جنبش فدرال دموکراتیک ایران

2021-01-24 15:53:05 مغز ِهیجانی و سیاست

بخشِ دوم: نقش هیجانات (emotions) در سیاست

حال پرسش این است که نقش هیجانات emotions در ما چیست؟

نوروساینتیست معروف آنتونیو دامازیو در کتاب The feeling of what happens، چنین می‌گوید که هیجانات (emotions) به ما بنوعی قابلیّت پیش‌بینی و یا بهترین حدس، در جهت درک چرایی و چگونگی حس‌های ما در دنیای اطراف را می‌دهد. هیجانات، اغلب بسیار سریع‌تر و مؤثّر‌تر در حفظ آلوستاز، در مقایسه با منطق و محاسبات سیستم خودآگاه مغز که بسیار آهسته عمل می‌کند، وارد عمل می‌شوند. امّا هنگامی که انسان با آینده‌ای نامشخّص و غیر‌قابل‌پیش‌بینی مواجه می‌شود، مثلاً، قرار گرفتن کودکان در معرض خشونت‌های روانی و یا جسمیِ والدین، و یا محرومیّت‌های اقتصادی و محیط زندگی در بالغین، باعث اختلال سیستم آلوستاز شده (به علت اختلال قدرت پیش‌بینی) و فیزیولوژی ارگان‌های بدن را مختل می‌کند.

زندگی اجتماعی ما نیز که بخش مهمّی از محیط اطرافمان است، در سلامت و بقای ما نقش دارد. تنظیمات آلوستاز نیز تحت تاثیر محیط اطراف و یا اجتماع ما هستند. به عقیده دکتر «لیزا فلدمن بارت» روانشناس دانشگاه هاروارد، فرگشت مغز انسان به گونه‌ای بوده که هم در یک «محدوده بوجه فیزیولوژیک physiological budget»، و هم در زمینهٔ اجتماعی به بقاء و ادامهٔ زندگیِ ما کمک نماید.

ما، با آگاهی از احساساتمان، می‌توانیم با دیگران ارتباط برقرار کرده و با در میان گذاشتن تجربیّات خود، در جامعه به نحو بهتری زندگی کنیم.

در نیمه‌ی دوم قرن بیستم بعد از دو جنگ بزرگ جهانی، جوامع غربی که آسیب زیادی دیده بودند، به فکر ایجاد یک «حاشیهٔ‌ سلامت» در جامعه برای بهبود هوموستاز فردی، و در نتیجه سلامت جامعه افتادند. قوانین فراگیر حقوق بشر، ایجاد بیمه‌های مختلف، و‌ سیستم‌های قضاییِ قوی، همگی برای بهبود و تنظیم رفتارهای بشری ایجاد شدند. با ایجاد یک جامعه‌ی پایدار، به مغز، و رفتارهای هیجانی این فرصت داده می‌شود که به طور موثرتری آینده را پیش‌بینی کنند.

در حقیقت بدن انسان و سیاست، در جامعه به یکدیگر وابستگی شدیدی دارند. رودولف ویرشو پزشک و آسیب‌شناس معروف آلمانی در سال ۱۸۴۸ در این مورد می‌گوید: پزشکی یک دانش اجتماعی است و سیاست چیزی نیست به جز پزشکی در مقیاس گسترده‌تر.

در پژوهش‌های اخیر نشان داده شده که اختلالات هوموستاز، به علّت نابسامانی‌های جامعه باعث کم‌خوابی، و یا بی‌خوابی می‌شود. در پژوهشی که اخیراً در مجلّه‌ nature human behavior منتشر شده، افراد مبتلا به بی‌خوابی، کمتر در رأی‌گیری، کمک به بنگاه‌های خیریه، و تصمیم گیری‌های اجتماعی که همگی برای یک جامعهٔ دمکراتیک مهمّ هستند، شرکت می‌کنند. در پژوهشی دیگر که در ۱۷۰ کشور از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۶ انجام شده، نشان داده شده که وجود یک دولت دمکراتیک، بیش از میزان درآمد ناخالص ملی GDP در یک کشور، در کاهش مرگ و میر از بیماری‌های قلبی-عروقی، تصادفات، سرطان، سیروز کبدی، و بیماری‌های غیر عفونی اهمیّت دارد (مجله لنست، آوریل ۲۰۱۹). هم‌چنین در چند پژوهش کوچک نشان داده‌ شده که در زمان انتشار بیماری‌های عفونی (اپیدمی یا پاندمی‌های عفونی) تمایل افراد به انتخاب حکومت‌های تمامیت‌خواه بیشتر می‌شود.

