هنر همیشه بر حق نبودن! قابل احترام ترین آدمها در نظر من آنهای | از زبانِ ذَرّه / ایرج رضایی
هنر همیشه بر حق نبودن!
قابل احترام ترین آدمها در نظر من آنهایی هستند که لجاجت و پافشاری در ادعای خود ندارند. آنها کسانی هستند که به دور از خودشیفتگی و استبداد فکری دست در دست گفت و گویی می دهند که در پایان کار ممکن است حقیقت را بر آنها آشکار کند. حقیقتا اگر آدم صاحب قوی ترین ذهن فلسفی باشد ولی فاقد فروتنی و جوهر معنوی در پذیرش حقیقت باشد به چیز چندان زیادی نمی ارزد. بنابراین آنچه ما بیش از همه باید بیاموزیم و بر سر آموختن و به کار بستن آن ممارست کنیم به قول دوستی "هنر همیشه بر حق نبودن" است. هنر همیشه بر حق بودن شیادی است. آدم احساس می کند برخی از مدعیان الاهیات و عرفان و فلسفه در کشور ما و شاگردانی که تربیت کرده اند، بر این مشرب اند. ظاهرا مقصود شوپنهاور هم از کتاب "هنر همیشه بر حق بودن" که آقای عرفان ثابتی ترجمه و نشر ققنوس چاپ کرده، تماما جدلی و تعریضی جهت اِسکات خصم و غلبه بر حریف به هر حیلتی نبوده است.
