اینبار شبیه به زمانی که در اوج بود بعد از صعود به یک فینال معتبر اروپایی، وسط زمین حریف ندوید تا به همه نشان دهد که گذشتن از سد یک مرد غیر معمول،به این آسانی ها نیست.
اینبار همچنان دستش را به نشانی پیروزی بالا گرفت ولی گریست.
خیلی وقتها گریه اصلا نشونه ضعیف بودن نیست بلکه بابت مدت زیادی قوی بودنه.
و به قول وودی آلن هیچ چیز در این دنیا سخت تر از" قوی نشان داده شدن" برای یک مرد نیست.
مورینیو بعد از ۳۱ سال جالوروسی را در یک فینال اروپایی قرار داد و بعد از مدتی خودش را به یاد دورانی دید که قوانین خودش را به فوتبال اروپا تحمیل و دیکته میکرد.
@Football_Noostalgia
