مولانا و عشق 'بی ادب': چرا تلقی مولانا از عشق می تواند اخلاق س | Hossein Dabbagh حسین دباغ
مولانا و عشق "بی ادب": چرا تلقی مولانا از عشق می تواند اخلاق سوز باشد؟ حسین دباغ منتشر شده در نشریه حیات معنوی/ سال چهارم/ شماره یازدهم/ بهار ۱۴۰۱
آیا عشق ضرورتا آدمی را اخلاقی تر می کند؟ آیا در ساختار عشق عنصری نهفته است که ضرورتا توانایی اخلاقی زیستن را فراهم می کند؟ به نظر می رسد پاسخ مولانا مثبت باشد. نه تنها آدمیان که حتی شاید حیوانات به باور او با عشق بدل به موجودات اخلاقی تری می شوند. من در این نوشته استدلال می کنم که تقریر مولانا از یک تعارض رنج می برد. او از یک طرف عشق را درمان خودخواهی ما آدمیان می داند که "اخلاق ساز" است ولی از طرفی دیگر وقتی از عالم انسانی ارتفاع میگیرد و عشق را امری الهی قلمداد می کند خاصیت ویرانگری عشق "اخلاق سوز" می شود.
