#آموزشی_متن_ اقتصاد کلان : تولید ناخالص داخلی یکی از بخش | Financial mathematics (ریاضیات مالی )
#آموزشی_متن_
اقتصاد کلان : تولید ناخالص داخلی
یکی از بخش های مهم اقتصاد کلان، اندازه گیری و سنجش اقتصاد است. دانستن اینکه اقتصادی درحال رشد است یا خیر و اینکه این رشد چقدر است، یکی از معیارهای مهم سیاستگذاران، سرمایه گذاران، استراتژی شرکتها و حتی زندگی هر روزه‌ی شهروندان است.
تولید ناخالص داخلی (Gross Domestic Product) (GDP)
تولید ناخالص داخلی یا GDP، یکی از مهمترین شاخص های مورد استفاده به منظور اندازه گیری فعالیت های اقتصادی یک کشور است. این شاخص، مجموع ارزش ارزی کل کالاها و سرویس های تولید و ایجاد شده بصورت سالانه در یک کشور را نشان می دهد، و گاهی معادل با اندازه ی اقتصاد آن کشور نیز شناخته می شود.
با جمع کردن مقدار درآمدی که هر شخص با کار کردن در شهرهای مختلف(چه شهروند باشد، چه نباشد) طی دروه ای به اندازه‌ی یک سال بدست می آورد(رویکرد درآمدی)،و یا با جمع کردن مقدار مبلغی که هر شخص طی این دوره هزینه می کند(روش هزینه ها ها)، تولید ناخالص داخلی را می توان به دست آورد.
در تئوری، هر دو روش مورد استفاده در بالا، باید نتایج یکسانی را داشته باشند، زیرا که هزینه های شما، در واقع درآمد شخص دیگری است.
رویکرد درآمدی، که گاهی اوقات با علامت اختصاری (GDPI) نشان داده می شود، توسط جمع زدن دستمزد افراد شاغل، سود ناخالص شرکت ها و کارخانجات ثبت شده و غیر ثبت شده و یارانه ها محاسبه می شود.
روش هزینه ها، رویکرد رایج تری بوده و بوسیله جمع زدن مصرف کل (C)، مبالغ سرمایه گذاری (I)، هزینه های دولت (G)، و اختلاف خالص بین واردات و صادرات (M-X) محاسبه می شود. بعضی اوقات اقتصاد دانان، معادله ی زیر را بعنوان فرمول محاسبه ی GDP معرفی می کنند، که Y درآمد ملی یا GDP است: (Y = C + I + G + (X – M مصرف (C)، معمولا بزرگترین جزء تشکیل دهنده ی GDP در اقتصاد است. که شامل هزینه های شخصی در جهت خواسته ها و نیازهای شهروندان یک کشور است.
سرمایه گذاری (I)، هزینه ای است که کسب و کارها بر روی چیزهایی نظیر خرید تجهیزات یا ساخت سازهای جدید و یا کارخانجات انجام می دهند.
هزینه های دولت (G)، شامل مواردی چون حقوق کارمندان و پیمانکاران دولتی، خرید تجهیزات و سلاح برای ارتش، و هر هزینه های دیگری که به جهت سرمایه گذاری توسط دولت انجام می‌شود، می باشد.
صادرات یعنی، محصولاتی داخل کشور تولید شده، اما در خارج از کشور بفروش رسیده و مصرف شود، و واردات نیز به حالتی گفته می شود که محصولاتی در خارج از کشور تولید شده، اما در داخل کشور خریده و استفاده شود.
وقتی که اقتصاد سالم بوده و در حال رشد باشد، معمولا شما شاهد رشد در بخش GDP خواهید بود. اگر GDP کاهش یابد، یعنی اقتصاد در حال انقباض است. سرمایه گذاران با مشاهده ی رشد منفی GDP نگران خواهند شد، زیرا یکی از فاکتورهایی است که اقتصاد دانان از آن استفاده می کنند که تخمین بزنند آیا اقتصاد در بحران بسر می برد یا خیر.
قانون شست دست (rule of thumb) بیان می دارد که ۲ افت متوالی که هر کدام به اندازه ی یک چهارم از ارزشGDP بکاهد، سیگنال ورود اقتصاد به بحران است.
