خط‌نوشته‌ها | پویاجمشیدی

2022-07-06 22:33:28 دنیا پُره از آدمایی که میان، نمی‌مون و می‌رن. هر آدمی باید یه پنجره‌ی شخصی داشته باشه رو به یه خیابون بی‌انتها که هروقت دلش گرفت و هیچ‌کس نبود، سرش رو به اون تکیه بده، به یه نقطه‌ی نامشخص خیره بشه و همه‌ی عمرش رو گریه کنه.
گاهی فکر نکردن به کسی، از زندگی کردن سخت‌تره، وقتی نمی‌تونی خودت رو دور بریزی، وقتی نمی‌تونی از یاد ببری، باید یه گوشه بشینی و برای هرچی نداری گریه کنی.
یه پنجره، بیشتر از هر آدمی می‌تونه حرفات رو بشنوه و هیچی نگه، انقدر که با اولین بارون، بهت فکر کنه و گوله گوله اشک بریزه. پشت هر پنجره یه آدم نگران هست که حرف نمی‌زنه، فقط اشک می‌ریزه.

#پویا_جمشیدی
#دلتنگی_های_احمقانه
#خط‌نوشته‌ها @jamshidipouya باز کردن / نظر دهید

2022-07-05 20:32:01 گاهی آدما یه حسی از خودشون باقی می‌ذارن، که حتی گذشت زمان هم نمی‌تونه کهنه‌شون کنه. انگار همین دیروز یه نفر رو دیدی که مثل هیچ‌کس نبود. انگار همین دیروز بود که باهاش یه عالمه حرف داشتی و نزدی. همین دیروز بود که نگاه‌ت رو اشک کردی و روت رو برگردوندی تا وانمود کنی هیچی بین ما نیست. همیشه تظاهر به دوست نداشتن، سخت‌تر از دوست داشتنه.
هر آدمی توی زندگیش، باید یه نفر رو داشته باشه که براش بمیره. حتی اگر اون یه نفر هیچ‌وقت این رو نفهمه.

#پویا_جمشیدی
#دلتنگی_های_احمقانه
#خط‌نوشته‌ها @jamshidipouya باز کردن / نظر دهید

2022-07-04 22:10:32 برای به یاد آوردن یه نفر، ‌یه بهانه‌ی کوچیک کافیه، اما کی می‌دونه برای فراموش کردن، چند سال باید بگذره؟ از کجا معلوم که با مرگ، همه‌ی خاطرات فراموش می‌شن؟ کاش آدم آرزوهاش رو توی دنیا بذاره، خاطراتش رو به گور ببره.
توی قدیمی‌ترین عکس‌ها، همیشه یه نفر هست، که هیچ‌وقت لبخندش کهنه نمی‌شه. یه روز همه‌ی آدما، می‌رن سراغ یه عکس قدیمی، کنار یه عشق قدیمی، زل می‌زنن به یه بغض قدیمی و می‌گن: «خیلی ممنون که یه روز، با تمام وجود دوست‌م داشتی.»

#پویا_جمشیدی
#دلتنگی_های_احمقانه
#خط‌نوشته‌ها @jamshidipouya باز کردن / نظر دهید