مطالعات راهبردی آمریکا

2021-06-11 14:30:04 چرا ایران ‌باید با همسایگان خود همکاری اقتصادی داشته باشد؟

برای مشاهده پاسخ، اینجا کلیک کنید.

چه بحران‌هایی آینده جهان اسلام را با خطر مواجه کردند؟

برای مشاهده پاسخ، اینجا کلیک کنید.

الگوی مطلوب مداخله ایران در امور سوریه و لبنان چیست؟

برای مشاهده پاسخ، اینجا کلیک کنید.

برای اطلاع از آخرین پژوهش‌های راهبردی حوزه سیاست خارجی، دفاع و امنیت و ...، در کانال جامعه اندیشکده‌ها عضو شوید.

https://t.me/joinchat/SUGGNVO6n9tpov_c باز کردن / نظر دهید

2021-06-11 14:28:01 تبلیغات پذیرفته می‌شود

تبلیغ کانالهای تلگرام، کتابها، نرم‌افزارها، آموزش زبان و... در کانال مطالعات آمریکا پذیرفته می‌شود. باز کردن / نظر دهید

2021-06-11 10:30:06 سلاح استراتژیک ایران در مقابل چین و روسیه
برجام، ضامن استقلال ایران در برابر نفوذ شرق است
ترجمه: علی آزادی
Foreign Affairs
Jamsheed K. Choksy & Carol E. B. Choksy

فارن افرز در مقاله‌ای برجام را به عنوان سلاح بازدارنده‌ای توصیف کرده که ایران را در مقابل جاه‌طلبی‌ها و نفود سیاسی چین و روسیه ایمن می‌کند، و نوشته است: برای ایران دستاوردهای ژئوپلتیک حاصل از احیای برجام در بلندمدت، به مراتب پایدارتر و مهم‌تر از امتیازات هسته‌ای و یا قابلیت‌های تاکتیکی است که در معامله احتمالی، تسلیم می‌شوند.

«جمشید کی. چاکسی»، استاد برجسته مطالعات ایران در دانشگاه ایندیانا و عضو شورای ملی علوم انسانی آمریکا، و همسرش «کرول ای. بی. چاکسی» سخنران ارشد هوش استراتژیک در دانشگاه ایندیانا، در مطلبی برای نشریه آمریکایی فارن افرز، از منظر متفاوتی به منافع ناشی از برجام برای تهران پرداخته و با تأکید بر اینکه «دستاوردهای ژئوپلیتیک بیشتر از امتیازات نظامی دوام خواهد داشت»، نوشته‌اند: توافق هسته‌ای می‌تواند از تأثیرگذاری فزاینده سیاست‌های چین و روسیه بر ایران جلوگیری کند./ متن کامل
@Liberated_Viewpoint باز کردن / نظر دهید

2021-06-11 10:29:01 مقاله برگزیده امروز باز کردن / نظر دهید

2021-06-10 10:30:06 حل چالش‌ها بین ایران و آمریکا به چیزی بیشتر از میانجی‌گری نیاز دارد

خبرآنلاین - گفتگوی ابوالفضل خدائی باصباح زنگنه، کارشناس مسائل خاورمیانه

#بخش_پایانی

فضای مثبت گفتگوهای منطقه ای در حال حاضر به سمتی رفته که قطر برای حل اختلافات با مصر نیز در تلاش است. در صورتی که این کشور به همراه ترکیه در گذشته با قاهره تنش داشتند. به نظر شما این اتفاقات مثبت می تواند به طور نسبی تنش ها را از منطقه دور کند؟

