#مهارتهای_زندگی رابطه را قفس نكنيم وقتي وارد يك رابطه مي | مرکز مشاوره گفتمان
#مهارتهای_زندگی
رابطه را قفس نكنيم
وقتي وارد يك رابطه ميشويم، مهم نيست شكل و قالب رابطه چيست، ازدواج است يا دوستي، ما با يك انسان در ارتباطيم، نه با يك ربات از پيش طراحي شده! انساني كه با يك جهان ذهني متفاوت از جهان ذهني ما خلق شده است. و به نيازي به اسم «آزادي» احتياج دارد. او يك انسان است، انساني كه «تنهايي» بخشي از وجود اوست. تنهايي كه در آن آزادي را تجربه مي‌كند، تجربه‌ي يك نياز انساني.
وقتي انتظار داريم كه انسان مقابلمان دست به سينه در اختيار ما و خواسته‌هاي ما باشد، بدون حتي كمترين نه شنيدني، يعني دوست داريم از او موجودي دست‌آموز بسازيم كه در يك قفس اسير ما و وابستگي‌ها و تنهايي‌هاي ما باشد.
اگر ما تنهاييم و اين دايره‌ی تنهايي آنقدر بزرگ است كه نمي‌خواهيم مسئوليت آن را به عهده بگيريم، به هيچ كس جز خودمان ربطي ندارد، اين ناتواني ما در خوب كردنِ حالمان به انساني كه با او در رابطه‌ايم ربطي ندارد.
اگر ما پر از بندهای وابستگي هستيم، و توان گذران امور عادي زندگي را نداريم، مسئولش ماييم قرار نيست او «بله قربان گويِ» خواسته‌هاي ما باشد. ما وارد يك رابطه نمي‌شويم كه خلأهاي زندگي‌مان را به دوش ديگري بيندازيم و هرجا كه او از ارضاي اين خلأ به هر دليلي ناتوان ماند، او را بكوبيم و سرزنش و تنبيه كنيم. ما وارد يك رابطه ميشويم تا با كمك ديگري خودمان نيازهايمان را بر طرف كنيم. اين سالم‌ترين و پردوام‌ترين حالت يك رابطه است.
اگر رابطه‌ی ماندگار مي‌خواهيد اتفاقاً به رابطه نچسبيد، اتفاقاً به رابطه و آدم مقابلتان فضا بدهيد تا زمان‌هايي تنها بماند، اتفاقاً بگذاريد در آن تنهايي با خودش، در فاصله‌اي كه از شما دور است دل تنگتان شود. اين تنها ماندن‌ها براي هر دو طرف رشد دهنده است.
چه بسا رابطه‌هاي بسياري را ديده‌ام كه بعد از يك مدت تنهايي اشتياق بيشتري براي ادامه دادن در آنها شكوفا شده بود. قفس رابطه را باز بگذاريد،اطمينان كنيد با آزادي رابطه زيباتر و دوست‌داشتني‌تر و خواستني‌تر خواهد شد. اريك فروم در كتاب «گريز از آزادي» مفهوم آزادي و تنهايي را زيبا قلم زده، من با ترجمه عزت‌الله فولادوند خواندمش و بسيار آموختم، اگر شما هم دوست داشتيد اين آموختن را از خودتان دريغ نكنيد. مرکز مشاوره گفتمان @goftemanclinic
