حالا انگار در چارچوب آن در، بخشی از سطح آن دیوارِ سفید ظاهر شد | یادداشت‌های یک روانپزشک
حالا انگار در چارچوب آن در، بخشی از سطح آن دیوارِ سفید ظاهر شده بود، و من با حرکاتم روی آن دیوار سایه هایی کمرنگ می‌انداختم.. (مالوی، بکت، سمی)
پ.ن: ما از سایه‌مون لذت می‌بریم. چه در خلوت شخصی، و چه در خلوت با معشوق. الان کشف کردم که اگه یک زوج حتی برای یک بار از سایه‌های همدیگر موقع پیاده‌روی عکس نگرفته باشند به احتمال ۲۵/۸ درصد در ۵ سال آینده از هم جدا می‌شوند. حد اقل یه بار هم که شده از این عکسای عشقولانه بگیرید که ضریب جدایی را به حداقل برسونید، فقط به شرطی که موقع یادآوری خاطرات با معشوق سایه را با سایه‌ی فرد محترم دیگری اشتباه نگیرید. در این موارد ۵۳/۸ درصد احتمال اشتباه‌گرفتن سایه‌ها وجود دارد @hafezbajoghli
