سلسله گفتارهای حجابیه! پاره دهم حجاب مساوی با دین؟ عمادالد | عمادالدین باقی
سلسله گفتارهای حجابیه!
پاره دهم
حجاب مساوی با دین؟
عمادالدین باقی
خبرگزاری فارس می نویسد: جمله «حجاب محدودیت شرعی و قانونی بوده و کشف حجاب، حرام شرعی و سیاسی است» «فصل الخطاب مقام معظم رهبری» است. این سخن در اظهارات مسئولان مختلف منعکس است چنانکه آقای رئیسی در آیین افتتاح سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی قرآن می گوید: «حجاب یک ضرورت دینی و الزام قانونی است».
درباره الزام قانونی و نیز ضرورت شرعی داشتن حجاب، در سطور پیش توضیح داده شد و در فرازهای پسین نیز این بحث دنبال خواهد شد اما شگفت این است که آقای رئیسی می گوید «ممکن است کسانی هم باشند که به این مفاهیم الزام و اعتقادی نداشته باشند که در این‌جا استفاده از ظرفیت مراکز علمی، مباحثه و گفت‌وگوهایی اقناعی مورد تاکید ما است».
البته عدم اعتقاد به این مفاهیم رسمی نه محتمل و‌ممکن، بلکه قطعی است و اینکه به جای داغ و درفش بخواهند گفتگو کنند، مطلوب است، ولی مگر گفتگوی اقناعی از موضع حکومت و قوای قهریه معنا دارد؟
از آن مهم‌تر اینکه وقتی پیش فرض این باشد که طرف مقابل بر باطل است و باید با گفتگو قانعش کنیم دیگر گفتگو معنا ندارد. پیش‌شرط گفتگو پذیرش احتمال خطا در خود و احتمال صواب در رقیب است.
البته تا وقتی که نداشتن روسری را در حد حرام بدانند و حتی در این راه به تلاش فکری و فرهنگی بپردازند و حق تلاش برای مخالف خود را هم به رسمیت بشناسد، ایرادی ندارد، چنانکه محرمات زیادی وجود دارند که گناه تلقی می شوند اما کسی بخاطر آن مجازات نمی شود، ولی اگر این «حرام انگاری» تبدیل به مساوی دانستن بی حجابی با بی دینی بشود و یا تبدیل به «جرم انگاری» شود، و یک تفکر نادرست مذهبی درباب حجاب مجهز به قوای قهریه گردد، پیامدهای خطرناکی علیه شهروندان دارد و منجر به «تَغَلُّب» می شود.
در کیفرخواست مولود حاجیزاده و در رای دادگاه نادر افشاری و ۸ نفر دیگر که توسط شعبه ای به ریاست آقای مقیسه صادر شده، به عبارتی برخوردم که بسیار مهم است. فارغ از اینکه بعضی گفته اند حجاب ازضروریات دین است اما در این دو سند قضایی آمده است که مخالفت با حجاب اجباری(نه مخالفت با اصل حجاب) توهین به احکام اسلام و شریعت است و نیز گفته شده که نفی حجاب، اهانت به مقدسات اسلام است.
غیر از اینکه مخالفت با حجاب اجباری، مخالفت با اصل حجاب نیست، این ادعا خودش مصداق اهانت به بخش عظیمی از شهروندانی است که از متدینان و بانوان محجبه اند و با حجاب اجباری مخالفند. اتفاقا خاستگاه این بانوان، دفاع از حجاب است زیرا معتقدند روسری اجباری، وهن حجاب بوده و ارزش سبک زندگی انتخابی انها را هم زیر سوال می برد.
چنین ادعایی در یک سند قضایی، از نظر حقوقی به معنای متهم کردن میلیون ها دیندار در جهان که بدون پوشش سر هستند به بی دینی است، که خودش گناه بزرگی است.
اما از نظر فقهی، انکار اصل حجاب، انکار دین نیست. اینکه حجاب مساوی با دین و شریعت است نه تنها هیچ پایه دینی ندارد و نوعی عوامفریبی است بلکه ادعایی ضددینی است.
افزون بر اینکه از یک جزء، یک قاعده کلی (انهم کلی با آن درجه از اهمیت) را نتیجه گرفتن با منطق درست اندیشیدن مطابقت ندارد و برخلاف قاعده «الجزیی لا یکون کاسبا و لایکون مکتسبا» است، فقها نیز آن را بی مبنا و خلاف شرع می دانند. آیت الله خمینی در کتاب «الطهاره» حتی در بحث نماز که جزو فروع دین و از واجبات مسلم است می گوید اگر کسی بخاطر شبهه، نماز را جزو دین نداند کافر نیست.
در قرآن اینهمه درباره امر به معروف و نهی از منکر آمده و اگر حجاب که می گویند دستور قرآن است، آنقدر مهم است که دین را و جامعه را و حق الناس را فدای آن کنند لااقل یکبار در قرآن مانند قتل و ربا و زنا به منع آن اشاره می شد.
کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
https://emadbaghi.com/
