ترجمهٔ پیشنهادی آیات ۱۸۵ تا ۱۸۷ سورهٔ بقره شهْرُ رَمَضَان | کلام | سید حمید حسینی
ترجمهٔ پیشنهادی آیات ۱۸۵ تا ۱۸۷ سورهٔ بقره
شهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۱۸۵﴾ (ایام وجوب روزه،) ماه رمضان است که قرآن در آن فرو فرستاده شده تا راهبردی برای مردم و دلایل آشکاری از قبیل راهبرد و قدرت تشخیص باشد؛ پس هر کس از شما این ماه را درک کند باید آن را روزه بگیرد و کسی که بیمار یا در سفر باشد، شماری از روزهای دیگر. خدا برای شما آسانی و گشایش می‌خواهد و سختی و تنگنای شما را نمی‌خواهد، تا این شمارش را کامل کنید و خدا را به‌خاطر اینکه راهبریتان کرد بزرگ بدارید و باشد که قدردانی کنید.
با توجه به بیان وجوب روزه در آیهٔ قبل، این موضوع در ابتدای این آیه در تقدیر است. از آنجا که «من» در «بینات من الهدی» بیانیه است باید به گونه‌ای توضیحی ترجمه شود. «فرقان» بهمعنی «قدرت تشخیص درست از نادرست» است.
وإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ﴿۱۸۶﴾ و هر گاه بندگانم از تو دربارهٔ من پرسیدند، پس من نزدیکم و خواهش کسی که دعا می‌کند را وقتی مرا بخواند مستجاب می‌کنم. پس آنها (نیز) باید به من پاسخ مثبت دهند و به من ایمان آورند، باشد که راه صلاح را بپیمایند.
«اجابة» در لغت بهمعنی «پاسخ دادن» است، ولی در زبان رایج فارسی از پاسخ مثبت دادن به درخواست و دعا با تعبیر «استجابت» یاد می‌شود. «شهد» بهمعنی «علم حاصل از مواجههٔ حضوری» است که در تعابیر فارسی به‌صورت «درک کردن» نیز به‌کار می‌رود. «یسر» بهمعنی «آسانی همراه با گشایش» و «عسر» بهمعنی «دشواری همراه با تنگنا» است. «رشد» بهمعنی «رسیدن به درجات و مقاصدی از راه خیر و صلاح» است و وقتی به‌صورت فعل مضارع به‌کار رود «پیمودن راه صلاح» را بیان می‌کند.
أحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ وَلَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿۱۸۷﴾ در شب روزه کامجویی از زنانتان بر شما حلال شده است؛ آنها لباسی برای شمایند و شما لباسی برای آنهایید. خدا می‌داند که شما به خودتان خیانت می‌کردید پس بر شما رو آورد و از شما در گذشت. پس اکنون با آنها آمیزش کنید و آنچه را خدا برایتان مقرّر کرده است بجویید و بخورید و بیاشامید تا رشتهٔ سفید سپیده‌دم از رشتهٔ سیاه برای شما آشکار شود. سپس روزه را تا شب کامل کنید. و در حالی که در مساجد معکتف‌اید با آنها آمیزش نکنید. اینها قوانین سفت و سخت خداست پس به آنها نزدیک نشوید. خدا این‌گونه نشانه‌هایش را برای مردم روشن می‌سازد باشد که پروا کنند.
«رفث» لزوماً به معنی «آمیزش» نیست، بلکه «هر نوع اعمال تمایل در امور جنسی» را در بر می‌گیرد. نزدیک‌ترین تعبیر فارسی به این مفهوم «کامجویی» است. «علم الله» اگرچه به صیغهٔ ماضی است اما با توجه به کاربردش در دیگر آیات قرآن معنای استمراری و مضارع دارد. توضیح مربوط به معنای «توبهٔ خدا» در ترجمهٔ آیه ۳۷ این سوره گذشت. «حدد» بهمعنی «تندی» است و وقتی با تعبیر «حدود» دربارهٔ احکام و مقررات به‌کار می‌رود، «جدی و سفت و سخت بودن» آن را بیان می‌کند.
این ترجمه با نقد و نظر شما اصلاح و ویرایش خواهد شد.