مصر به منابع و سرمایه گذاری های قطر نیاز دارد؛ از طرفی حماس که در جنگ غزه دست بالا را داشت روابطی خوبی با دوحه دارد و این گروه می تواند یکی از سه ضلع این روابط را تشکیل دهد و منجر به بهبود روابط دوحه و قاهره شود. موضوع غزه و فلسطین بسیار حساس بوده و در سطح جهان جلب توجه می کند. در همین راستا رژیم صهیونیستی و مصر به دنبال آن هستند تا راه حل مناسبی برای پایان درگیری ها در غزه پیدا شود. در این بین میانجی گری های مصر تاثیر خاص خود را می گذارد و حمایت های سیاسی و مالی قطر نیز می تواند بخش دیگری از معادلات را رقم بزند. بنابراین مصر می تواند از ظرفیت های قطر استفاده کرده و دوحه نیز رابطه متعادلی با کشورهای بزرگ منطقه برقرار کند و رابطه خود را با  مصر نیز بهبود ببخشد.

ضمن اینکه بهبود روابط ترکیه و مصر نیز می تواند از طریق این کانال حاصل شود. قطعا قطر بدون هماهنگی با ترکیه دست به چنین اقداماتی نخواهد زد و اگر دست به چنین اقداماتی بزند متعاقب آن ترکیه نیز از منافع آن بهره مند می شود.

 همه این تحولات در فضایی صورت می گیرد که جو بایدن در کاخ سفید قدرت را در دست دارد. بایدنی که می توانست به مصر و ترکیه به بهانه های مختلف برای تغییر سیاست فشار وارد کند. اما این کشورها منافع خود را در این مساله می بینند که روابط خود را در دوران بایدن بهبود ببخشند و با تاثیرگذاری در این روند در مقابل بایدن به عنوان یک بلوک خود را مطرح کنند که در این راستا کاخ سفید برای برخورد با این بلوک و یا مجموعه راه آسانی ندارد.

با این وجود آیا می توان گفت که آمدن شخص بایدن نیز جایگاه کشورها را دستخوش تغییر کرده است؟ برای مثال برخی می گویند که با رفتن ترامپ وزن ژئوپلتیکی عربستان سعودی کاهش و در آن سو وزن ژئوپلتیکی قطر افزایش یافته است. آیا چنین شرایطی می تواند زمینه ساز ایجاد فضایی در راستای کاهش تنش ها در منطقه با توسل به دیپلماسی شود که در آن همگرایی بین کشورهای منطقه را شکل دهد و از تنش ها بین ایران و دیگر کشورهای منطقه بکاهد؟

زمانی می توانیم بگوییم که وزن ژئوپلتیکی قطر در منطقه افزایش پیدا کرده است که این کشور توانایی های خود را برای حل بحران های منطقه به اثبات برساند و نقش ایفا کند. از همین رو باید گفت حل چالش ها بین ایران و آمریکا به چیزی بیشتر از میانجی گری نیاز دارد که نیازمند فعالیت های و اقداماتی در سطوح بالا است. همانطور که اشاره کردم آمریکا باید خودی نشان دهد، آن هم از نوع مثبت که آن هم نیازمند گام های اجرایی و عملی است تا نشان دهد که خواستار پایان دادن به وضعیت فعلی است. تحقق چنین امری می تواند به جمهوری اسلامی ایران نیز این پیام را برساند که واشنگتن به دنبال اصلاح سیاست های اشتباه و یکجانبه خود است.

آیا موفقیت مذاکرات وین می تواند به عنوان اولین قدم این باور را در بین سیاستمداران ایران و آمریکا شکل دهد که همگرایی و تعامل می تواند موجب تامین دوطرفه منافع شود؟ با توجه به اینکه فضای مثبتی در منطقه چون رفع محاصره قطر، گفتگوهای ایران و عربستان شکل گرفته است؟

قطعا همانطور که اشاره کردید تحقق چنین اهدافی می تواند اثر مهمی بر روند بگذارد. جایگاه ایران در منطقه و جهان از استحکام بیشتری برخوردار می شود. در این بین تجربه کشورهای منطقه در گذشته نیز تصویر بهتری از مسائل را نشان می دهد؛ کشورهایی که با صرف هزینه های گزاف در برهه ای تلاش بر این داشتند که توافقی بین ایران و قدرت های جهان حاصل نشود، اما واقعیات موجود و میدانی درس عبرتی را به آنان آموخت. با وجود این تجربیات ضرورت تغییر رویکرد و ایجاد همگرایی ها بین کشورهای منطقه بیش از پیش ضروت پیدا می کند.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt      

https://t.me/motaleeat_ravabt 
                                      باز کردن / نظر دهید

