هر پسر از شش تا ده سالگی به یک نوع کار آموزی برای ورود به سازم | ایرانشهر
هر پسر از شش تا ده سالگی به یک نوع کار آموزی برای ورود به سازمان جوانان اشتغال می‌ورزید. به هر يك از نوجوانان کتابهایی داده می شد که در آن پیشرفت های رایش، از جمله رشد فکری اش، نوشته شده بود. همان پسر در ده سالگی، پس از استفاده از امکانات ورزشی در اردوها، زندگی در اردو و یادگیری تاریخ، یک نازیست شده و با اخذ گواهینامه، در سازمان این سوگند را ادا میکرد: "در حضور این پرچم ملی، که نماینده ملت ماست، سوگند یاد میکنم که تمام توان و تلاش خود را برای نجات میهن و پیشوای مان آدولف هیتلر صرف كنم. من مایل و آماده‌ام تا جان خود را فدای او سازم، باشد تا خدا مرا یاری کند." هر پسری در جهارده سالگی وارد سازمان جوانان هیتلری می شد و تا هجده سالگی در آن می ماند. سازمان بسیار وسیع بود، زیرا رایش سوم زنان را نيز از نظر دور نمی داشت. دختران آلمانی از ده تا چهارده سالگی به عنوان دوشیزگان جوان، به مزارع فرستاده می‌شدند تا کدبانو شوند و امور خانه را یاد بگیرند.
هیتلر از همان ابتدا که این سازمان را تاسیس کرد، بر گسترش آن تاکید بسیار زیادی داشت، او بار ها در سخرانی هایش از جوانان هيتلری تمجید میکرد، در یکی از سخرانی هایش گفت: "رفقای جوان من، شما نسل آینده آلمان هستید، شما نسلی هستید که سرنوشت آلمان روی دوش آنهاست! شکست آلمان یا پیروزی آلمان روی دوش شماست، روح شما از روح ماست، جسم شما از جسم ماست، مراقب خود باشید تا مبادا از راه خود منحرف شوید."
با شروع جنگ جهانی دوم در سال ١٩٣٩ میلادی اما خدمت در جوانان هيتلری به منظور دفاع از وطن الزامی شد! در این دوره جوانان هيتلری آموزش های نظامی از قبیل: تیر اندازی، نشانه گیری، چگونگی استفاده از اسلحه و اصول نظامی دیگری را می آموختند، اما آنها را در جنگ نمیفرستادند، آنها را مشغول به کار های کمک رسانی به مجروحین و کمک به آتش نشان ها برای مهار آتش سوزی می‌فرستادند تا اینکه بعد از خراب تر شدن اوضاع از میان جوانان هيتلری زبده ترین افراد از ١٧ تا ٢۵ سال سن را به جبهه می‌فرستادند. اوج دلیری آنها در نبرد برلین بود که تلفات سنگينی را متوجه ارتش سرخ کردند!
برای دختران جوان آلمانی چیزی به نام جوانان هيتلری وجود نداشت بلکه نهادی به نام انجمن دوشیزگان آلمان تشکیل شده بود. در واقع این نهاد خواهر خوانده جوانان هيتلری بود و هر دو یک هدف را دنبال می‌کردند و آن تربیت جوانان نسل آینده آلمان بود. یوتا رودینگر، یکی از رسای ملی انجمن چنین اظهار داشته است: "ما می‌خواهیم کاری کنیم که دختران چنین ویژگی هایی را از خود نشان دهند؛ شخصیتی درست و متین که توان عمل کردن را داشته باشند نه اطلاعات بی مصرفی که ذهن آنها را اشغال کند."
در سال ١٩٣٩ مسئولان رایش طرحی را برای دوشیزگان آلمانی تدارک دیدند. که به این طرح، طرح سال زراعی گفته می‌شود، این طرح نوعی خدمات ملی محسوب می‌شد که برای آموزش و کدبانو کردن دختران به کار گرفته شد. این طرح اینگونه بود که دختران را شش ماه در مزارع می‌گذاشتند تا در آنجا کار کنند و امور کشاورزی و خانه داری را فرا بگیرند. هیتلر مخالف سر سخت حضور دختران و زنان در عرصه های جنگی بود، در حالی که متفقین زنان را برای کار در کارخانه های تولید مهمات نظامی فرا خوانده بودند بالاخره با اصرار سران کشور و به خطر افتادن خاک آلمان، هیتلر رضایت داد که آنها نیز بر سر کار بیایند، زیرا او این کار ها را شایسته دختران آلمانی نمی‌دانست اما تا روز آخر جنگ هرگز اجازه نداد تا زنان و دختران، چه داخل خاک آلمان و چه در خارج از خاک آلمان سلاح بدست گرفته و مقابل دشمن قرار بگیرند!
سرانجام این سازمان نیز همراه با جوانان هيتلری منحل گردید. اما همانند جوانان هيتلری کمک های شایانی برای بازسازی کشور از ویرانی کردند. متفقین می‌خواستند حتی نوجوانان هم به پای دادگاه بکشانند اما به دلیل سن کم و فریب اذهان عمومی صرف نظر کردند. اعضاء جوانان هيتلری زنده مانده، بعد ها به مقام هایی در دول آلمان شرقی و غربی رسیدند و تعجبی نداشت که به این مقام ها رسیده بودند، زیرا تمامی آنها در اواخر جنگ جهانی دوم عضو جوانان هيتلری شده و مهارت هایی که متفقین در خواب شان هم نمیدیدند فراگرفته بودند.
منابع: مایکل لنچ، آلمان نازی، فصل ابزار ها و نهاد های نازی سخرانی هیتلر در سال ١٩٣۶ نورنبرگ خطاب به جوانان هيتلری کتاب آلمان نازی مایکل لنچ ص ١۶۸ کتاب ظهور و سقوط رایش سوم
