک و تغییرناپذیر تعبیر نکنید؛ من حقیقت وجود خویش را با شما می‌گوییم شما نیز در جستجوی حقیقت خویش باشید.من می‌میرم و مرا فراموش کنید؛ درون خود را بنگر تو نیز بودا خواهی شد»
@dourneveshtha
