چه زيباست
كه با مهر دل از كينه
بشوييم چه نيكوست كه
با عشق گل از خار برآريم ...
گذرگاه زمان را سرافراز بپوييم
شب تار جهان را فروغ از هنر آريم
اگر تيغ ببارند جز از مهر نگوييم
و گر تلخ بگويند سخن از شكر آريم
بياييد، بياييد ازين عالم تاريك
دل‌افروزتر از صبح، جهانی دگر آريم
صبحتان زیبا
