مالکیت اطلاعات: کاربران نهایی کنترل کامل اطلاعات را مجددا به د | Daric ◈ داریک
مالکیت اطلاعات: کاربران نهایی کنترل کامل اطلاعات را مجددا به دست می‌گیرند و اطلاعات آنها دارای امنیت رمزنگاری می‌باشد. سپس اطلاعات می‌تواند به صلاحدید و اجازه کاربران به اشتراک گذاشته شود. در حال حاضر، شرکت های بزرگی نظیر آمازون و فیسبوک مجموعه سرورهای عظیمی دارند که اطلاعات غذایی، درآمد، علایق، کارت های اعتباری و سایر اطلاعات کاربران را ذخیره سازی می‌کنند. این اطلاعات صرفا برای بهبود خدمات این شرکت ها نمی‌باشد، بلکه بازاریاب ها و تبلیغات کنندگان هر ساله میلیاردها دلار برای این اطلاعات هزینه پرداخت می‌کنند. کاهش شدید هک و نفوذ به اطلاعات: از آنجایی که اطلاعات به صورت غیرمتمرکز و توزیع شده خواهند بود، هکرها برای نفوذ باید کل شبکه را از کار. بیاندازند. در حال حاضر، شرکت های اینترنتی باید اطلاعات کاربران را پس بدهند یا از بررسی کل دیتابیس دست بکشند. این دخالت در اطلاعات فقط محدود به تهدیدات امنیتی نظیر تروریسم نمی‌باشد. در سال ۲۰۱۷، کوین بیس به دلیل تقاضای مشاهده اطلاعات بیش از ۱۵ هزار کاربر، IRS را به دادگاه کشاند. این پرونده که کوین بیس در آن شکست خورد، مسیر را برای نهادهای دولتی هموار کرد تا اطلاعات مالی هزاران کاربر را در اختیار بگیرند، بدون آنکه توجیه تهدید آمیزی در این مورد وجود داشته باشد. متاسفانه مواردی نظیر این پرونده به وفور یافت می‌شود. در سال ۲۰۱۳، لاوابیت ارائه دهنده خدمات ایمیل ایمن ترجیح داد دست از کار خود بکشد تا اینکه کلیدهای SSL را به دولت آمریکا تحویل دهد. قابلیت مشارکت و همکاری: شخصی سازی برنامه ها آسانتر خواهد شد و می‌توان آنها را بر روی گوشی های هوشمند، تلویزیون ها، خودروها، مایکروفرها و سنسورهای هوشمند اجرا کرد. در حال حاضر برنامه، سیستم عامل محور هستند و اغلب اوقات محدود به یک سیستم عامل می‌باشند. برای مثال، بسیاری از کیف پول های ارز دیجیتال اندرویدی بر روی سیستم عامل iOS در دسترس نمی‌باشند و باعث سردرگمی کسانی می‌شود که از چندین دستگاه استفاده می‌کنند. این امر، هزینه اضافی به توسعه دهندگان تحمیل می‌کند تا چندین نسخه از برنامه خود ایجاد و نرم افزار خود را به روزرسانی کنند. بلاک چین های بدون نیاز به مجوز: هرکسی می‌تواند یک آدرس ایجاد کند و با شبکه تعامل داشته باشد. قدرت دسترسی به زنجیره های بدون نیاز به مجوز را نمی‌توان نادیده گرفت. دسترسی کاربران بر اساس منطقه جغرافیایی، درآمد، جنسیت، عقاید یا عوامل جامعه شناختی مسدود نمی‌شود. سرمایه و سایر دارایی های دیجیتال را می‌توان به طور بین المللی، سریع و موثر انتقال داد. خدمات بدون اختلال: تعلیق حساب و محروم سازی از ارائه خدمات به شدت کاهش می‌یابد. از آنجایی که هیچ تم نقطه شکستی وجود ندارد، اختلال در خدمات به حداقل خواهد رسید. اطلاعات در نودهای توزیع شده ذخیره سازی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که وجود چندین بک آپ از مشکلات سرورها در امان باشد.
نحوه کار وب ۳.۰ چگونه خواهد بود؟
وب ۳.۰ نیز همانند هر فناوری نوظهور دیگری همچنان درحال بازنگری است. برای دسترسی به اینترنت غیرمتمرکز، افراد فقط به یک سید نیاز دارند. سید یک دارایی است که تعامل با برنامه های غیرمتمرکز و سایر خدمات را امکان پذیر می‌سازد. افراد هم چنان از مرورگرها برای دسترسی به اینترنت استفاده خواهند کرد و از نظر بصری همانند وب ۲.۰ کاربرپسند خواهد بود.
در ظاهر، منحنی یادگیری وب ۲.۰ به وب ۳.۰ کم شیب و آرام خواهد بود. اما فراتر از آن، چارچوبی که کاربران را به خدمات دیجیتالی متصل می‌کند بسیار متفاوت می‌باشند. تراکنش ها به طور دستی امضا و تایید می‌شوند تا از ارائه اطلاعات شخصی کاربران توسط پلتفرم ها جلوگیری شود. کاربران به جای انتخاب شدن، انتخاب می‌کنند.
به جای گوگل درایو یا دراپ باکس، خدماتی نظیر Storj، سیاکوین، فایل کوین یا فناوری IPFS را برای توزیع و ذخیره سازی فایل ها داریم.
به جای اسکایپ، پلتفرم هایی نظیر Experty.io را داریم.
به جای واتس اپ و ویچت، برنامه Status را خواهیم داشت.
به جای سیستم عامل هایی نظیر iOS و اندروید، چارچوب هایی نظیر Essentia.one و EOS را خواهیم داشت که درگاهی به اینترنت جدید می‌باشند.
پلتفرم های آکاشا یا استیمیت نقش فیسبوک را ایفا خواهند کرد. مرورگر بریو به عنوان کروم عمل خواهد کرد و Ethlance جای Upwork را خواهد گرفت.
این موارد فقط مثال های اندکی می‌باشند. با عملی شدن وب ۳.۰، پلتفرم های جدید با سطح رقابت سالم ظهور خواهند کرد که توسط ارائه دهندگان یکه تاز خدمات کنترل نمی‌شوند. مفهوم مورد نظر به صورت زیر می‌باشد: در حال حاضر برنامه های غیرمتمرکز، کیف پول ها، پلتفرم ها و سایر دارایی های دیجیتال سازنده وب ۳.۰ پراکنده اند. همانند وب ۲.۰ دسترسی به این رابط های کاربری به سیدها، لاگین ها و هویت های مجزایی نیاز دارد.