برای ادامه مطلب کلیک کنید

@idfm_official باز کردن / نظر دهید

2021-01-23 12:08:17 بعد از ماه‌ها انفرادی به سلولی چند نفره در بازداشتگاه دو-الف سپاه منتقل شدم، کوچکترین بازداشتی ۱۶ سالش بود و بزرگترین یکی بود یک سال بزرگتر از من و عاشق سینه چاک خمینی، خامنه‌‌ای و احمدی نژاد!

دلنوشته‌های روی دیوارهای سلول‌های انفرادی چیزهایی هست که هیچ وقت از یادم نمیره، این آقا با امضای خودش یه جا نوشته بود وای بر حکومتی که دوست رو از دشمن تفکیک نمیکنه، حدود ۶ سال حبس کشید و احتمالا این پست من رو هم میخونه!

در اون سلول چند نفره علی‌رغم اختلاف دیدگاه دوستی عمیقی بین همه برقرار بود، بعد از مدتی جوانی حدود ۳۰ ساله به ما اضافه شد، نوه یکی از دوستان و از معدود آدم‌های مورد اعتماد خمینی بود، ریش بلندی داشت و از نظر روحی به شدت داغون شده بود، پشت سر هم نماز میخوند و گریه میکرد، یه روز کشوندمش کنار و باهاش حرف زدم، می‌گفت ناراحتیش به خاطر زندان نیست، می‌گفت پدر و مادر و همسرم طرفدار پر و پا قرص خامنه‌ای هستند و میترسم به خاطر فعالیت در ستاد موسوی که الان ضد خامنه‌ای هست من رو طرد کنند!

بعد چند روز جدامون کردند، تا چند ماه بعد ندیدمش، اواخر زمستون ۸۸ به بند ۳۵۰ اوین منتقل شدم، دوباره دیدمش، سرحال و قبراق شده بود و ریشش رو سه تیغ زده بود، تعریف کرد که هم پدر و مادرش و هم همسرش هر بار تو ملاقات‌های هفتگی به‌ خامنه‌ای فحش میدن!

حتما نباید مثل اینا بلایی سرتون بیاد، یا عزیزی از دست بدید تا بفهمید ماله‌کشی برای رژیمی دیکتاتوری کار پست و ناجوانمردانه‌ایه، من در زندان کسی رو دیدم که از روز اول تا روز آخر جنگ داوطلبانه به عشق شهادت جنگیده بود، مزدش این بود که بهش انگ جاسوسی زدن و اعدامش کردند، من چندین سردار سپاه، چندین عاشق و ذوب در ولایت، چندین و چند مداح و بسیجی و حتی بازجو و شکنجه‌گر اسبق و تعداد زیادی آخوند و ملا رو در زندان دیدم، خیلی‌هاشون حتی در زندان دست از ماله‌کشی بر نمی‌داشتند. رژیم دیکتاتوری به دوست و دشمن رحم نمیکنه، شما ماله‌کش‌ها ممکنه تا مدتی پولی، یا وعده پولی یا پست و مقامی بهتون برسه، یا مثل کاوه افراسیابی چیزی گیرتون بیاد و یا شاید فکر می‌کنید، ما را از این نمد (جمهوری اسلامی) کلاهی است، سرابی بیشتر پیش روتون نیست، عاقبت قاضی منصوری و خیلی‌های دیگه پیش روتونه، این عدم امنیت در نظامی که شما ماله‌کشش هستید فقط برای مخالف‌هاش نیست، طرفدارهای پروپاقرصش هم امنیتی ندارند.
‌‌‌‌‌
سعید ملکپور

@idfm_official باز کردن / نظر دهید

2021-01-22 19:13:21 چین ۲۸ تن از اطرافیان ترامپ از جمله پمپئو را تحریم کرد!

