تأملی در ترجمهٔ «توّاب» بودن خدا اغلب مترجمان قرآن «توّاب | کلام | سید حمید حسینی

تأملی در ترجمهٔ «توّاب» بودن خدا

اغلب مترجمان قرآن «توّاب» بودن خدا را «توبه‌پذیر» بودن او ترجمه کرده‌اند؛ ولی با توجه به آیهٔ «تاب علیهم لیتوبوا» (توبه، ۱۱۸) که توبهٔ بندگان را نتیجه و اثر توبهٔ خدا می‌داند، به‌نظر می‌رسد برداشت رایج دقیق نیست؛ لذا همان مترجمان به این آیه که رسیده‌اند از تعبیری متفاوت استفاده کرده‌ و توبهٔ خدا را به‌معنی «توبه‌پذیر» بودن او ندانسته‌اند.

اصل مادهٔ «توب» به‌معنی «بازگشت از گناه» است و وقتی با حرف «علی» به‌کار رود به‌معنی «بازگشت بزرگوارانه به‌سوی گناهکار» خواهد بود. قرآن از رابطه‌ای محبت‌آمیز سخن می‌گوید که با گناه دچار آسیب و با بازگشت طرفین دوباره برقرار می‌شود. اینجاست که عبارت کلیدی «تاب علیهم لیتوبوا» می‌گوید همواره گام اول این آشتی را خدا بر می‌دارد و رحمتش را شامل بنده می‌کند تا زمینهٔ بازگشت او را فراهم آورد.

از آنجا که در زبان فارسی معادل دقیقی برای این واژه وجود ندارد، برای ترجمهٔ «تاب علی» تعبیر «بر کسی رو آوردن» و برای ترجمهٔ «توّاب» بودن خدا «بسیار رو آورندهٔ بر گناهکاران» پیشنهاد می‌شود. البته در «رو آوردن بر کسی» مجالی برای ذکر گناهکار بودن او نیست، ولی در ترجمهٔ «توّاب» می‌توان این نکته را واضح‌تر بیان کرد.

این ترجمه با نقد و نظر شما اصلاح و ویرایش خواهد شد.

#ترجمه_گروهی_قرآن

@hamidhossaini