درباره دختری نوشته بودم که در ۳۵ سالگی ، ترس از تنهایی عاطفی پیدا کرده بود. دختری که شهامت کرده بود از رابطه ای «بلاتکلیف» بیرون بزند .رابطه ای که پسر اکثرا در زندگیش بین مهاجرت و کارافرینی و ازدواج و … معلق مانده بود و عمر دختر در نو‌سانات فلسفی آن پسر در حال تباه شدن بود .
یک خواننده ای فرصت طلبی کرد و این وسط کامنتی را نوشت :
« بهش نگفتید وقتی اون پسر را رد میکردی باید فکر این تنهاییها را هم میکردی؟ »
انگاری خواسته باشد این وسط ها، یک تسویه حسابی هم با زنان کرده باشه ؛ و من حیفم آمد برایش ننویسم که :
«زنها به پای هر «مذکری»نمیمانند، هرچند که به خاطر یک « مرد» خیلی کارها میکنند ؛
زنها ، پسر داداش گونه نرم یا مرد نق نقو، ضعیف و بلاتکلیف و زخم زبون زن را برنمیتابند و از کنار گذاشتنش هرگز پشیمان نمیشوند
زنها از نفهمی یک مرد نسبت به گذران عمرشان، فرصت تشکیل خانواده و مادر شدن رنج میکشند،
زنها به پای مردان خاکستری، بلاتکلیف، حراف، بی عمل خسته میشوند و میروند و هرگز برنمیگردند
زنان از مرد روشنفکری که کتاب آلبرکامو میخواند و یونگ بلغور میکند اما بلد نیست در رابطه اش وقت بگذارد و یک هدیه مناسب تهیه کند، زده میشوند.
زنان از اینکه یک مرد اینهمه درگیر خوبیها و هیکل و تیپ و خلوت خودش باشد اما نتواند با یک زن معاشرت خوب داشته باشد، پر از انزجار میشوند.
————
بقیه متن را برای پسرم و بقیه آقایان صفحه ام مینویسم :
جان پدر؛
برای بدست آوردن و نگه داشتن یک زن شایسته ، باید خودسازی کنی،
خویشتن داری بیاموزی و متواضع گردی و شفقت ورزیدن را تمرین کنی؛ اینها تو را از مشغول شدن بیهوده به خودت ، باز میدارد.
«به دام و دانه نگیرند مرغ دانا را»
پسرجانم،
نسبت به بعضی کاستیهای زنی که دوستش داری ، چشم بپوشان و همان چشمها را به موقع بر زیباییهاش، ظاهری و باطنی بگشا و درگیر مقایسه های اشتباه با بقیه دختران نشو. همیشه از تو بهتر و از دختر محبوبت، دختران جذاب تر در بازاره مکاره این عالم وجود دارد ، اما تو ، همچون یک باغبان، پای محبوبت بمان تا تنومندی و شکوه درخت عشقتان را ببینی.
شهریور ۱۴۰۲
به احترام زنان پرافتخار میهن
————-
@drshiri