وزارت امور خارجه چین ۲۰ ژانویه (یکم بهمن) همزمان با تحلیف جو بایدن، رئیس جمهوری جدید آمریکا با انتشار بیانیه‌‌ای اعلام کرد تصمیم به تحریم ۲۸ شخصیت و مقام سیاسی دولت پیشین آمریکا گرفته است که ادعا می‌کند حاکمیت چین را «شدیدا نقض کرده‌اند».

بر پایه تصمیم تازه دولت پکن، افراد تحریم شده و اعضای خانواده آنها از ورود به سرزمین اصلی چین، هنگ کنگ و ماکائو منع شده و نهادهای مرتبط با آنها نمی‌توانند با چین تجارت کنند.

رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی در دوران ترامپ و معاون پیشین او مت پوتینگر، پیتر ناوارو، مشاور تجاری ترامپ و نیز کلی کرفت، سفیر آمریکا در سازمان ملل تا این زمان در سیاهه افراد مورد تحریم چین قرار دارند.

مقامات ذکر شده در ترسیم موضع دولت ترامپ در قبال چین شامل تحریم‌های مختلف و نیز در صدور بیانیه روز آخر مبنی بر نسل‌کشی دولت پکن در استان سین کیانگ نقش مهمی داشته‌اند.

نام استیو بانن، مشاور سابق ترامپ و جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی کاخ سفید نیز در این فهرست دیده می‌شود.

مقامات چینی می‌گویند که این افراد «مجموعه‌ای از اقدامات را برنامه‌ریزی، ترویج و اجرا کرده، با دخالت شدید در امور داخلی چین منافع این کشور را تضعیف و به مردمش اهانت کرده‌اند و روابط چین با آمریکا را به طور جدی مختل نموده‌اند».
‌‌
دولت چین تصمیم تازه خود را در حالی اعلام کرد که این تحریم جنبه تشریفاتی دارد و تیم پرزیدنت ترامپ چین را یکی از بدترین کشورهای ناقض دمکراسی و عامل شیوع عمدی ویروس کرونا می‌دانند و هیچگونه معامله‌ای با پکن ندارند.

@idfm_official باز کردن / نظر دهید

2021-01-21 19:08:32 مغز هیجانی و سیاست

Emotional Brain and Politics

بخشِ نخست: احساسات داخلی بدن (اینروسپشن) و هیجانات

آیا هیچگاه شده در حالی که تصوّر می‌کنید تنها هستید، فردی شما را با صدای بلند بترساند، و اگرچه آن فرد از شما پوزش بخواهد، طپش قلب شما ادامه پیدا کند؟ این چه کیفیّتی است و در مورد رابطه قلب و مغز شما چه می‌گوید؟
هنگامی که ما در مورد حس‌های گوناگون صحبت می‌کنیم، نظر ما بیشتر بر حسّ‌های شنوایی، لامسه، چشایی، بینایی و بویایی است. این حس‌ها به حس‌های «اکسترو سپتیو» (حس‌های درک جهان خارج) معروف هستند. ما همچنین حس‌های «اینتروسپتیو» داریم که کنش‌های داخلی بدن مانند طپش قلب، گرسنگی، و یا احساس ناراحتی معده را، به مغز می‌رسانند. مغز از طریق اعصاب و هورمون‌های مختلف به طور دائم در تماس با ارگان‌های داخلی بدن است. این احساس داخلی و یا اینتروسپتیو، نقش اساسی در پدیدهٔ «هوموستاز» دارد که یک پدیدهٔ فیزیولوژیک برای حفظ بقاء انسان است. هوموستاز باعث پایداریِ تعادل در بدن می‌شود. مثلاً هنگامی که قند خون پایین می‌آید، احساس گرسنگی به ما دست می‌دهد، و با پُرشدنِ مثّانه، دستور تخلیهٔ آن صادر می‌شود. امّا نقش اینتروسپشن باز هم گسترده‌تر است. تمام احساسات و تفکّر ما، تحت تاثیر واکنش‌های دینامیک بدن و مغز، از طریق همین حسِّ درکِ داخلی و یا اینتروسپشن است.
اوّلین بار ویلیام جیمز روانشناس و فیلسوف آمریکایی در ۱۸۹۲ این ایده را بیان نمود که،« جنبه‌های ذهنیِ احساسات، در نتیجهٔ یک پدیده فیزیولوژیک» است. او علّیتی (causality) را که تا آن موقع مورد قبول بود، کاملاً تغییر داد. ادّعای او این بود که تغییرات فیزیولوژیک در بدن، منجر به حالت‌های هیجانی می‌شوند، مثلاً این ترس نیست که باعث طپش قلب می‌شود، بلکه این طپش قلب است که ایجاد احساس ترس کرده و‌بدن را آماده مقابله با خطرات خارجی می کند. پژوهش‌های جدید نشان داده‌اند که نمادهای عصبی و ذهنیِ احساساتِ داخلی بدن (اینتروسپشن)، اجزاء اصلی رفتارهای هیجانی ما را تشکیل می‌دهند و افرادی که حس اینتروسپشن قویتری دارند، هیجانات شدیدتری از خود بروز می‌دهند. این پژوهش‌ها همچنین نشان داده که منطقه‌ای از مغز به نام «قشر اینسولای قدامی»، مسئول پردازش ِ هر دو حس‌های داخلی بدن (مثل حسّ اندام‌های داخلی بدن و یا اینتروسپشن)، و هیجانات ما هستند. افرادی که حسّ داخلی یا اینتروسپشن قوی‌تری دارند، منطقهٔ قشر اینسولا، در آن‌ها فعّال‌تر است و چگالیِ سلول‌های عصبی در این منطقه بیشتر است.

