#درماتیت یا#اگزمای_سبورئیک: جزو اگزماهای مزمن و به نسبت شایع ا | آگاهی و سلامت
#درماتیت یا#اگزمای_سبورئیک: جزو اگزماهای مزمن و به نسبت شایع است که حدود 1 تا 3 درصد جمعیت و 3 تا 5 درصد جوانان را در آمریکا گرفتار می سازد. ضایعات پوستی سرخ رنگ با حاشیه هایی واضح در سر، صورت، بین کتف ها، بالای تنه و پوست سر یا سینه ایجاد می شوند که با پوسته هایی چرب پوشیده شده است. بیماری بین 18 تا 40 سالگی یشترین شیوع را داشته و در زنان بیش از مردان دیده می شود. این حالت در سر تحت عنوان "شوره" یا "دندروف" شناخته می شود و به وفور در سطح جامعه مشاهده می شود. قابل ذکر است که نوعی #شوره_خشک در پوست سر نیز وجود دارد که در واقع تظاهری از بیماری "پسوریازیس یا صدف" است و همین خشکی و نداشتن ظاهر چرب و چسبنده باعث تمایز دادن آن از بیماری #درماتیت_سبورئیک می شود. نوعی مخمر یا قارچ نارس موسوم به "مالاسزیا" در ایجاد این بیماری دخیل دانسته شده است. این مخمر در غدد سباسه یا غدد ترشح کننده ی چربی پوست سر و بدن لانه گزیده و باعث ایجاد علائم بیماری می گردد. این بیماری قابل کنترل و فروکش شونده هست ولی احتمال برگشت نیز زیاد است و گاه ممکن است فرد تا چندین سال به مراقبت پزشکی و دارویی نیاز داشته باشد و این موضوع نباید موجب دلسردی و عدم مراجعه مبتلایان گردد. از شامپوهایی مانند کتوکونازول، سلنیوم سولفاید و داری تار (Tar) برای کنترل علائم بیماری استفاده شده و در برخی موارد از داروهای آنتی بیوتیک یا ضدقارچی هم بهره گرفته می شود. داروهای کورتونی موضعی نیز در تخفیف علائم پوسته ریزی و سرخی و خارش مؤثرند. یکی از اصول مهم در درمان این حالت شستشوی مکرر و منظم با شوینده های متناسب با وضعیت پوست است. گاه ممکن است برای موارد شدید از داروهای قویتری نیز کمک گرفته شود.
