آن سوی این دیوار واقعا باغ است؟ این را همیشه به من تلنگر زده ا | حامد رجب پور
آن سوی این دیوار واقعا باغ است؟ این را همیشه به من تلنگر زده اند. باید کودکی باشم که تقریبا چیزی طلب نمیکند آن سوی دیوار پاداشی به بلندای یک عمر صبر گذاشته اند؟ انقدر نخواسته ام و تلاش نکرده ام که حالا تنها در استیصال خلاصه میشوم یک مشت تصویر نصفه و نیمه یک چندتایی بوسه های نمیدانم از سر چه یک نمیدانم چه میخواهم هنوز دقیقاً نی؛ لنگ میزند همیشه یک پای آرزو هایم نگفته ام نخواسته ام مثل شوق کلام مثل ذوق سخن از حنجره یک آدم لال مثل تلاش از پاهای یک قطع نخاع آن سوی دیوار را ندیده ام اما توی سرم پر است از دیوار های بلند بتنی من این روز ها ماهی یک استخرم که نمیداند لذت زیستن توی اقیانوس واقعا زیباست؟
