مورد بعدی اینکه پرسنل اگر با هم متحد بشن مترون رو هم میتونن عو | آموزش مهارت‌های جراحی
مورد بعدی اینکه پرسنل اگر با هم متحد بشن مترون رو هم میتونن عوض کنن حتما با هم جمع بشید مشورت کنید و خواسته هاتونو منطقی به گوش خود مسئول برسونید اگر گوش نکرد به ترتیب به مترون و بعد رییس بیمارستان مراجعه کنید مطمئن باشید هیچ کسی حوصله دردسر درست کردن برا خودش نداره رییس بیمارستان و همه میخوان کار انجام بشه وقتی پرسنل از کار دست بکشن اولین نفر مسئولو میکشونن دفتر رییس پس اگر مشکلی هست فضاسازی الکی نکنید بشینید با هم جمع بشید همفکری کنید، لازم نیست همه هم باشید، اکثریت باشن کافیه. مشکلتونو با هم به مسئول بگید و منطقی و با احترام صحبت کنید، طلبکارانه صحبت کردن و یا بی احترامی باعث میشه اگر حق با شما هم باشه، کسی حقو بهتون نده این مورد هم برای بیمارستان های خصوصی و دولتی صادقه
ی مورد اینکه بعضی وقتا همه منتظر ی شروع کننده ان مثلا برا ناهار همه همو نگاه میکنن و چون جو بده کسی نمیاد بقیه رو آزاد کنه شما شروع کننده باشید هیچ ایرادی نداره همکارتونو آزاد کنید بره ناهار بخوره مطمئن باشید اونم دیگه شعورش میرسه بیاد شمارو آزاد کنه یا دیدید بیکارید برید کمک همکارتون این کارا باعث میشه جو همکاری بینتون بیشتر بشه، و همدل تر بشید یادتون نره اگر فردی از حرکت با محبت شما سو استفاده کرد حتما بهش بگید و دیگه برا اون شخص اون کارو ادامه ندید مثلا دیگه برا ناهار آزادش نکنید که بدونه بقیه هم میفهمن البته بهتره همون اول بین خودتون قرار بذارید که من تورو آزاد کردم ی ربع دیگه بیا که مثلا برم فلانی رو آزاد کنم اینجوری کار به این قسمت نمیرسه که ادم بخواد انتقام جویی کنه.
یکی از عزیزان از دوران دانشجویی گفتن بنظرم حرف خوبیه من روز آخر دانشجو های خودم که امتحان فاینال کارورزی داشتن گفتم: که شما عمده مطالب درسی من رو فراموش خواهید کرد ولی رفتار من رو نه! یعنی من اگر جایی گذشت کردم و یا نفر اومد زیرآب شمارو زد و به اون شخص بها ندادم، شما هم همیشه این رفتار من رو یادتون میمونه و سعی در انجامش خواهید داشت، چون حس خوبی بهتون داده. این نکته بین دانشجوها هم هست که اونام فرقی با پرسنل ندارن باید جو منفی و چاپلوسی و زیرآب زنی رو از همون دانشجوییشون کنار بذارن، البته ناگفته نمونه من تقریبا از سال ۹۶ دارم آموزش میدم هیچ موردی ندیدم که بچه ها بخوان زیرآب همو بزنن و برعکس خیلی هوای همو داشتن، چاپلوسی کما بیش هست ولی خب این دیگه مدیریتش با خودمه که به آدم چاپلوس بها ندم و ارزش رو روی رفتارهای مثبت و کار و درسش بذارم (اینم تجربه ای هست برا اونا که میخان وارد فیلد آموزش بشن حواستون باشه چاپلوسی چشاتونو روی واقعیت میبنده)
مورد آخر اینکه من هم مثل شما قبول دارم که نمیشه دیگران رو تغییر داد، نمیشه به کسی که مثلا به سن ۳۰ سالگی رسیده بگیم رفتارتو عوض کن، خیلی براش سخته ما قراره در درجه اول تمام این مواردی که گفته شد رو برا خودمون رعایت کنیم، رو کار خودمون تمرکز کنیم و سعی کنیم خودمونو پیشرفت بدیم. این حالت باعث میشه افراد دیگه که همفکر ما هستن با ما ارتباط برقرار کنن و آروم آروم تعداد افراد با این تفکر بیشتر بشه یادتون نره آدما در ذات بد نیستن دیگه گذر زمان و تغییرات اینجوریشون کرده میتونیم ما با قوی کردن خودمون از بروز رفتارهای بد اونها جلوگیری کنیم مثلا همون اخطار برای غیبت کردن و یا همصدا نشدن با این افراد، باعث میشه دیگه اون فرد رفتارش رو بروز نده (میدونم تغییر نکردن، ولی خنثی که شدن!)
در هر حال جمع بندی خلاصه وار این شد که _مسئول اتاق عمل نقش کلیدی در جریان اتاق عمل داره حتما نسبت به انتخاب مسئول جدید بی تفاوت نباشید و سعی کنید آدم نرمالی انتخاب کنید _درسته که خیلی وقتا مسئول به اتاق عمل تحمیل میشه ولی اینجور نیست که دست ما بسته باشه میتونیم با گوشزد کردن ناعدالتی اونو نسبت به رفتارش اگاه کنیم _بزرگترین تلاش ما در محیط های بد عدم آلودگی به رفتارهای مسموم کننده اس _باید نسبت به حاشیه ها و افراد حاشیه ای بی تفاوت باشیم و اصلا باهاشون هم پیاله نشیم _سیستم سینیور جینیوری نمونه بی عدالتیه اگر واقعا آدم حق طلبی هستیم قطع کننده این زنجیره باشیم _خیلی از مهارت ها از دانشگاه باید توسط مدرسین و با رفتارشون به دانشجوها یاد داده بشه _درسته ما نمیتونیم دیگران رو تغییر بدیم ولی میتونیم از بروز رفتارهای بدشون جلوگیری کنیم
