.
شهری پر از خروشِ دهان های شُبهه ناک!
اجناسِ شُبهه ناک و دکان های شُبهه ناک!
شهری ست شهر من، که پر از دیر و مسجد است
شهری بزرگ! پُر، زِِ مکان های شُبهه ناک!
شیخ و امیر و تاجر و دلال و خرده پای
خیلِ عظیمِ نام و نشان های شُبهه ناک
فرزندهای دزد و پدرهای گله دار
این بوده است، حاصلِ نان های شُبهه ناک!
جانِ تو چند؟ قیمتِ انواعِ سکه چند؟
ارزان بی دلیل و گران های شُبهه ناک!
شاعر خموش! تا که نیفتی چو دیگران
در گیر و دار این هیجان های شبهه ناک!
@h_jannati
.
