* آشنایی با آیةالله سید علی حایری ( آسید علی آقا مفسّر) * حض | موسسه پیام آور حق شناس (ره)
* آشنایی با آیةالله سید علی حایری ( آسید علی آقا مفسّر) * حضرت آیةالله حق شناس پس از مدّتی بهره‌گیری معنوی از آقا شیخ محمدحسین زاهد اولین استاد اخلاق وسیر و سلوک خود، خود را در آستان آن مرد الهی سیراب یافت و در جستجوی استادی دیگر برآمد تا روح كمال‌جو و جستجوگر خویش را كه اینك پاسخی افزون می طلبید، آرام سازد. و در این مسیر از كمال مساعدت و همراهی مشفقانه و كریمانه مرحوم شیخ محمدحسین زاهد بهره‌مند می‌گردد. استاد حق‌شناس كه این همراهی را نشانه‌ای آشكار از پرهیزگاری و بی هوایی مرحوم زاهد میدانست، از تلاش مجدّانه آن مرحوم در به ثمر رسیدن این كوشش یاد می‌كرد كه چگونه ماهها در پی استادی خبیر و دل‌آگاه كه بتواند عطشِ درون شاگرد جوان خود را پاسخ دهد ، از تمام امكان خود بهره گرفت و درب خانه‌های متعدّد را كوبید . امّا هیچكدام ، ایشان را پاسخی كامل و مناسب ارائه نكردند. خصوصاً که ازهمان آغاز در رؤیایی صادقه، استاد آینده اش را به او نمایانده بودند، و وی هرجا که می رفت نشان از همان می گرفت . بالاخره پس از مدّتها تلاش و كنكاش، گمشده خود را نزد عارفی كامل و استادی كارآزموده یعنی مرحوم آیت الله سیدعلی حایری (معروف به آسید علی آقا مفسّر) یافت، دقیقاَ همو که در رؤیا دیده بود. پس از مذاكره‌ای كه میان آن دو انجام گرفت، این استاد خبیر قابلیت ایشان را شناخت و او را به شاگردی خاصّ خود پذیرفت . و تصریح كرد كه « من خود باید عهده‌دار كار تو شوم.» و بدین سان آسید علی آقا مفسّر، خود شخصاً تربیت او را بر عهده گرفت . آیت الله سیدعلی موسوی (ره) كه گویا به دلیل اقامت پدرش مرحوم آقا سیدحسین موسوی در كربلا، در همین شهر متولد شده بود و از این رو «حائری» (منسوب به حائرالحسین(ع)) نام گرفت از شاگردان برجسته آیت الله میرزاحسن شیرازی (صاحب فتوای تنباكو) بود . و در نجف اشرف و حوزه سامرا از بزرگان این دو حوزه بهره‌مند گردید . و گویا از معاشرانِ عارف بزرگ آسیداحمد كربلایی (ره) بوده ، و احتمالاً همراه ایشان از بهره‌مندان محضر عرفانی آیت الله ملاحسینقلی همدانی (ره) بوده است . مرحوم حایری پس از رحلت میرزای شیرازی به ایران هجرت و در تهران اقامت می‌گزیند. و در تهران در كنار اشتغالات خاصّ علمی و حوزوی، به طور جدّی به تفسیر قرآن كریم اهتمام می‌ورزد . ( تا جائیكه با نام «مفسّر» شهرت می‌یابد و از آن پس او را " آسید علی آقا مفسّر" می‌نامند). * نام تفسیر ایشان "المقتنیات الدرر " می باشد . لذا از ایشان به "صاحب تفسير مقتنیات" هم یاد می کنند * .
