اکهارت تله

2021-07-18 16:30:00 ادامه ...


آیا همواره در تلاش هستید تا به جایی غیر از آنجا که هستید، برسید؟ آیا بیشتر کارهای شما فقط وسیله ای در راه مقصود است؟ آیا خشنودی خاطر همیشه دو - سه قدم آن سوتر یا محدود به لذت های کوتاهی نظیر روابط، غذا و هیجانهای کاذب گوناگون است؟ آیا همواره بر شدن، رسیدن، دستیابی یا دویدن از هیجان و لذتی تازه متمرکز هستید؟ آیا معتقد هستید که با به دست آوردن چیزهای بیشتر، راضی تر، بهتر و از نظر روانی کامل تر می شوید؟ آیا به انتظار یک زن یا مرد نشسته اید تا به زندگی شما معنا ببخشد؟
در حالت عادی خود را ذهن انگاشتن که در واقع ناآگاهی ست، توان و نیروی خلاق نامحدودی که در حال نهفته است، به کلی توسط زمان روانی پوشیده میشود. در این حالت، زندگی شما شور و شوق، تازگی و حس شگفتی خود را از دست می دهد. الگوهای قدیمی افکار، عواطف، رفتار، واکنش و آرزو پیوسته تکرار می شوند. فیلم نامه ای در ذهن جریان می یابد که به نوعی به شما هویت می بخشد، اما حقیقت حال را مخدوش می کند و می پوشاند. آنگاه ذهن، خود را مجذوب آینده می کند تا بتواند از اکنون ناخوشایند بگریزد.
آنچه به عنوان آینده درک می کنید، یک بخش درونی و جدایی ناپذیر از آگاهی کنونی شماست. اگر ذهن شما بار سنگین گذشته را با خود حمل کند، باز هم همان وضعیت پیشین را تجربه خواهید کرد. گذشته از طریق نبود لحظه حاضر، خود را زنده نگاه می دارد. کیفیت آگاهی شما در این لحظه، آینده شما را شکل می دهد که طبیعتا فقط به صورت حال قابل تجربه است .


ادامه دارد ...

اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 32

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-17 16:30:00 رها کردن زمان روانی


به یاد بگیرید که زمان را در جنبه های عملی زندگی به کار بگیرید. این را زمان ساعتی می خوانیم - اما پس از رسیدگی به امور عملی بی درنگ به آگاهی لحظه حاضر بازگردید. به این ترتیب «زمان روانی»، یعنی یکی دانستن خود با گذشته و فرافکنی مداوم و ناخواسته به آینده بر هم انباشته نمی شود.
هنگامی که هدفی را برای خود تعیین می کنید و در راه رسیدن به آن می کوشید، از «زمان ساعتی» بهره می برید. در این وضعیت افزون بر آن که به مقصد خود آگاه هستید، به گامی که در این لحظه برمی دارید احترام می گذارید و بیشترین توجه خود را به آن معطوف می دارید. اما اگر به هر دلیلی از جمله دست یابی به شادمانی، خشنودی خاطر یا احساس کامل تری از خود بیش از اندازه بر هدف متمرکز شوید، دیگر حال گرامی شمرده نمی شود. در این حالتحال صرفا به یک سکوی پرتاب به آینده مبدل می شود که به خودی خود هیچ ارزشی ندارد. آنگاه زمان ساعتی به زمان روانی تبدیل می گردد. از آن پس سفر زندگی یک ماجرا نیست، بلکه نیاز مفرطی به رسیدن، دست یابی و موفق شدن است. شما دیگر گل های اطراف را نمی بینید و نمی بویید و نسبت به زیبایی و اعجاز زندگی که با حضور حال پیرامون شما می شکفد، آگاه نخواهید بود.


ادامه دارد ...

اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 31 و 32

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-16 16:30:00 ادامه ...


یکی دانستن خود با ذهن، انرژی بیش تری به آن می دهد. مشاهده ذهن، انرژی را از آن پس می کشد. یکی شناختن خود با ذهن، زمان بیش تری ایجاد می کند. مشاهده ذهن، بعد بی زمانی را می گشاید. انرژی پس کشیده شده از ذهنبه حضور تبدیل می شود. هنگامی که معنای حضور داشتن را حس کنید، برای شما ساده تر می شود که هر گاه برای اهداف عملی نیاز به زمان ندارید، انتخاب کنید که از بعد زمان خارج شوید و عمیق تر به حال فروبرويد. این حرکت به توانایی شما در به کار گیری زمان گذشته با آینده - برای موارد عملی لطمه نمی زند. به توانایی شما در به کار گیری ذهن نیز خدشه ای وارد نمی کند، بلکه در واقع آن را تقویت می نماید. هنگامی که در این حالت، ذهن خود را به کار بگیرید، متمرکزتر و هشیارتر خواهد بود. توجه اصلی افراد روشن بین همواره بر حال متمرکز است، اما آنها در حاشیه، نسبت به زمان نیز هشیار هستند. به عبارت دیگر آنها به استفاده از زمان ساعتی ادامه می دهند، اما از زمان روانی رها هستند.


اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 30 و 31

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-15 16:30:02 ادامه ...


به عنوان مشاهده گر ذهن یعنی مشاهده گر افکار، احساس ها و واکنش های خود در شرایط گوناگون، حضور داشته باشید. دست کم به اندازه ای که به شرایط یا شخصی که شما را بر می انگیزاند توجه دارید، به واکنش های خود توجه نشان دهید. علاوه بر این ببینید که توجه شما چه مدت معطوف به گذشته با آینده است. آنچه را مشاهده می کنید تجزیه و تحلیل یا داوری نکنید. به فکر بنگرید، احساس را حس کنید و واکنش را تماشا نمایید. از آنها برای خود مسأله شخصی نسازید. آنگاه چیزی بسیار نیرومندتر از تمامی مشاهداتتان، حس خواهید کرد: حضور خود مشاهده گر ساکن در ورای محتویات ذهنی، مشاهده گر خاموش!
در شرایطی که واکنش و عواطف شديد شما برانگیخته می شوند - برای نمونه در زمان هایی که تصور ذهنی شما از خود در معرض خطر قرار می گیرد، چالشی در زندگی شما پدید می آید که موجب ترس می شود، بدبیاری های پیاپی پیش می آیند با پیچیدگی های احساسی گذشته مطرح می گردند - نیاز به حضور متمرکز دارید. در چنین لحظاتی تمایل شما به این است که «ناآگاه» شوید، یعنی واکنش یا احساس بر شما غلبه می کند و شما آن واکنش یا احساس «می شوید». شما بازی در می آورید، توجیه می کنید، مقصر می شمارید، حمله می کنید، دفاع می نمایید ... فقط بدانید که این شما نیستید، بلکه الگوی واکنشی شماست و ذهن در حالت عادتی تلاش برای بقا قرار گرفته است.


ادامه دارد ...

اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 30

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-14 16:30:00 3 - ورود به حال


در بی زمانی، گونه ای دیگر از دانستن پدید می آید. دانستنی که روح موجود در یکایک مخلوقات و چیزها را از بین نمی برد. دانستنی که تقدس و راز زندگی را نابود نمی کند و عشق و احترام عمیقی برای هر آنچه که هست قایل می شود.
دانستنی که ذهن در باره آن هیچ نمیداند. الگوی قدیمی طرد لحظه حاضر و مقاومت در برابر آن را به هم بریزید. عادت کنید که هر گاه گذشته و آینده مورد نیاز نیستند، توجه خود را از آنها پس بکشید. تا آنجا که می توانید در زندگی روزانه از بعد زمان خارج شوید.
اگر ورود مستقیم به حال برایتان دشوار است، به این ترتیب شروع کنید که تمایل همیشگی ذهن خود را به فرار از حال مشاهده نمایید. می بینید که معمولا آینده بهتر یا بدتر از اکنون مجسم می شود. اگر آینده خیالی شما بهتر باشد، به شما امید یا انتظارات لذت بخشی می دهد و اگر بدتر باشد، تولید نگرانی می کند. هر دوی این حالات زاده توهم هستند. زندگی شما به طور طبیعی از طریق مشاهده با حضور بیشتری توأم می شود. همین که متوجه شدید حضور ندارید، حضور پیدا می کنید. هر بار که توانایی مشاهده ذهن خود را می یابید، دیگر گرفتار آن نیستید. دراین روند عامل دیگری وارد شده است، چیزی که زاییده ذهن نیست حضور مشاهده گر.


ادامه دارد ...

اکهارت تله
تمیرین نیروی حال
ص 29 و 30

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-13 16:30:02 به توهم زمان پایان دهید


