آدولف آیشمن، مسئول امور یهودیان در اداره امنیت رایش در حزب ناز | Gooshe

آدولف آیشمن، مسئول امور یهودیان در اداره امنیت رایش در حزب نازی و مسئول فرستادن بیش از شش‌میلیون انسان به کشتارگاه‌، نه دیوصفت بود و نه از کشتن لذت می‌برد. یک کارمند معمولیِ بله قربان‌گوی گوش‌به‌فرمان بود که فقط زبان اداری را می‌فهمید. «اردوگاه کار اجباری» را «تغییر محل سکونت» آدم‌ها می‌دانست و «راه‌حل نهایی» اسم رمز کشتار انسان‌ها در برگه‌های اداری‌اش بود.
هانا آرنت، فیلسوف آلمانی که در دادگاه او در اسرائیل حضور داشت، بزرگ‌ترین گناه او را «فکرنکردن» می‌دانست؛ افسری میان‌مایه، وظیفه‌شناسی بی‌وجدان که نمی‌اندیشید.
آیشمن خود را بی‌گناهی می‌دانست که هرگز به اراده خود تصمیمی نگرفته، فقط دستور بالادستی‌‌ها را اجرا کرده. آرنت می‌گوید، فاجعه‌هایی به این وسعت به دست همین آدم‌های بی‌ابتکارعملِ بی‌فکر، معمولی و مبتذل می‌شود. برای همین نظام‌های استبدادی، جنایت را یک «وظیفه» می‌کنند. وظیفه در ذهن این چرخ‌دنده‌های بی‌فکر نیازی به تفسیر ندارد؛ آنها زشتی شر را از بین می‌برند و آن را امری روزمره‌ و پیش‌پاافتاده می‌کنند.
لطفا در صورت بازنشر منبع گوشه را با تگ ذکر کنید:
@gooshe
Film: Hannah Arendt, Margarethe von Trotta, 2012