در کوی جانان ،حضرت حق

2020-12-13 17:44:42 «می‌خواهم به اعماق زمین برسم. عشق من در آنجاست، در آنجایی که دانه‌ها سبز می‌شوند و ریشه‌ها به هم می‌رسند و آفرینش در میان پوسیدگی خود ادامه می‌دهد، گویی همیشه وجود داشته پیش از تولد و بعد از مرگ. گویی بدن من یک شکل موقتی و زودگذر آن است. می‌خواهم به اصلش برسم. می‌خواهم قلبم را مثل یک میوه‌ی رسیده به همه شاخه‌های درختان آویزان کنم...
نمی‌دانم رسیدن چیست اما بی‌گمان مقصدی هست که همه وجودم به سوی آن جاری می‌شود...
از اینجا که خوابیده‌ام دریا پیداست. روی دریا قایق‌ها هستند و انتهای دریا معلوم نیست که کجا است. اگر می‌توانستم جزیی از این بی‌انتهایی باشم آن وقت می‌توانستم هر کجا که می‌خواهم باشم... دلم می‌خواهد اینطوری تمام بشوم یا اینطوری ادامه بدهم. از توی خاک همیشه یک نیرویی بیرون می‌آید که مرا جذب می‌کند. بالا رفتن یا پیش رفتن برایم مهم نیست. فقط دلم می‌خواهد فرو بروم؛ همراه با تمام چیزهایی که دوست دارم فرو بروم، و همراه با تمام چیزهایی که دوست دارم در یک کل غیر قابل تبدیل حل بشوم. به نظرم می‌رسد که تنها راه گریز از فنا شدن، از دگرگون شدن، از دست دادن، از هیچ و پوچ شدن همین است.»

فروغ فرخزاد
@hazrathagh باز کردن / نظر دهید

2020-12-13 17:20:09 خداجان!!!
یادت همیشه روشنم می دارد...
ٰ قوتم می بخشد ٰ
راهم می اندازد و اجاق ڪهنه سرد سرایم گرم می آید از گرمی عالی دمت....
جانان!!! نامت رزق روحم شده است ٰ
و وقت هر دلتنگی سویت دارم دست .....
جراتم می بخشد
ٰ روشنم می سازد
.نامت ای حضرت‌عشق.....

@hazrathagh باز کردن / نظر دهید

2020-12-13 17:17:16 اقرارِ بی چون وچرایی ست
دست های‌مان عاقبت
ترجیع بندِحادثه یِ عشق
خواهد شد
اندڪی صبر
فصل برگشت مرغانِ مهاجر
نزدیڪ ست...

نیلوفر ثانی

@hazrathagh باز کردن / نظر دهید

2020-12-13 17:13:12 آرام بگیر ....
همه چیز در آرامش نمایان می شود ...
همه چیز حتی میتوانی دوباره خودت را ببینی ....

@hazrathagh باز کردن / نظر دهید

2020-12-07 03:12:07 برخی گفته اند که مراقبه، به معنای "ترک معاصی" است. این معنای مراقبه نیست اما از برکات آن هست.
برخی گفته اند که مراقبه، یعنی "اشتغال به طاعات". این نیز معنای مراقبه نیست اما از برکات آن هست.
برخی گفته اند که مراقبه یعنی غفلت نکردن از حضور حق تعالی. این نیز معنای مراقبه نیست اما از برکات آن هست.
برخی گفته اند که مراقبه یعنی کشیک نفس را کشیدن. این نیز مراقبه نیست چه در مراقبه نفسی وجود ندارد.
برخی گفته اند که مراقبه یعنی از نفس حساب کشیدن، این نیز مراقبه نیست و "محاسبه" نام دارد.
برخی گفته اند مراقبه یعنی نفس را سرزنش کردن. این نیز مراقبه نیست و "معاتبه" نام دارد. ...
اینها هیچکدام معنا و مفهوم "مراقبه" نیست. زیرا در همه اینها، دوئیت است، "دوگانگی" است، تو هنوز خود را حس می کنی. حال آنکه مراقبه، یعنی نبود تو، یعنی توقف ذهن، یعنی حل شدن در پاکی مطلق، یعنی بی نفسی، یعنی موت منیّت، یعنی خواب عمیق در بیداری معمول. یعنی تسلیم محض، بی فکر و بی اندیشه. مراقبه یعنی پرتاب شدن به ناشناخته، به مطلقِ بی حد و حصر. مراقبه، یعنی به "یگانگی" رفتن. در چنین کیفیتی، ذهن متعارف حضور ندارد تا بخواهد برایش توضیحی بتراشد و یا دست به تحلیل اش زنَد. مراقبه تنها با انجام آن دانسته می شود. مراقبه را با واژه ها کاری نیست. مفهوم حقیقی آن را در کتاب ها نمی یابی. آن کیفیتی ورای واژه هاست و خود را جز در عمل، آشکار نمی کند.

@hazrathagh باز کردن / نظر دهید