2021-06-10 10:30:06 حل چالش‌ها بین ایران و آمریکا به چیزی بیشتر از میانجی‌گری نیاز دارد

خبرآنلاین - گفتگوی ابوالفضل خدائی باصباح زنگنه، کارشناس مسائل خاورمیانه

#بخش_اول

قطر برای چندمین بار بحث میانجی گری بین ایران و کشورهای منطقه و همچنین تهران و واشنگتن را مطرح کرده است. به نظر شما دلیل اصرار قطر برای این اقدام چیست؟

اخیرا شاهد بودیم که روابط قطر با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بهبود یافت و از محاصره ای که چهار کشور عربی یعنی، عربستان، امارات، بحرین و مصر خارج شد. از طرفی دوحه از روابطی خوب و حسنه ای با تهران برخوردار است و در طرف ثالث نیز با آمریکا روابط راهبردی داشته و همانطور که می دانیم آمریکا پایگاه هایی هم در این کشور دارد.

در وهله اول قطر به دنبال آن است تا در منطقه محیطی آرام ایجاد شود و با پیگیری سیاست هایش موجب عادی سازی و تنش زدایی روابط بین کشورهای منطقه شود. قطر با تلاش در راستای منافع منطقه ای به دنبال ایجاد فضایی است تا آرامش، امنیت و ثبات در آن حکفرما شود. از همین رو قطر با این رویه می تواند درصدد تحقق منافع خود با سه کشور دیگر یعنی ایران، آمریکا و عربستان باشد و روابط بهتری را تجربه کند. تحقق چنین فضایی به طور طبیعی بر جایگاه، موقعیت و آینده قطر اثر مثبت خواهد گذاشت. به هر روی قطر اوج گیری اختلافات و تنش ها را در منطقه، برابر با از دست دادن منافع و مصالح کشورها منطقه تلقی می کند. بنابراین در تلاش است تا از طریق مذاکره و رفت و آمدهای دیپلماتیک، به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم به نتایج مطلوب خود دست یابد.

برای تحقق اهدافی که عنوان کردید آیا قطر ابتکار عملی تازه برای به نتیجه رسیدن دارد؟

تا کنون چیزی به عنوان طرح یا ابتکار عمل شنیده نشده است. اما شاید مقدمه هر نوع ابتکار عملی دریافت پاسخی از سه کشور ایران، عربستان و آمریکا باشد تا بر مبنای آن بتواند طرح یا ابتکاری را اعلام کند.

به مساله پاسخ مثبت سه کشور تاثیر گذار یعنی ایران، عربستان و آمریکا اشاره کردید، اما تا کنون آنچنان استقبالی از سوی این کشورها برای مساله میانجی گری شنیده نشده است. دلیل آن را چه می دانید؟ آیا به روابط نزدیک قطر و آمریکا و همکاری های امنیتی دو کشور مربوط است؟

مشخص نیست که ایالات متحده آمریکا تا چه حد آمادگی این را داشته باشد تا به دعوت کشورهای منطقه جواب مثبت بدهد. از طرفی در گفتگوهای برجامی وین نیز شاهد هستیم که این کشور در ایفای تعهداتش تعلل می کند. بنابراین جمهوری اسلامی ایران با وجود چنین شرایطی فضا را برای چنین بحث هایی مساعد نمی داند. در همین حال ضروری است که آمریکا ابتدا تعهدات خود را بجا آورد چرا که تجربه ثابت کرده که واشنگتن همواره به دنبال وقت کشی و نمایش سیاسی بوده است. بدیهی است که ایران با این تجربه و با بازی های سیاسی آمریکا اعتبار و موقعیت خود را به خطر نمی اندازد. ضمن اینکه باید اشاره کرد که ایران اگرچه پاسخ مثبتی به این میانجی گری ها نمی دهد اما از اساس نیز آن را رد نمی کند.

