من آن عرفان و معنویتی که به ما اجازه 'انسان بودن' را نمی دهد، | اکهارت تله
من آن عرفان و معنویتی که به ما اجازه "انسان بودن" را نمی دهد، رد می کنم.
اگر "معلم معنوی" کسی است که به فرای آسیب‌پذیری و بهم ریختگی و ویژگی‌های بد ِ انسانی خود رفته است، من این عنوان را نمیخواهم. این برای من بی معنی است و یک دروغ وحشتناک و مخرب است.
اگر "معلم معنوی" یعنی کسی که در رنج ما، برکت و لطف میبیند، کسی که در زخم‌های ما، زیبایی قابل توصیف می‌بینید، و در آن دوگانگیِ آشفته و لعنتی، نوری درخشان از یگانگی میبیند، و حضور جاویدان عشق را چنان گسترده میبیند که با ذهن درک نمی‌شود، عشقی که از شرم ما شرمگین نمی‌شود، از ترس ما نمی‌ترسد و تلاش ما را برای پالایش خود میبیند، عشقی که به نقص ها و اشتباهات ما عشق میورزد و در هر لحظه زندگی‌مان, آنها را با عشق در برمیگیرد، در این صورت من این عنوان را میخواهم.
اگر "معلم معنوی" یعنی کسی که به ما یادآوری می کند تا به شب اعتماد کنیم، و به تاریکی‌های درونمان عشق بورزیم، و لحظات غیرقابل تحمل را در لحظه‌ی همیشه "اکنون" تاب بیاوریم، در این صورت روی من حساب کن.
