دیسه ی (جمله) پایانی کتاب کوری نوشته ژوزه ساراماگو برنده نوبل ادبیات ۱۹۹۸: "اندیشه نمی کنم ما کور شدیم، اندیشه می کنم ما کور هستیم، کور اما بینا، کور هایی که می توانند ببینند اما نمی بینند."
2023-05-18 17:29:28احساسم نسبت به هوش مصنوعی و توانایی‌هایش، مخلوطِ لذت و ترس است. پیشرفت علم برای بشر مفید است و از طرفی، نادانی‌ام در برابرش و بی‌خبریِ ما نسبت به آینده‌ی این علم، اضطراب‌آور است.
وقتی اولین فیلم جهان [= ورود قطار به ایستگاه لسیوته] اکران شد، گویا مردم وحشت‌زده از سالن گریختند. فکر کردند قطار واقعا به آنجا آمده و ممکن است آنها را زیر بگیرد. وحشتِ آنها بخاطر «ندانستن» بود، هرچند شاید ترسِ آنها امروز ما را بخنداند. هوش مصنوعی و رشدِ اخیرش، یادآور همان قطار است و انگار چیزی در وجودم مایل است که از آن فرار کند. چون نسبت به آن نادانم، خود را موجودی بدوی حس می‌کنم، سازوکارش را درک نمی‌کنم و آینده‌اش را نمی‌دانم؛ اما همزمان از پیشرفت علم و فوایدش ذوق‌زده‌ام. انسان همیشه می‌ترسید که روزی سروری‌اش را بر سایر موجودات از دست بدهد و حالا برای این ترس شواهد قابل‌اعتنا پیدا کرده. آیا هوش مصنوعی می‌تواند شعری مثل شعر حافظ بگوید؟ معلوم نیست. شاید. #معین_دهاز
T