اما حسّ درونی بدن (اینتروسپشن) و هیجانات ما چگونه به سیاست ارتباط دارند؟

ما در زمانی زندگی می‌کنیم که احساس خطر، دائماً با ماست. از پاندمی گرفته، تا تغییرات آب و هوایی، خشونت‌های جنسی، نژادپرستی، بیکاری، و بحران لیبرال دمکراسی، همگی باعث احساس خطری می‌شوند که ما آنرا حتّی در اندام‌های داخلیِ خود حس می‌کنیم. احساسات هیجانی از ارگان‌های فیزیولوژیک، سیستم گوارش، ریه‌ها، قلب و هورمون‌های این ارگان‌ها (اَحشاء) منشأ گرفته و به دنیایی که دائم در حال تغییر است، واکنش نشان می‌دهند. پرفسور مانو تساکریس Manos Tsakiris استاد روانپزشکی دانشگاه لندن در کتاب «ذهن اینتروسپتیو»، واکنش‌های سیاسی انسان را «سیاست اَحشایی visceral politics» می‌نامد. او سپس چنین توضیح می‌دهد که: انسان یک ارگانیسم زیستی است که مهم‌ترین و ارجح‌ترین دغدغهٔ او ، زنده ماندن است. سیستم هوموستاز Homeostasis بدن، تمام فرآیندهای داخل بدن را در وضعیتی متعادل که زندگی و سلامت حفظ شود، نگه می‌‌دارد. مثلاً به طور مستمر حرارت بدن، ضربان قلب، فشار خون، و حتّی حسّ گرسنگی و تشنگی، در تعادل هستند. امّا برای مغز بسیار خطرناک خواهد بود که به طور منفعل منتظر تغییراتْ مانده، و سپس واکنش نشان دهد. به همین دلیل مغز با یک فرآیند فعال، حالت‌های آتی بدن را پیش‌بینی می‌کند. مثلا با پیش‌بینی یک حالت استرس زا، فشار خون، متابولیسم و هورمون‌ها را چنان تنظیم می‌کند که آماده مقابله با استرس باشند. این حالتِ تنظیمِ مداوم «آلوستاز Allostasis» نام دارد، که بدن توسّطِ آن تنظیمات فیزیولوژیک و رفتاریِ حالت پایدارِ (هوموستاز) خود را حفظ می‌کند.
آلوستاز برای این که به طور موفّق عمل کند، نیاز به گرفتن اطّلاعات دائم از ارگان‌های داخلی بدن یا احشا (اینتروسپشن) دارد که به واسطهٔ آن، مغز به ما می‌گوید که احساس feeling ما چیست.
‌‌‌
دکتر محمد انتظاری طاهر (نورولوژیست)
‌‌
@idfm_official باز کردن / نظر دهید