راه حل این است: به توهم زمان پایان دهید. زمان و ذهن از هم جدایی ناپذیر هستند. زمان را از ذهن خارج کنید تا متوقف شود، مگر آن که انتخاب کنید که آن را به کار بگیرید.
یکی بودن با ذهن به معنای گرفتار شدن در زمان است، یعنی مجبور می شوید تقریبا همواره فقط از طریق یاد آوری و پیش بینی زندگی کنید. این وضعیت، فکر شما را بی وقفه مشغول گذشته و آینده می کند و موجب می شود که به شناخت و محترم شمردن لحظه حال بی علاقه شوید. شما به همین لحظه اجازه وجود نمی دهید و در نتیجه احساس اجبار می کنید، زیرا به گمان شما گذشته به شما هویت می دهد و آینده شکل های گوناگونی از رهایی و خشنودی را در بر دارد. اینها هر دو توهم هستند. هر چه بیشتر بر زمان - گذشته و آینده - متمرکز باشید، بیشتر حال، یعنی گرانبهاترین مورد ممکن را از دست می دهید.
چرا حال گرانبهاترین مورد است؟ نخست، حال تنها مورد است. حال، تنها موردی ست که وجود دارد. حال جاودان، فضایی ست که همه زندگی شما در آن آشکار می شود و تنها عاملی ست که ثابت باقی می ماند. زندگی در حال است. هیچگاه نبوده است که زندگی شما در حال نبوده باشد و هیچگاه نیز چنین نخواهد شد.
حال، تنها نقطه ای ست که می تواند شما را به ورای محدودیت های ذهن ببرد. حال، تنها نقطه دستیابی به قلمروی بی زمان و بی شکل وجود است. آیا هیچگاه چیزی را خارج از حال، تجربه کرده، انجام داده، اندیشیده یا احساس کرده اید؟ آیا گمان می کنید که در آینده چنین خواهید کرد؟ آیا ممکن است موردی خارج از حال رخ دهد یا باشد؟ پاسخ واضح است: نه! هیچ چیز هیچگاه در گذشته رخ نداده است؛ در حال رخ داده است. هیچ چیز هیچگاه در آینده رخ نخواهد داد؛ در حال رخ خواهد داد. معنا و مفهوم آنچه که در اینجا می گویم با ذهن قابل درک نیست. همین که آن را درک کنید آگاهی شما از ذهن به وجود و از زمان به حضور منتقل می شود. در این صورت ناگهان احساس می کنید همه چیز جان دارد و انرژی وجود را از خود منتشر می کند.


اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 27 و 28

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-12 16:30:01 ادامه ...


مواظب هر نوع حالت تدافعی درونی باشید. از چه دفاع می کنید؟ یک هویت توهمی، یک تصویر ذهنی، یک وجود تخیلی. با آگاه شدن به این الگو و مشاهده آن، هویت خود را از آن جدا می کنید. آنگاه الگوی ناآگاه به سرعت در نور آگاهی شما محو خواهد شد.
به این ترتیب، تمامی جر و بحث ها و بازی های قدرت که برای روابط بسیار مخرب هستند، پایان می گیرند. نیرومند جلوه کردن برای دیگران، شکلی از ناتوانی ست که با جامه کاذب توانایی پوشیده شده است. نیروی حقیقی در درون نهفته است و در حال در دسترس شما قرار دارد.
ذهن همواره به دنبال راهی می گردد تا حال را طرد و از آن فرار کند. به عبارت دیگر، هر چه بیش تر ذهن را هویت خود بدانید، بیشتر رنج خواهید برد. یا می توان گفت که هر چه بیش تر بتوانید حال را بپذیرید و آن را محترم بشمارید، بیش تر از درد، رنج و ذهن خودمحور رها خواهید شد. اگر دیگر نمی خواهید خود و دیگران را به درد و رنج دچار کنید، اگر دیگر مایل نیستید به بقایای دردهای گذشته که هنوز در شما وجود دارند بیفزایید، از ایجاد زمان دست بکشید یا دست کم بیش از آنچه برای رسیدگی به جنبه های عملی زندگی تان ضروری ست، زمان درست نکنید. چگونه از آفرینش زمان دست بکشیم؟
عمیقا درک کنید که لحظه حال تنها موردی ست که دارید. حال را به مرکز توجه زندگی خود تبدیل کنید. در حالی که پیش از این، در زمان سکونت داشتید و تماس های کوتاهی با حال برقرار می کردید، اکنون اقامتگاه خود را در حال قرار دهید و فقط در مواقع ضروری و برای رسیدگی به جنبه های عملی زندگی خود، دیدارهای کوتاهی از گذشته و آینده داشته باشید. پیوسته به لحظه حال پاسخ مثبت بدهید.


اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 26 و 27

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-11 16:30:01 ادامه ...