از طرفی شاهد هستیم که قطر مواضع مثبتی نسبت به توافق هسته ای دارد و همواره بر احیای آن تاکید کرده و برای منطقه مثبت دانسته است. آیا این کشور این توافق را وسیله ای برای ایجاد صلح در منطقه می داند؟

برجام الگوی حل مسائل در سطح بین المللی است. این الگو به معنای حفظ منافع کشورهایی است که حول یک مساله اختلاف نظر داشتند و سیاست هایشان نسبت به یکدیگر متفاوت و یا بعضا متعارض بود. از همین رو این اختلافات می توانست پیامدهای سخت و غیرقابل انتظاری را در بر داشته باشد. اما صبر و متانت ایران توانست این موضوع بسیار حساس را به سرانجامی برساند که شاکله آن را برجام تشکیل داد. اگر این الگو به صورت کامل اجرا شود در سطح منطقه ای و فرامنطقه ای نیز قابل استناد و استفاده خواهد بود. به همین دلایل مهم است که قطر همواره بر حفظ و تداوم برجام تاکید ویژه دارد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt      

https://t.me/motaleeat_ravabt 
                                      باز کردن / نظر دهید

2021-06-09 10:31:02 در مجموع من بر این نظرم که دولت ما باید به تبعیت از یک راهبرد و شعار خردمندانه استراتژی خود در قبال چین را شکل بدهد و در برابر وسوسه‌ها و فشارهای محافل داخلی که در صدد معرفی چین به عنوان دشمنی درجه یک در سیاست خارجی ما هستند کوتاه نیاید...

در همین راستا ما باید مواظب باشیم که سیاست توام با ابهام خود در قبال موقعیت تایوان که ۵۰ سال راهنمای سیاست ما بوده را را فرونگذاریم. یعنی به تایوان همچنان این پیام را بفرستیم که از خودمختاری آن تا رسیدن به یک راه‌حل با چین حمایت می‌کنیم و در عین حال به پکن هم این پیام را ادامه دهیم که مدافع استقلال تایوان نیستیم و منعفتی برای ما ندارد که به سود چنین استقلالی با چین وارد جنگ شویم...

سوال: علم از این رو موفق است که حیطه طرح سوال خود را محدود نگه می‌دارد و پاسخ‌دهی به سوالات معین و محدود را دنبال می‌کند. و البته گاهی هم انقلابی روی می‌دهد، مثل آنچه که آینشتین کرد و تصور ما از نیروی جاذبه را دگرگون ساخت. آیا یک دیپلماسی موفق هم باید به همین ترتیب عمل کند؟
کیسینجر: برای راهبرد بین‌المللی و سیاست خارجی باید دو چیز را درک و فهم کرد، یکی جوهر آنچه که در جریان است و این که نیروهای محرکه آن کدام است و چه چیز نظام یا سیستم مد نظر را سرپا نگه می‌دارد و دوم این که باید روندهای در حال برآمدن را شناخت و درک کرد. هیچ چیز ثابت و ایستا نیست، ژئوپلتیک که ابدا. زمانی که ما به شناخت روند غالب موفق بشویم این امکان هست که ترکیب و فعل و انفعالاتی مناسب شکل بگیرد و زمینه برای یک گام اساسی تازه فراهم شود...


بخشی از مصاحبه بلند هنری کیسنجر با روزنامه سوئیسی نویه سوریشر سایتونگ


https://www.nzz.ch/feuilleton/henry-kissinger-ueber-die-usa-china-und-die-zukunft-der-welt-ld.1625753?reduced=true



برگرفته از کانال گشت ها



@US_REVIEW پایش آمریکا باز کردن / نظر دهید

2021-06-09 10:30:01 کیسینجر: بایدن برای تنظیم رابطه با چین با یک مشکل داخلی روبروست.


