هاشم زاده: دوستان گاهی به من می گویند این میز، میز معرفی است ی | سینما هفت
هاشم زاده: دوستان گاهی به من می گویند این میز، میز معرفی است یا نقد؟ من باید جواب دهم که هر دو. ما اینجا هم فیلم را معرفی می کنیم هم از دریچه تحلیل آن را نقد می کنیم. من به آقای طاهری تبریک می گویم. احتضار از این جنبه ارزشمند است که مستند ساز یک تقارن سازی انجام می دهد که نقطه قوت است. ماجرا قرار است روی مفهوم احتضار حرکت کنیم. در مورد جان سپاری. در فیلم یک قرینه سازی داریم از جان سپاری یک انسان و جنگل های بلوط طاهری: این قرین سازی اتفاقی بود. ما روی جنگل های بلوط کار می کردیم و مستند خود را کامل می کردیم. من با عزیزی همراه شدم که کمک ما بود. یک پزوهشگر و مدیر تولید. بعد از چند وقت متوجه شدم او پدرش مریص است و تصمیم گرفتم خود این شخص را شخصیت اصلی فیلم کنم تا مخاطب با او همذات پنداری کند. در ابتدا مستند سفارشی بود از تلویزیون در مورد جنگل های بلوط و معضل ذغال که رفته رفته به شکل دیگری درآمد. کار سفارشی بود و ما با این کار خشکی آن را از بین بردیم. ما سفارش سفارش دهنده را کامل انجام دادیم. از ابتدا به دنبال یک قهرمان می گشتم و می خواستم به سراغ یک قاچاقچی بروم اما با پیدا کردن این سوژه تصمیم گرفتم از این قهرمان استفاده کنم.
