سیاست،رفقات و دشمنی #علی_تقی‌پور وقتی با دوستی که برای دو | دور نوشت ها - علی تقی پور رینه
سیاست،رفقات و دشمنی
#علی_تقی‌پور
وقتی با دوستی که برای دوره‌ای با ما هم‌فکر و هم عقیده بوده، اختلاف نظر سیاسی پیدا می‌کنیم و بعضا در دو جبهه مخالف قرار می‌گیریم. از آن جهت که آن هم‌نظری سابق، که خود علت اولیه شکل‌گیری دوستی یا حفظ آن بوده است دیگر در میانه نیست.خلاء این میانجی از دست رفته را نه بی‌تفا‌وتی، که نفرت و دشمنی‌ست که پر می‌کند، چرا که از دوستی و رفقات ما،به مثابه نوعی دارایی و سرمایه ما، چیزی کاسته شده.
وقتی قصد این را داریم که شعار «زنده باد مخالف من» را پاس بداریم،یا دیگری را در آن صورتی که هست به رسمیت بشناسیم، این کار را با غریبه ناآشنا راحت‌تر انجام می‌دهیم تا رفیق سابق.
در این سالها بسیار دیده‌ام دوستانی که بعد از ظهور اختلاف سیاسی،چنان دشمن شدند که گویی از روز اول دوستی‌ای بین‌شان نبوده و همه آن روزها در کمین یک همچنین روزی نشسته‌اند تا ضربه را کاری‌تر بزنند و ناگفته‌ها را افشا کنند و پیوندها را پاره، مانند اسیری که بند زنجیر‌هایش را پاره می‌کند.
واقعیت این است که خسران سرمایه‌های از دست رفته رفقات را، با تیغ انتقام و دشمنی نمی‌توان جبران کرد، یا باید بر این خسران لبخند زد یا صبوری کرد.