@US_REVIEW پایش آمریکا

سوال: آقای کسینجر، شما تصورش را می‌کردید که چین برآمدی چنین سریع و قدرتمند در عرصه بین‌المللی داشته باشد؟
کیسینجر: روندهای تاریخی را نمی‌توان متوقف کرد. اگر آمریکا به سوی چین متمایل نشده بود، این کشور به راه دیگری می‌رفت. ما می‌بایست وزنه‌ای متقابل در برابر شوروی ایجاد کنیم و به چین نشان دهیم که برای همکاری با شوروی آلترناتیو دیگری هم وجود دارد. ما آن زمان در دولت نیکسون در ارتباط با چین فکر و ذکرهای سه‌گانه‌ای داشتیم. اولین مسئله جنگ ویتنام بود که به تعین‌بخش منافع خارجی آمریکا در شرق آسیا بدل شده بود و به لحا‌ظ جغرافیایی آن قدر از آمریکا دور بود که کمتر به تصور می‌آمد. مسئله در واقع تاثیرات ناشی از جنبه‌های منفی اخلاقی در این جنگ بود. از همین رو من و نیکسون مصمم بودیم که چشم‌انداز تازه‌ای در سیاست خارجی آمریکا ایجاد کنیم. مسئله دوم چین بود که تفهیم کرده بود قصد دارد درهای خود را باز کند و مسئله سوم هم این بود که ما می‌بایست نگاهی گلوبال به سیاست خارجی داشته باشیم و لزوما از منظر (خطر) جنگ‌های رهایبخش که در دوران شروع ارتباط ما با چین در حال گسترش و واوج بودند به جهان نگاه نکنیم. حتی اگر امکان متوقف‌کردن چین هم می‌بود ما خودمان قصد دیگری داشتیم و آن که چین رو به جلو برود.

وقتی که ما در باره رابطه چین و آمریکا صحبت می‌‌کنیم لازم است که آن را به دو فاز یا مرحله تقسیم کنیم. تا سال ۲۰۱۷ مناسبات ما مبتنی بر یک همکاری کم و بیش جاافتاده و غیرقابل مناقشه بود. هیچکس نمی‌توانست تصورش را بکند که چین به لحاظ اقتصادی چنین رشد سریعی داشته باشد که بخواهد قدرتش را به کرسی بنشاند و دیگری نیازی هم به همکاری نداشته باشد. احتمالا این نقصی در فهم و درک ما بود که نتوانستیم پیش‌بینی کنیم یک کشور در حال توسعه به سرعت به رقیب ما بدل می‌شود. البته نشانه‌ها از قبل قابل تشخیص بود، ولی دستکم ما می‌بایست از سال ۲۰۱۵ عاقل‌تر و دوربین‌تر می‌بودیم..'

سوال: سال ۲۰۱۹ شما گفتید که یک جنگ سرد در حال شکل‌گیری است. امروز ما به این لحاظ در کجا قرار داریم؟ به جنگ سرد نزدیکتر شده‌ایم یا باورتان این است که انتخاب بایدن امکاناتی را برای تنش‌زدایی عنقریب میان دو کشور فراهم کرده است؟
کیسینجر: سال گذشته و به خصوص در ماه‌های آخر زمامداری ترامپ تنش‌ها میان دو کشور به شدت افزایش یافتند. مسائلی پیش آمدند که به راحتی از حافظه طرف‌های مناقشه زدوده نخواهند شد. درک من این است که دولت بایدن دریافته که درافتادن با چین نه به سود منافع دو کشور و نه به سود جهان است. این مناقشه برنده‌ای نخواهد داشت و هر دو طرف بسان جنگ جهانی اول از آن خسته و فرسوده بیرون خواهند آمد.

