ادامه ... اگر بیاموزی که هر روز به این طریق بمیری، خـودت را | اکهارت تله
ادامه ...
اگر بیاموزی که هر روز به این طریق بمیری، خـودت را در برابـر زندگی می گشایی.
بیش تر افراد احساس می کنند که هویت آنها، احساسی که از «خود» دارند، چیز بسیار ارزشمندیست که نمی خواهند از دست بدهند. به همین دلیل است که تا این حد از مرگ می ترسند.
غیر قابل تصور و ترسناک است که «من» وجود نداشته باشد. اما تو آن «من» ارزشمند را با نام و شکلت و داستانی که با این دو مرتبط است، اشتباه می گیری. این «من» چیزی بیش از یک شکل گیری ناپایدار در میدان آگاهی نیست.
تا زمانی که فقط هویت شکل را می شناسی، آگاه نیستی که آن چه ارزشمند است ذات تو، درونی ترین احساسی که از من هستم داری یا به بیانی دیگر آگاهی ست. آن ابدیت موجود در تو و تنها چیزی ست که نمی توانی از دست بدهی.
هر گاه فقدان شدیدی در زندگی تو رخ دهد ـ مانند زمانی که دارایی، خانه، رابطه نزدیک، شهرت، شغل یا توانایی های جسمانی ات را از دست می دهی - چیزی در درون تو می میرد. در این مواقع در احساسی که از «خود» داری، نقصی پدید می آید. حتی شاید دچار سر در گمی بشوی و از. خود بپرسی: «بدون این... من که هستم؟!»
