میکروب های روده می توانند باعث چاقی شوند محققان پزشکی، مولکول | جهان چگونه کار می کند؟
میکروب های روده می توانند باعث چاقی شوند
محققان پزشکی، مولکولی را کشف کرده‌اند که میکروارگانیسم های ساکن در روده‌های ما را با سطوح چربی در بدن ما مرتبط می‌کند.
دین جونز، زیست شیمیدان دانشگاه اموری، توضیح داد: ما اکنون یک مکانیسم مولکولی داریم که نقطه شروعی برای درک میکروبیوم ما به عنوان پیوندی بین رژیم غذایی و ترکیب بدن ما فراهم می کند.
دانش ما در رابطه با این ارتباط در حال افزایش است و ما می آموزیم که چقدر این اکوسیستم میکروب های درون ما (باکتری ها، مخمرها، و سایر میکروب ها و انگل های آنها ) می تواند به شدت بر سلامت، طول عمر و شکل دادن به بدن ما تأثیر بگذارد.
مطالعات اخیر حتی نشان داده اند که لاغری یا افزایش وزن می تواند از طریق انتشار میکروب های مختلف مسری باشد.
افزایش اپیدمی چاقی در دوران مدرن با تغییرات گسترده در میکروبیوم های روده ما همزمان شده است. اما چاقی با مشکلات سلامتی مرتبط با آن، از جمله بیماری قلبی و دیابت، یک وضعیت پیچیده است که شامل تعامل بین ژن ها، محیط، و رژیم غذایی و همچنین ترکیب میکروبیوم ما می شود.
مطالعات نشان داده است که ۱۰٪ از مولکول های متابولیک در گردش در موش ها را می توان به میکروبیوم آنها ردیابی کرد، بنابراین زیست شناس مولکولی کن لیو و همکارانش تصمیم گرفتند این مواد شیمیایی را دقیق تر بررسی کنند.
آنها مولکول دلتاوالروبتایین را در موش‌هایی که در معرض میکروب‌ها قرار داشتند، شناسایی کردند، اما در موش‌های بدون میکروبیوم که به‌عنوان گروه کنترل در شرایط بکر پرورش یافته و نگهداری می‌شدند، نه. این تیم با استفاده از کشت سلولی نشان داد که دلتاوالروبتایین سطوح کارنیتین را کاهش می دهد.
یکی از نقش‌های کارنیتین در بدن ما انتقال مولکول‌های چربی طولانی به داخل میتوکندری (نیروگاه سلول‌ها) است که در آنجا تجزیه می‌شود تا برای انرژی استفاده شود. بنابراین وقتی موش‌های حاوی دلتاوالروبتایین با رژیم‌های غذایی چرب‌تر غربی تغذیه شدند، بدون کارنیتین کافی قادر به استفاده مؤثر از آن نبودند. وزن موش‌ها افزایش یافت و چربی بیشتری در کبدشان انباشته شد. موش هایی که رژیم غذایی عادی و کنترل داشتند، سطح وزن خود را حفظ کردند.
در حالی که محققان نمی‌توانستند این مکانیسم را مستقیماً در انسان نشان دهند، همبستگی بین سطوح دلتاوالروبتاین، کارنیتین و سطوح چربی بدن همگی مطابقت داشتند. در ۲۱۴ انسان، آنها دریافتند که میانگین سطح خون دلتاوالروبتاین در افراد با BMI بالاتر از ۳۰ در مقایسه با افراد با BMI پایین، ۴۰٪ بیشتر است.
اندرو نیش، پاتولوژیست دانشگاه اموری گفت که برخی از انواع باکتری‌ها احتمالاً دلتاوالروبتایین بیشتری نسبت به سایرین تولید می‌کنند. این توضیح می دهد که چگونه عوامل مؤثر بر ترکیب میکروبیوم ما، از رژیم غذایی گرفته تا افرادی که با آنها زندگی می کنیم و داروهایی که مصرف می کنیم، نحوه تأثیر میکروبیوم بر وزن ما را تغییر می دهد.
در این مطالعه، جین فرگوسن، متخصص تغذیه در دانشگاه وندربیلت، اشاره می‌کند که دلتاوالروبتایین در غذاهای رایج از جمله گوشت و شیر نیز وجود دارد و مشخص شده است که در کاهش عمر سلول‌های سرطانی نقش دارد.
او می گوید: بنابراین، دلتاوالروبتایین ممکن است اثرات مثبت و منفی بر سلامت میزبان داشته باشد.
لیو مشکوک است که حساسیت بدن پستانداران به دلتاوالروبتایین ممکن است به عنوان راهی برای افزایش ذخیره چربی برای زمانی که غذا کمیاب بود، تکامل یافته باشد.
لیو گفت: این نوع اطلاعات به طور بالقوه می‌تواند به فرد کمک کند تا یک استراتژی شخصی برای کاهش وزن ایجاد کند. اما چیزهای زیادی وجود دارد که ما باید در مورد نحوه عملکرد دلتاوالروبتاین در زمینه بهتر درک کنیم.
تحقیقات آنها در Nature Metabolism منتشر شد.
ترجمه: یاس
https://www.sciencealert.com/scientists-discover-how-some-gut-microbiomes-could-be-promoting-obesity با ما جهان را کاوش کنید
