فینال شب گذشته مملوء بود از احساسات مختلف ،اشک و لبخند،هیجان و | فان بال | Fuun ball
فینال شب گذشته مملوء بود از احساسات مختلف ،اشک و لبخند،هیجان و ترس،اضطراب،یأس و امید،چیزی شبیه به خود زندگی
با وجود اخبار ناخوشایندی که روزهای گذشته از اردوی فرانسوی‌ها به گوش میرسید،حضور چند بازیکن کلیدی این تیم در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته بود.با این حال ترجیح دشان بر این بود که دست به تغییر خاصی نزنه.در سمت مخالف اما چشمگیرترین تفاوت مربوط بود به حضور دوباره‌ی دیماریا در بین نفرات اصلی،شاید به دلیل تجربه‌ی بالا و توانایی ایجاد موقعیت و مقداری هم کمک برای مهار دمبله. بعد از آغاز سوت بازی،آرژانتین بلافاصله فشار زیادی رو روی رو دروازه‌ی هوگو لوریس گذاشت و از راه‌های مختلفی برای رسیدن به گل استفاده کرد مثل شوت‌زنی از راه دور،استفاده از فضای پشت و بین واران و اوپامکانو و فرار‌های خطرناک دیماریا.در نهایت هم از طریق گزینه‌ی آخری که ذکر شد اونها در دقیقه‌ی ۲۰ به گل رسیدن البته این امر بدون لطف دمبله امکان‌پذیر نبود.اون با اینکه چندان شب خوبی رو سپری نکرد اما مطمئنا با خطایی که روی آنخل دیماریا انجام داد دل طرفداران مسی و حتی بارسایی‌ها رو دوباره بدست آورد. مسی پشت توپ قرار گرفت و یکبار دیگه به همه اطمینان داد که قرار نیست امسال شانس گل کردن هیچ پنالتی‌ای رو از دست بده. از وقتی ژیرو و گریزمن به کادرفنی اطمینان دادن که حسابی رو فرمن،ضربات آزاد به یکی از شیوه‌های محبوب دشان برای گلزنی تبدیل شده‌بود،اما تو این بازی مدافعان آرژانتین به ژیرو آزادی عمل کافی ندادن و به همین خاطر اون به تدریج از جریان بازی خارج شد. در حالی که تمرکز خروس‌ها روی زدن گل تساوی بود، آرژانتین با ۵ پاس به محوطه‌ی جریمه‌ی حریف رسید و با استفاده از فضای وسیعی‌ای که مدافعین فرانسه در اختیارشون گذاشته بودن،توپ تقدیم دیماریا شد و گل دوم با ضربه‌ی دقیقِ پای چپش به ثمر رسید. کمی بعد دشان متوجه شد حملات فرانسه اون زهر لازم رو نداره، ژیرو به خوبی توسط مدافعین آرژانتین محاصره میشه و دمبله‌هم بیشتر کمک حال آرژانتینه تا خط حمله‌ی تیمش،پس به سرعت تصمیم گرفت توران و موانی رو تو همون نیمه‌ی اول جایگزین اونها کنه و سرعت و تنوع بیشتری به رو خط‌حمله‌ی تیمش تزریق کنه.
آرژانتینی‌ها که از توانایی کامبک زدن حریفشون اطلاع داشتن نیمه‌ی دوم رو هم مثل نیمه‌ی قبلی تهاجمی شروع کردن،دیماریا همچنان به آزار ژول کونده در سمت چپ ادامه میداد و برای هم‌تیمی‌هاش ایجاد موقعیت میکرد اما مدافعین فرانسه به راحتیِ نیمه‌ی اول اجازه‌ی ضربه‌زنی‌رو به مهاجمان حریف نمیدادن.
