#تصوف_حوزوی (2) طلاب مبتدی و علاقه مندان به سیر و سلوک، م | .:. حجره فقاهت .:.
#تصوف_حوزوی (2)
طلاب مبتدی و علاقه مندان به سیر و سلوک، مراقب ریاضت های عارفان صوفی مسلک باشند!
حضرت آیت الله مکارم شیرازی (حفظه الله تعالی) می نویسند:
غالب صوفیان و گروه‌هایى که دم از عرفان مى زنند معتقدند که براى #تهذیب_نفس و تسلط بر هوى و هوس ها باید از ریاضت ها استفاده کرد و منظور از ریاضت آن است که جلوى خواسته نفس را بگیرند یا برخلاف آن عمل کنند یا به سراغ اعمالى بروند که بسیار شاقّ و سخت است؛
- خواه مشقت آن جسمانى باشد، مانند رفتار شبلی که شب ها نمک در چشم خود مى ریخت که خوابش نبرد و بیدار بماند و با خدا راز و نیاز کند،
- و یا مشقت روحى داشته باشد، مانند آنچه غزالى درباره ابن کُرینى نقل کرده که در شهرى، به پاکى و تقوا معروف شد، براى این‌که آبروى خود را نزد مردم ببرد تا از اطراف او پراکنده شوند دست به دزدى آشکارى زد و در حمام لباس هاى گران قیمتى را سرقت کرد به گونه اى که فاش شود و چنین شد و مردم او را دزد حمام نامیدند.
پناه بردن به خرافات، مانند چله نشینى و حتى پناه بردن به افکار شیطانى و خود #شیطان، براى پیشرفت در مسائل روحى و پرداختن به اذکار بى معنا یا بى محتوا و دنباله روى بى چون و چرا از شیخ و قطب و مرشد و به تعبیر دیگر، دلیل راه،
- و غلو درباره مشایخ و پناه بردن به مکاشفات خیالى و پندارى، از آسیب هاى دیگرى است که دامن گروهى از عارفان را گرفته و سر از عرفان هاى کاذب و شیطانى درآورده است.
رهبانیت معمول در مسیحیت و پرهیز کشیشان از ازدواج نیز شاخه‌اى از همین ریاضت هاست.
ولى سخن این است که منظور از ریاضت چیست و کدام ریاضت، مشروع و کدام یک نا مشروع است...
- مرحوم فیض کاشانى در محجة البیضاء مى‌گوید:
راه هاى ریاضت براى انسان‌ها مختلف است؛ اساس ریاضت آن است که انسان چیزى را که مایه لذت و خوشحالى او مى‌شود ترک کند. مثلاً کسى که از مال و ثروت خوشحال مى‌شود یا از جاه و مقام لذت مى برد یا از کثرت پیروان و شاگردانش در تدریس خوشحال مى شود سزاوار است این امور را که سبب شادى و لذت او مى شود ترک کند.
کوتاه سخن این که ریاضت، که در عرف امروز به معناى ورزش است، در اصطلاح علماى اخلاق و ارباب سیر و سلوک و عرفا به معناى تحمیل مشکلاتى است بر جسم یا بر روح براى تقویت اراده یا پیشرفت هاى معنوى و سلطه بر هواى نفس و وسوسه‌هاى شیطان.