مشکل این است که دولت بایدن با یک معضل داخلی روبرواست، چرا که افکار عمومی از چین تصور یک دشمن دائمی را دارد. ما در آمریکا این تصور بدبینانه را داریم که هر مسئله منفی در کشور در راستای خواست و تمنیات چین و به سود این کشور است. و به راستی هم برای دولت جدید مشکل خواهد شد که راه گریزی از مقابله با چین پیدا کند و یک استراتژی معطوف به آینده را در قبال این کشور شکل دهد. چشم‌اندازهایی برای یک دیالوگ جدی میان دو کشور وجود دارد، ولی چینی‌ها در ایام اخیر با حجم بزرگی از اقدامات دشمنانه از سوی آمریکا روبرو بوده‌اند، در حالی که ما هم با رفتارهایی غیرقابل قبول از سوی چین روبرو بوده‌ایم. در مجموع پیچیدگی مناسبات میان آمریکا و چین چالش‌های بیشتری را به‌وجود آورده و مدیریت آن به رهبری توانمند نیازمند است.

سوال: در کل منطقه آسیا- پاسیفیک آمریکا محبوبیت و سمپاتی نسبت به خود را از دست داده است. آیا انتظار دارید که شکاف میان آمریکا و چین به آنجا برسد که کشورهای این منطقه مجبور به انتخاب میان یکی از دو قطب بشوند؟
کیسینجر: ما از وضعیت دشوار بسیاری از کشورهای کوچک آسیا خبر داریم که دائم با توجه به توازن قوا نگران خلا قدرت و افزایش هژمونی چین هستند. ولی این به نفع آنها نیست و به نفع آمریکا هم نیست که به اعلام اتحاد با آمریکا مجبور شوند. موضع پراگماتیستی مثلا موضع سنگاپور است که با آمریکا همکاری دارد و در عرصه‌هایی هم با چین همراه و همکار است... مایک پمپئو که به منطقه رفته بود و اصرار کرده بود که کشورهای منطقه به سود اتحاد و همکاری با آمریکا موضع بگیرند، همه به شمول سنگاپور به او حالی کردند که خواهان مناسباتی دوستانه با دو طرف (آمریکا و چین) هستند و در کنار یکی علیه دیگری نخواهنند ایستاد. این البته موضعی نیست که در هر لحظه قابل تعقیب و عملی باشد، ولی پاسخی پراگماتیستی به خواست‌های مشابه‌ای مانند خواست پمپئو است.



باز کردن / نظر دهید

2021-06-08 20:00:04 توطئه تندروها علیه مشاور ایرانی‌تبار بایدن
همدستی شاهین‌ها و براندازها علیه آرین طباطبایی
وبگاه اندیشکده کوئینسی
علی آزادی

همان‌طورکه انتصاب رابرت مالی به عنوان نماینده دولت بایدن در امور ایران، واکنش تند شاهین‌های جمهوری‌خواه و جنگ‌طلبان مخالف تعامل ایران و آمریکا را برانگیخت، به تازگی حضور آرین طباطبایی (دختر جواد طباطبایی) در وزارت‌خارجه آمریکا نیز با کمک تئوری‌های توطئه‌، آماج اتهامات بی‌اساس قرار گرفته است.

متیو پتی محقق ارشد موسسه کوئینسی، در مطلبی برای وبگاه تحلیلی این اندیشکده نوشته است: «برخی قانونگذاران ایالات متحده، مشاور ایرانی-آمریکایی بایدن را با تئوری‌های توطئه بی‌اساس تخریب می‌کنند.
آن‌ها بدون ارائه هیچ‌گونه مدرک واقعی، آرین طباطبایی را به وفاداری دوگانه و روابط خانودگی با حکومت ایران متهم کرده‌اند.

