قدیم‌ها یک بار نوشتم که کاش وبلاگ‌نویسی شصت سال زودتر رواج پید | گفت و چای | فهیم عطار
قدیم‌ها یک بار نوشتم که کاش وبلاگ‌نویسی شصت سال زودتر رواج پیدا می‌کرد و پدر و مادرمان وبلاگ‌نویس بودند و نیمه پنهان‌شان را می‌نوشتند و الخ. حالا من تا حدی به این «کاش» نزدیک شدم. پدرم سال‌هاست که شعر می‌نویسد. اوایل توی یک سررسیدنامه‌ی کت و کلفت. بعد که با کامپیوتر آشتی کرد، آن‌جا می‌نوشت. دیروز بعد از این همه سال، راضی‌اش کردم شعرهایش را توی تلگرام بگذارد. پدرم وبلاگ‌نویس شد. برای من که شعرهای کلاسیک پدرم را دوست دارم، این اتفاق خیلی سکر‌آور است. زکات لذت، تقسیم آن است. اگر اهل شعر هستید، شاید شما هم از نیمه‌ی پنهان روح پدر من خوش‌تان بیاید. آدرس‌اش را همین زیر می‌گذارم من‌باب اطلاع. اگر هم شعر دوست ندارید که بوس به روی ماه‌تان. این هم آدرس: @hosseinattar