ظاهرا ترس دلایل بسیاری دارد. ترس از دست دادن، ترس از شکست، ترس از آسیب دیدن و مانند این ها. اما در نهایت، همه ترسها از ترس نفس از مرگ و نابودی ناشی می شود. از نظر نفس، مرگ همیشه در کمین است. در این حالت خود را ذهن انگاشتن»، ترس از مرگ بر همه جنبه های زندگی شما اثر می گذارد. برای نمونه، حتى مورد به ظاهر جزیی و متعارف نیاز بی اختیار به حق داشتن و طرف دیگر را مقصر جلوه دادن، یعنی دفاع از موقعیت ذهنی ای که خود را با آن یکی فرض کرده اید، ناشی از ترس از مرگ است. هنگامی که خود را با یک موقعیت ذهنی یکی فرض می کنید، در صورت اشتباه کردن، خود نشأت یافته ازذهن شما به شدت در معرض خطر نابودی قرار می گیرد. پس شما در مقام نفس نمی توانید خطر اشتباه کردن را بپذیرید، زیرا اشتباه کردن به منزله مرگ است. در این رابطه جنگ ها در گرفته اند و روابط بی شماری از هم گسسته اند.
اما اگر خود را از ذهن جدا کرده باشید، درست یا اشتباه بودن عقاید شما هیچ تفاوتی در مفهومی که از «خود» دارید، نمی کند. در نتیجه نیاز عمیقا ناآگاه و به شدت غیر ارادی موجه بودن که شکلی از خشونت است، دیگر وجود نخواهد داشت. آنگاه می توانید با قاطعیت و صراحت، افکار و عواطف خود را ابراز کنید، اما در این رابطه حالت ستیزه جویانه یا تدافعی نخواهید داشت. در این وضعیت، مفهوم «خود» از ذهن نمی آید، بلکه از مکانی عمیق تر و حقیقی تر در وجود برمی خیزد.


ادامه دارد ...

اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 26

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-10 16:30:03 2 - منشا ترس


حالت روانی ترس از هر گونه خطر ملموس، واقعی و فوری جداست. ترس روانی به شکل های گوناگونی نظیر دلواپسی، نگرانی، اضطراب، حالت عصبی، فشار، ترس، وحشت و مانند این ها آشکار می شود. ترس روانی همواره در ارتباط با موردی ست که امکان دارد رخ بدهد، نه آن که اکنون رخ می دهد. شما در اینجا و اکنون هستید، در حالی که ذهنتان در آینده است. این اختلاف موجب شکافی اضطراب آور می شود. اگر خود را با ذهن یکی بدانید و ارتباط خود را با نیرو و سادگی حال از دست بدهید، آن شکاف اضطراب آور همدم همیشگی شما خواهد بود. همیشه می توان با لحظه حال رو به رو شد، اما نمی توان از عهده چیزی که فقط یک فرافکنی ذهنی ست بر آمد. نمی توان بر آینده پیروز شد.
از این گذشته، تا زمانی که خود را با ذهن یکی می دانید، نفس، زندگی شما را اداره می کند. نفس به دلیل طبیعت توهمی خود با وجود ساز و کارهای وسیع دفاعی، بسیار آسیب پذیر و ناامن است و همواره خود را در خطر می بیند. این امر حتی در مواردی که نفس در ظاهر بسیار مطمئن به نظر می رسد، نیز درست است. اکنون با در نظر گرفتن آن که احساس، واکنش بدن به ذهن شماست، ببینید بدن پیوسته از نفس، یعنی خود کاذب و ساخته و پرداخته ذهن، چه پیامی دریافت می کند؟ خطر! من در معرض خطر قرار دارم! و چه احساسی از این پیام مداوم ایجاد می شود؟ ترس!


ادامه دارد ...

اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 25

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید

2021-07-09 16:30:02 ادامه ...


حتی اگر هنوز نمی توانید محتویات ذهن ناخودآگاه را به صورت افکار به آگاهی خود بیاورید، بدانید که آنها همیشه در بدن به صورت احساس متجلی می شوند و می توانید از آنها آگاه شوید. تماشا کردن یک حس به این ترتیب، در واقع شبیه به شنیدن یا تماشای یک فکر است که پیش از این شرح دادم. تنها تفاوت آن است که فکر در سر است، اما احساس دارای یک تأثیر نیرومند جسمانی ست و به این دلیل در مرحله نخست در بدن حس می شود. شما می توانید به احساس اجازه دهید وجود داشته باشد، آن که خود تحت تأثیر آن قرار بگیرید. شما دیگر احساس نیستید؛ شما نگاه کننده و حضور مشاهده گر هستید. با این تمرین هر چه در شما ناخودآگاه است، با نور آگاهی روشن می شود.
عادت کنید از خود بپرسید، در این لحظه در درون من چه می گذرد؟ این پرسش، شما را به مسیر درست هدایت می کند. اما خود را تجزیه و تحلیل نکنید، فقط نگاه کنید. تمرکز خود را متوجه درون کنید. انرژی احساس را حس کنید. اگر احساسی وجود ندارد، توجه خود را عمیق تر به میدان انرژی درونی بدن معطوف نمایید. این راه رسیدن به وجود است.


اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 22 و 23

کانال اکهارت تله
@Ekharat_tolle باز کردن / نظر دهید