مرغداری مصداق بارز کم‌‌ارزش‌پنداری جان حیواناتی است که از آنان بهره می‌کشیم.
نگاه ابزاری به حیوانات تا جایی پیش رفته که به‌طور گزینشی از آنان زادگیری کرده‌ایم تا در عرض چند هفته به وزن دلخواه ما برسند. این رشدِ شدید مرتباً باعث نارسایی اندام‌ها و صدمه‌دیدگی و شکستن پاهایشان می‌شود و آن قدر زمین‌گیرشان می‌کند تا از بی‌آبی و گشنگی جان‌شان را از دست می‌دهند.
علاوه بر زادگیری گزینشی و عواقبش، مرغ‌ها در محیط‌های تنگ و پرازدحام چپانده شده‌اند و باید روی مدفوع‌شان، در معرض هوای مسموم با آمونیاک، زندگی‌های کوتاه و مصیبت‌بارشان را پیش از گرفته‌شدن جان‌شان بگذرانند. بیش از ۷۰ میلیارد مرغ در هر سال این‌چنین تاوان انتخاب‌های غذایی‌مان را می‌دهند.
گوینده: علیرضا فرجامی
ترجمه و تدوین: سمن
#اخلاقی #مرغ
@IranVEG
@VEGMedia
