2023-01-10 19:10:02
برنامه‌ی توسعه‌ی فقر
چرا جامعه فقیر می‌شود؟اقتصاد ایران سال‌هاست که فقر تولید می‌کند. هر تولید کننده‌ی بی رانتی را زمین می‌زند و هر کارگر و کارمندی را روز به روز فقیرتر می‌کند. ساختار توسعه‌ی اقتصادی وجود ندارد و اما
ساختار تولید و توسعه‌ی فقر به خوبی کار می‌کند.
سرمایه‌گذاری زیر بنای رشد و توسعه‌ی اقتصادی است. اول از همه نیز سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها اولویت دارد. اولین مشخصه‌ی سرمایه‌گذاری بلند مدت امنیت در تمام ابعادش است. امنیت سرمایه‌گذاری، امنیت سیاسی، عدم تحریم، راحتی نقل و انتقال پول وجود زیرساخت‌های مناسب کسب و کار وامنیت قانونی بلند مدت و ... چیزی که در اقتصاد ما لابه لای شعارهای پوچ سیاسی و اقتصادی مورد توجه واقع نشد.
مادرِ همه‌ی مشکلات اقتصادی، از نظر من عدم سرمایه‌گذاری است که علت‌های آن را هم برشمردیم.در سال‌هایی که مجلس مرتبا درحال تغییر نرخ فرمول خوراک و انرژی و بستن انواع و اقسام عوارض صادرات و انواع نرخ دستوری و ...بر روی محصولات و مواد اولیه‌ی شرکت‌هابود، ماشاهد مرگ سرمایه‌گذاری بودیم. بی کفایتی دولت‌ها با چاپ پول وپرداخت هزینه‌های جاری،باعث تورم و ابرتورم شد و قطع ارتباط خارجی و نبود امنیت سرمایه‌گذاری در داخل، وضعیت
تولید و اشتغال را به این وضعیت اسفبار رسانده است.ظرفیت تولید برق و گاز به دلیل عدم سرمایه گذاری جدید افزایش نیافته و شاهد قطعی برق و گاز در تابستان و زمستان هستیم.
تورم به صورت دوره‌ای و منظم در اقتصاد پدیدار می‌شود و روز به روز کارمندان و کارگران بیشتری را به زیر خط فقر می‌فرستد.
اقتصاد ایران یک موتور تولید تورم و فقر است که سرعت آن گه‌گاه کم و زیاد می‌شود اما همچنان به سمت ویرانی پیش می‌رود.
صنایع کشور از نبود سرمایه در گردش،عدم به روز آوری تکنولوژی، عدم امنیت سرمایه‌گذاری بلند مدت به دلیل تغییر قوانین، نبود بازار خارجی و تحریم و... رنج می‌برد و طبیعیست که دولت هم نمیتواند محیط کسب و کار را سامان بدهد.
به همین دلیل مردم برای جلوگیری از سقوط به زیر خط فقر مرتبا به دنبال سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی هستند که بتواند تورم را پوشش دهد. سال‌های سال،
مسکن این وظیفه را به عهده داشته اما با گرانی بیش از حد مسکن و کاهش قدرت خرید در چند سال گذشته بازارهایی نظیر بورس و ارز دیجیتال مورد توجه قرار گرفته اند.
نکته‌ی مهم در این خصوص این است که
با گسترش فقر، جامعه به سمت پذیرش ریسک‌های بیشتر برای جبران عقب افتادگی اقتصادی خود می‌کند. ناگهان به بورس هجوم می‌آورد، ناگهان دلار می‌خرد ناگهان ارز دیجیتال می‌خرد و ...
و این در حالی است که ریسک این بازارها برای بسیاری از افراد قابل تحمل نیست و باعث ضرر و زیان و عقب افتادگی بیشتر و مشکلات رفتاری و روحی و اجتماعی می‌شود و در نتیجه فقر بیشتری همراه با معضلات اجتماعی و
احساس نابرابری بیشتر تولید می‌شود.
اقتصاد ایران دیگر تولید محور نیست، حتی دلال محور هم نیست (به دلیل نبود ثبات اقتصادی) واردات و فروش کالا هم اوضاعش خراب است در عوض اقتصاد ایران سودبگیر و اصطلاحا نزول محور شده است. سود بی دردسر ۳۰ درصدی که صرفا بر اساس یک
بازی پانزی توسط بانک‌ها ودولت پرداخت می‌شود و یکی دو سال همه‌ی بازارها را به رکود می‌برد و در زمان بازپرداخت سود با گران شدن دلار و طلا و مسکن و سهام و ... ارزش سودهای پرداختی با تورم چندصد درصدی طی چند سال از بین می‌رود و دوباره فقر تولید می‌شود.
مسابقه‌ی پرداخت سود توسط بانک‌ها در چند سال آینده باعث ورشکستگی دو یا سه بانک کشور خواهد شد.
بنابراین عدم سرمایه‌گذاری باعث تولید فقر، و فقر بیشتر باعث ریسک‌پذیرتر شدن جامعه می‌شود و در نهایت باعث ایجاد احساس نابرابری در جامعه می‌شود.
در پست‌های بعدی در خصوص
احساس و
انتظار جامعه از پدیده‌های اقتصادی مطالبی را عرض خواهم کرد که خیلی بیشتر از واقعیات اقتصادی، بازارها را دستخوش تغییر می‌کند.
#محسن_عباسی
@emacoabbasi
5.4K viewsedited 16:10
م