در اوایل این هفته Breitbart News از راست‌گراترین رسانه‌های آمریکایی گزارش داد که گروهی از قانون‌گذاران به رهبری جف و‌ن‌درو نماینده جمهوری‌خواه نیوجرسی، خواستار تحقیق در مورد آرین طباطبایی مشاور ارشد وزارت امور خارجه و لغو مجوز امنیتی وی هستند. متن کامل

@Liberated_Viewpoint باز کردن / نظر دهید

2021-06-08 10:30:06 ترامپ و کرونایش کو؟

مصطفی داننده

مناظره اول به پایان رسید. در انتهای این مناظره، دو نکته مهم مثل قارچی که پس از باران بیرون می‌زند برای ما هویدا شد. اینکه کشور درگیر کرونا و تحریم نیست.

نه مجری تلویزیون نه نامزدهای انتخابات در مورد ترامپ و تحریم حرف نزدند. انگار در تمام این مدت، آمریکا سینی دلار را جلوی روحانی و دولتش گرفته بود و هی تعارف می‌کرد بردارید، اما رئیس جمهور دست رد به سینه ترامپ می‌زد و می‌گفت ما به دنبال ریاضت اقتصادی هستیم!

همه ما و آنهایی که در مناظره حاضر بودند می‌دانند اگر ترامپ نبود و برجام به کما نرفته بود، الان هیچکدام از آنهایی که رویای رسیدن به پاستور دارند شانسی برای پیروزی نداشتند و مردم برای ادامه زندگی با ثبات‌شان به تفکر برجامی رای می‌دادند و نه مخالفان آن.

ترامپ و کرونایش کو؟

اتفاقی که در سال 96 هم افتاد. مردم به خاطر برجام به حسن روحانی رای دادند تا برجام ادامه پیدا کند. آنها نگفتند اگر رئیس جمهور بودند و ترامپ می‌آمد با تحریم‌ها چه می‌کردند و چگونه کشور را اداره می‌کردند؟ آنها که برجام را تلف کردن وقت می‌خوانند، صریح به مردم بگویند اگر ترامپ بود و برجام نبود، چه بلایی سر ایران می‌آمد؟ اگر کشورهای جهان دست به دست ترامپ دیوانه می‌دادند کار به کجا می‌رسید؟ آیا ونزوئلا بودن را تجربه می‌کردیم؟

نامزدهایی که همه خود را مدعی نجات کشور می‌دانستند و پدر علم اقتصاد ایران، چرا در مورد وضعیت کرونایی کشور حرف نزدند؟ به گفته ربیعی سخنگوی دولت « در شوک نخست کرونا، یک میلیون و ۳۰۰ هزار شغل در معرض تهدید قرار گرفت و در پی آن یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر از کار بیکار شدند.»

چرا درمورد این بیکاری حرف زده نمی‌شود؟ نامزدهای همه چیز دان، از طرح‌های خود برای اقتصاد کرونایی حرف نزدند. نگفتند مردمی که به خاطر کرونا بیکار شدند، در دولت آنها چه تسهیلاتی دریافت می‌کنند.

در انتخابات آمریکا، کرونا و مسائل مربوط به آن یکی از مهم‌ترین بحث‌های بین ترامپ و بایدن بود اما در ایران انگار نه انگار که کرونایی هست و زندگی مردم را درگیر خود کرده است.

نامزدهای محترم به طور مثال برای قشر تالاردارها یا اهالی پاساژها که در یک سال گذشته با تعطیلی‌های گسترده روبرو بودند، چه مشوق‌هایی در نظر می‌گیرند تا بیش از این زمین نخورند؟

سوال‌هایی که مجری برنامه از نامزدها پرسید، من را به یاد دوربین مخفی انداخت که در دهه 70 از تلویزیون پخش می‌شد. خبرنگار از مردم می‌پرسید که «کلا نظرتون چیه؟»

واقعا احتیاجی به این هم گوی، نامه و پاکت نبود. همان سوال دوربین مخفی را مطرح می‌کردید تا حداقل جوابی مربوط به سوال دریافت می‌کردید.

سوال‌های کلی و حرف‌های کلی‌تر، ویژگی مناظره اول بود. مردم نفهمیدند که مردان سیاست در ایران چه برنامه‌ای برای زندگی آنها دارند.

@Business_News باز کردن / نظر دهید