زبان فارسی با خط عربی متولّد شد. همین تغییر خط از خط آرامی (په | Mohammad Imani محمّد ایمانی

زبان فارسی با خط عربی متولّد شد. همین تغییر خط از خط آرامی (پهلوی که خط نداشت) به عربی منجر به غنای زبان پهلوی شد که واژگان بسیار محدودی داشت (حدود ده هزار واژه). کاری که آتاترک ۱۰۰ سال پیش کرد تا راه ورود واژگان فرنگی به زبان ترکی را فراهم کند (تغییر خط)، صفاریان و ترکان سامانی و غزنوی هزار سال پیش کردند، با یک تفاوت بزرگ:

برعکس توّهمات روشنفکران ناسیونالیست، فارسی و عربی دو زبان بسیط جدا از هم نبودند که بعد با هم ممزوج شوند. زبان پهلوی خط و الفبا نداشت (چون زبان فرهنگی مکتوب و دارای کتابت نبود) و به همین دلیل از زمانی که برای آموزه‌های دینی خود از خط آرامی استفاده کرد راه ورود واژه‌های آرامی را هم فراهم کرد. (زبان آرامی زبان فرهنگ و تمدّنی مکتوب بود) زبان عربی هم هم‌خانوادهٔ زبان آرامی و زیرشاخهٔ زبان‌های سامی است و خط عربی هم برگرفته از خط آرامی. تفاوت زبان فارسی با زبان پهلوی فقط در خط نیست (اولی خط عربی دارد دومی خط آرامی) بلکه این دو (عربی و فارسی) در زبان فارسی چنان در هم ممزوج شده‌اند که نمی‌توان جدایشان کرد. فارسی بدون گنجینهٔ لغات عربی زبان بسیار فقیری می‌شود که همچنان از نظام فونتیکی تبعیّت می‌کند که به عربی نزدیک‌تر است تا پهلوی.